Kevin Barkel voelde het gelijk. Pats, een pijnlijke hamstring. Geen goed teken. De rechtsbuiten van SJC stond juist in het veld om de niet geheel fitte Martijn Walter te vervangen, als hij tegen ADO’20 zelf geblesseerd raakt. Einde seizoen lijkt het zelfs voor de Noordwijker. ,,Ik voelde mijn hamstring knakken. Ik denk dat er een scheurtje in zit.”

,,Wie weet valt het mee. Maar ik kwam in duel met de centrale verdediger. Ik sprong op en voelde het gelijk knakken. Dat klonk niet best. Ik laat er deze week even naar kijken”, vertelde de teleurgestelde Barkel na afloop. Hij had er meer van gehoopt tegen ADO’20. De rechtsbuiten weet dat Martijn Walter in de pikorde boven hem staat en zit vaak op de bank of voetbalt zijn minuten mee in het tweede. ,,Gelukkig was Martijn geblesseerd”, knipoogt de aanvaller van SJC.

,,Waar ik ook voetbal, in het eerste of tweede, het is altijd met vrienden hier. Het is één grote gezelligheid.”

,,Het voetballen met het eerste blijft toch het leukste. Het mooiste wat er is. Voor de club waar je als kleintje bent begonnen. Vanaf de aftrap eens voetballen voor één, mooi.” Barkel toonde zich met een assist gelijk belangrijk voor z’n club. ,,Voor mij persoonlijk wel prettig, maar helaas viel de gelijkmaker er twee minuten later bij ons er in. Als we die voorsprong nou even wat langer hadden kunnen volhouden…Nu moesten we weer vanaf nul beginnen. Met een voorsprong voor ons, moeten zij meer komen en ontstaan er ruimtes voor ons. In de tweede helft hadden we weinig meer in te brengen. ADO’20 is de terechte kampioen gebleken.”

Kevin Barkel passt de bal langs zijn directe tegenstander van ADO’20

Uiteindelijk verliep dus ook voor Barkel slecht af met waarschijnlijk een spierscheuring in z’n been. De focus gaat bij de buitenspeler gelijk al op het nieuwe seizoen. ,,Daarin hoop ik natuurlijk altijd minuten te maken en anders lekker bij het tweede. Daar gaat het ook gewoon altijd goed. Maar goed volgend jaar natuurlijk een nieuwe trainer, dus nieuwe kansen. Als ik moet spelen, probeer ik er altijd te staan. Waar ik ook voetbal, in het eerste of tweede, het is altijd met vrienden hier. Het is één grote gezelligheid. Vanmorgen [zondag, red.] stonden we met z’n allen bij het derde te kijken dat kampioen werd. Dat is gaaf.”

Trots
,,Of ADO’20 hier nou kampioen is geworden of het derde van ons? Er wordt toch wel feest gevierd”, is Barkel zichtbaar trots op z’n ‘cluppie’. ,,Dat is toch prachtig dat die samen staan te dansen en te springen? Dat zie je op niet zo veel verenigingen denk ik.”

Foto’s: Johanna Wever