Er was een tijd dat Chris de Lange zich niet goed kon voorstellen ooit in het geel van Valken’68 te spelen. Twee á drie jaar geleden zag hij als aanvoerder van het tweede bij Katwijk veel jongens, die het op de Krom niet redden, naar Valkenburg vertrekken. Toen leek hem dat nog niets. Nu voelt het als thuiskomen.

Iedere voetballer die wel eens van club is gewisseld, kent het gevoel. De ietwat aparte spanning voor de allereerste training bij je nieuwe club. Je hebt er veel zin in, je wilt je gelijk graag laten zien, maar je wilt ook op een zo’n positief mogelijke manier overkomen op je nieuwe teamgenoten. De Lange heeft deze zomer over dit alles geen moment hoeven nadenken. De Katwijkse verdediger, die overkwam van Voorschoten’97, wist gewoon dat het goed zat.

,,De allereerste trainingsdag voelde niet eens alsof ik naar een nieuwe club ging. Ik kende bijna alle jongens al. Iedereen komt uit Katwijk, Rijnsburg of Valkenburg, dus ik had al zo veel met of tegen iedereen gespeeld.”

,,Eén belletje was genoeg om het te regelen. Ik had natuurlijk al genoeg mooie verhalen van die gasten gehoord.”

Dat de inmiddels 27-jarige De Lange zoveel voetbalnamen in de streek kent, is niet vreemd. Hij is opgegroeid en als voetballer opgeleid bij Katwijk en komt daar op zijn 23ste in beeld bij de A-selectie. Even is hij dichtbij en De Lange lijkt, onder de toen net gearriveerde trainer Dick Schreuder, klaar om de volgende stap te zetten. In een oefenwedstrijd, tegen JVC Cuijk laat in de voorbereiding, gaat het echter mis. De Lange loopt een ernstige knieblessure op. ,,Sindsdien ben ik eigenlijk nooit meer echt in beeld geweest. Het duurde lang voordat ik weer fit was en daarna heb ik gewoon al mijn wedstrijden weer in het tweede gespeeld.”

Leuk team
Dat tweede elftal was toen een team vol Katwijkse jongens, die binnen de lijnen voor elkaar door het vuur willen, met emotie en fanatisme als brandstof. Als die beschrijving van het reserve-elftal op de Krom niet meer opgaat, besluit ook De Lange zijn heil ergens anders te zoeken. Omdat hij altijd nog wel in een eerste elftal op een goed niveau wilde spelen, is Voorschoten’97 een logische keuze.

,,Ik heb daar jammer genoeg uiteindelijk nooit echt mijn draai kunnen vinden. Ik was niet veel fit, dan ben je zo met jezelf en je blessures bezig, dat ook je plek in het team vinden moeilijker gaat.”

,,Het botert gewoon met elkaar en wie weet waartoe dat dit seizoen leidt.”

De snelle overstap naar het Duyfrak is daarom niet verwonderlijk. Daar wordt hij herenigd met veel oud-teamgenoten van de ‘goeie ouwe tijd’ bij Katwijk 2. Want ook Marc Langeveld, Danny Boere, Timo Schaap en Matthias van Beelen spelen inmiddels in het gele tricot. ,,Eén belletje was genoeg om het te regelen. Ik had natuurlijk al genoeg mooie verhalen van die gasten gehoord en ik weet gewoon dat zij hetzelfde over voetbal denken als ik.”

Ontwikkeling
De hereniging met voetbalvrienden en de garantie op gezelligheid zijn natuurlijk niet de enige redenen dat De Lange voor de Valken heeft gekozen. De multifunctionele verdediger ziet ook dat de ploeg van Arie van Duin een juiste ontwikkeling doormaakt.

,,Dit bedoel ik niet verkeerd. Maar het was altijd een beetje zo van: ‘Ik wil ergens in het eerste proberen te voetballen, dus ik ga maar naar Valken’. Dat is de laatste jaren niet meer zo. Je moet je hier nu echt bewijzen, want we hebben hier echt goede voetballers, die het bij grotere clubs (Rijnsburg, Katwijk, Quick Boys red.) net niet hebben gered.”

Wat dat betreft is de combinatie van gezelligheid, vriendschap, niveau en prestatie voor De Lange dus ideaal. ,,We hebben gewoon veel gasten die het spelletje binnen en buiten het veld goed begrijpen. Het botert gewoon met elkaar en wie weet waartoe dat dit seizoen leidt.”

Foto: Saam de Mooij.