Jim Gillissen maakte afgelopen zomer de overstap van Quick Boys naar Ter Leede. Hij koos voor een club waar het sociale aspect samengaat met prestaties en wilde graag een basisplaats veroveren in een eerste elftal. Maar afgelopen zaterdag, in de wedstrijd tegen Achilles Veen, was zijn naam pas voor het eerst bij de eerste elf te vinden. Desondanks besloot Gillissen om er nog een seizoen aan vast te plakken bij de ploeg van Henk Wisman.

Dat heeft een paar duidelijke redenen volgens de middenvelder annex aanvaller. Allereerst was het begin van het seizoen op zijn zachts gezegd niet waar hij op hoopte. De Rijnsburger begon met een achterstand aan de voetbaljaargang vanwege een liesblessure. Maar eenmaal fit werd hij in het tweede elftal gebruikt als een nummer negen. Terwijl Gillissen normaal gesproken als nummer tien speelt.

„Dat was wel even schakelen. In die periode moest ik in het tweede heel erg wennen aan die positie. Henk (Wisman, red.) ziet mij meer als een ‘negenenhalf’. Bij Quick Boys wilde ik per se nooit in de spits spelen, want ik vind mezelf echt een aanvallende middenvelder.’’

„Na een gesprek met Henk heb ik op een gegeven moment de knop omgezet.’’

Bekeert
In eerste instantie wilde hij bij Ter Leede ook niet als aanspeelpunt fungeren. Maar zijn trainer vond hem daar beter en de Sassenheimse formatie had lange tijd geen echte spits tot zijn beschikking. Tot de komst van Omar Limon. Langzamerhand zag Gillissen in dat hij zich tot spits moest ‘bekeren’.

„Ik zie namelijk wel wat mijn tekortkomingen zijn. Die komen als spits wat minder naar voren dan als nummer tien. Ik heb altijd al een neusje voor de goal gehad en als ik als aanvallende middenvelder vrij hoog sta, spelen we bijna met twee spitsen. Dan zijn we in de omschakeling vrij kwetsbaar. Na een gesprek met Henk heb ik op een gegeven moment de knop omgezet.’’

Sowieso vindt de 23-jarige voetballer het op dit moment prima als hij op het wedstrijdformulier staat, op welke positie dat dan ook mag zijn. Hij ziet inmiddels genoeg aanknopingspunten om als aanvalsleider te fungeren.

Nadat hij vlak voor de winterstop al dacht dat hij dicht tegen het eerste elftal aan zat, speelde een knieblessure hem parten. Na de ‘winterbreak’ heeft Gillissen dit gevoel helemaal te pakken. Met als resultaat zijn eerste basisplaats bij Ter Leede in de wedstrijd tegen Achilles Veen en dat nota bene als nummer tien. Als vervanger van de geschorste Ian van Otterlo.

„Het was eigenlijk één plus één is twee.’’

„Tot en met oktober zat ik eigenlijk nooit bij het eerste, daar werd ik niet vrolijk van. Toen ik een tijdje in twee speelde, dacht ik er natuurlijk over na of dit wel de juiste keuze is geweest. Ik twijfelde ook een tijdje of ik hier wel moest blijven. Buiten de lijnen is het allemaal super leuk, maar ik wil ook gewoon presteren.’’

Betrokken
De laatste tijd lukte dat zoals gezegd ook steeds meer. Daarom verlengde de Rijnsburger uiteindelijk ook zijn contract en gaat hij volgend seizoen op voor zijn tweede jaar bij de club.

„Het was eigenlijk één plus één is twee. Vanaf november werd ik steeds meer bij het eerste elftal betrokken. Na een goed gesprek met het bestuur, voelde ik het vertrouwen van de club. Ik zie voor mezelf genoeg kansen om mezelf in de basis te spelen. Daarnaast vind ik dat ik binnen een jaar niet weg kan gaan, want deze uitdaging moet ik ook een eerlijke kans geven. Ik voel me op dit moment betrokken bij het team en daarvoor ben ik naar Ter Leede gekomen’’, sloot Gillissen met een positief gevoel af.

Archieffoto: Hans Schalk

Lees ook: ‘Van der Does terug naar club waar hij als jeugdspeler actief was’