Voor Warmunda was het zondag de laatste kans om zich nog te mengen in de strijd om de plekken die recht gegeven op rechtstreekse handhaving. Maar dan moest er wel worden gewonnen van hekkensluiter MMO. Vooraf al geen gemakkelijke opgave aangezien er eerder ook al werd verloren van de ploeg uit Hoogmade. En ook nu ging het bijna helemaal mis. Toch hield de promovendus nog een puntje over aan de ontmoeting (2-2), maar meer dan een doekje voor het bloeden was het niet.

Bij een 2-0 achterstand in de tweede helft leek alle hoop op een goed resultaat vervlogen, dacht ook Warmunda-verdediger Billal El Kourami. Maar Vincent Solleveld zorgde met twee treffers in de slotfase voor een niet meer verwacht punt. De achterstand op ASC is nu opgelopen tot zeven punten met nog vijf duels te gaan. En dus lijkt de formatie van Alan Campfens te worden veroordeeld tot het spelen van nacompetitie. ,,We geven nog niet op. We krijgen ASC en ook WVC nog. Als we dan zes punten pakken, kan het nog. Anders is het wel over. Maar ik heb er vertrouwen in dat wij ons gaan handhaven op welke manier dan ook. Alleen moeten we wel gaan scoren.”

Want dat was ook wat er weer tegen MMO misging. De bezoekers waren voetballend voor rust weliswaar de bovenliggende partij, stelde El Kourami. Maar scoren bleek een brug te ver. ,,We creëerden drie a vier goede kansen voor de rust, maar daar doen we te weinig mee. En dat is al het hele seizoen zo. Onze topscorer heeft vijf goals gemaakt. Dat zegt genoeg.”

,,We voelden dat aankomen. Zij counterden een keer goed en stonden opeens 1-0 voor.”

Het had nog veel erger kunnen zijn, maar MMO verzuimde om al voor rust op voorsprong te komen. Een strafschop, na een lichte overtreding van El Kourami, werd hoog overgeschoten. ,,Ik moest wel. Anders was het een zekere treffer geweest. Die jongen draait zich slim in mij en ik raak hem licht aan. Gelukkig voor ons ging de bal richting de overkant.”

Aluminium
Een fraai schouwspel was het zeker niet in Hoogmade, stelde de verdediger. ,,Er werd veel strijd geleverd door beide ploegen, maar MMO hanteerde veel de lange bal en leunde bij balverlies veel achterover. Wij probeerden daar wel doorheen te combineren, maar dat was moeilijk.”

Ook na de rust kreeg Warmunda via Chafik Belmamoune een grote kans op de gelijkmaker en vervolgens werd nog twee keer de lat geraakt. Een oude voetbalwet trad daarna in werking, wist ook El Kourami. ,,We voelden dat aankomen. Zij counterden een keer goed en stonden opeens 1-0 voor. Wij maakten een fout op het middenveld en en toen was zo ook nog 2-0. Eigenlijk ongelofelijk, maar het gebeurde toch.”

,,Hij zei: ‘Ik doe het deze keer, deze bal gaat erin’. Hij schoot de bal vervolgens onberispelijk in de kruising.”

Wat volgde was een race tegen de klok. El Kourami werd naar voren gedirigeerd en Campfens zette alles op alles om nog wat aan de achterstand te doen. ,,We gingen lange ballen spelen en maar hopen dat ie een keer goed viel. Dat gebeurde ook via routinier Solleveld. De scheidsrechter kon na een overtreding op Belmamoune niets anders doen dan de bal opnieuw op de stip te leggen. De linkspoot faalde van elf meter niet: 1-2.

Captain
Solleveld toonde zoals een aanvoerder zich betaamt de redder van zijn ploeg in nood. Hij eiste vlak voor tijd een vrije trap op de rand van de zestien op. ,,Ik had er al twee net gemist en wilde eigenlijk weer gaan aanleggen toen Vincent kwam aanlopen. Hij zei: ‘Ik doe het deze keer, deze bal gaat erin’. Hij schoot de bal vervolgens onberispelijk in de kruising.”

Een punt was gered, maar het voelde als twee verloren punten, vond ook El Kourami. ,,Ik ben trots op onze vechtlust, en dat heb ik na afloop ook gezegd. We speelden met vier A-junioren in het elftal. Maar als je zoveel kansen schept, moeten er daar meer van in. Ik ben daar ook schuldig aan, want ook ik miste nog een goede kans. Ik hoop dat dat de komende weken beter gaat. We geven nog niet op.”

Foto: Jeannette Dijkstra