Thomas Duivenvoorden was redelijk tevreden over het optreden van zijn ploeg in de topper tegen Spakenburg (1-1). Hij werd bevestigd in zijn opvatting dat Quick Boys in principe kan wedijveren met iedere ploeg uit de Tweede Divisie, maar dat er ook nog voldoende leerpunten zijn.
Op de vraag wat de topper hem duidelijk had gemaakt, antwoordde Duivenvoorden als volgt: “Wat ik eigenlijk al wist: wij zijn een ploeg die het iedereen in de Tweede Divisie moeilijk kan maken. We zijn goed aan de bal, kunnen goed druk zetten, maar er zijn ook nog dingen die wij echt moeten verbeteren.”
“Dat zag je ook weer in de eindfase. Ik had heel graag gezien dat we deze wedstrijd met zwarte broeken, en de tong op de enkels met 1-0 hadden binnengesleept. Dat is ons nog niet gelukt tegen deze ploeg. Daarin zit echt nog wel ontwikkelpotentieel voor dit Quick Boys.”
Duivenvoorden verweet met bovenstaande opmerking zijn team geen gebrek aan strijd. Integendeel zelfs, benadrukte hij. “Ik denk dat we echt hebben geknokt als leeuwen, maar dat ene moment is wel een goal weet je. Hij (Ahmed El Azzouti) loopt heel slim weg: contra, tweede paal. Ik bedoel meer te zeggen dat we los van het specifieke moment van de goal nog beter kunnen worden in het binnenhengelen van zo’n wedstrijd.”
‘Hoog testosterongehalte’
Quick Boys kwam op slag van rust op voorsprong via Nick Broekhuizen. Vervolgens was er na het laatste fluitsignaal en het opzoeken van de kleedkamers voor de rust in de catacomben de nodige consternatie. Het bleek voor de supporters op de tribune moeilijk te zien wat er precies gebeurde, maar volgens Duivenvoorden was er niet heel veel aan de hand.
“Het testosterongehalte was hoog. Natuurlijk was er wat boosheid, maar uiteindelijk zag ik dat iedereen zijn tanden nog had en ik zag ook nergens bloed of wonden. Het was voor mij gewoon een beetje duwen en trekken, de grote jongens gingen uit elkaar en daarna gingen we allebei onze eigen kleedkamers in. Het was niet meer dan dat.”
Sterke fase na rust
Volgens Duivenvoorden had het gebeuren geen invloed op het spel van zijn ploeg. “Je hebt gezien hoe we de kleedkamer uitkwamen. De eerste twintig minuten na rust waren onze beste van de hele wedstrijd. Op de bank hadden we toen het gevoel: de 2-0 gaat wel vallen. Dat gebeurde helaas niet. Zij maakten 1-1 en vervolgens was het in de eindfase nog even heet.”
In de tweede helft liepen de emoties bij vlagen hoog op, ook in beide dug-outs. Volgens Duivenvoorden had de arbitrage daar een groot aandeel in. “We hadden een scheidsrechter, die niet graag wilde fluiten en het een wedstrijd wilde laten worden. Op zich is dat goed, maar daardoor waren er wel heel veel momenten waarbij de bank van Spakenburg of die van ons opsprong. Dan wordt het wat onrustig in mijn omgeving en voelt het al snel intens.”
Foto’s: Orange Pictures
Bekijk ook: Broekhuizen: ‘Spakenburg is een goede ploeg, maar wij zijn dat ook’
