Een voetballer in die werkzaam is als Business Development Manager zou je niet direct in deze rubriek over tatoeages verwachten. Toch bewijst Martijn le Congé (31) van vv Noordwijk het tegendeel. Een goede baan bij een verzekeringsmakelaar, waarvoor hij iedere dag in pak naar werk gaat, door het hele land reist gaan, zo blijkt, prima samen met een hele linkerarm vol met plakplaatjes die gezet zijn door één en dezelfde Braziliaanse tattoo-artist.

Zelf vond de middenvelder van vv Noordwijk het in eerste instantie ook niet bij hem passen. Het zetten van tatoeages zit ook niet bij hem in de familie. Toch wilde hij wat bijzondere dingen op zijn lichaam vereeuwigen. Maar wat moesten klanten op werk er niet van denken? Wat vindt de directeur ervan? Weer een typische voetballer met tatoeages?  Er zijn nog veel vooroordelen over tatoeages. Gelukkig wordt het tegenwoordig wel steeds meer geaccepteerd, merkt Le Congé.

Hallo Martijn, die plakplaatjes had ik niet achter jou gezocht…
,,Nee, dat hoor ik vaker! Maar dat maakt het juist wel weer leuk. Het is eigenlijk pas drie jaar geleden begonnen toen ik de namen van mijn kinderen (nu drie en zes jaar) wilde laten tatoeëren. Ik heb toen direct voor een hele pijnlijke plek gekozen, namelijk mijn ribben. Een mooie plek, omdat het niet voor iedereen zichtbaar is. Vrij snel daarna kwam de verslaving om de hoek kijken en wilde ik meer. Wat precies en welke plek, wist ik toen ik nog niet.”

Wat is het geworden?
,,Ik vond m’n arm een mooie plek en ben toen begonnen met een kruis aan de onderkant van mijn arm, een katholiek kruis. Niet omdat ik zelf zo gelovig ben, maar omdat er in het leven van mijn vrouw veel te vroeg mensen zijn weggevallen. Ook heb ik aan de binnenkant van mijn arm een levensechte leeuw laten zetten, mijn sterrenbeeld, met daaronder een roos. Het beestachtige van een leeuw met het zachte en rustgevende van een roos, een mooie combinatie.”

Maar daarna had je vast nóg wel een plekje over?
,,Klopt, ik heb daarna ‘Jasmine Flowers’ laten tatoeëren. Mijn vrouw heet Yasmin en wilde niet per se haar naam tatoeëren, maar liever iets symbolisch. Ik had daartussen stukjes opengelaten en daar staan nu drie hartjes: voor mijn vrouw en kinderen. Ook staat er nog roos op mijn elleboog met daaromheen een wolk met een witte duif, die staat voor het huwelijk. Dit past allemaal bij het rooms-katholieke geloof.”

,,Het kruis op mijn onderarm vond ik nog steeds vrij kaal en daar heb ik een rozenkrans omheen laten tatoeëren. Ik ga voor een volledig getatoeëerde linkerarm en ben inmiddels goed op weg. Alleen het bovenstuk is nog vrij, maar daar moet ik nog iets moois voor bedenken. Ik zit te denken aan de heilige Maria, zoals een schilderij.”

Wat is de meest pijnlijke plek?
,,Ribben zijn en blijven gewoon ontzettend pijnlijk. Omdat ik mijn eerst tattoo op deze plek heb laten zetten, vielen de uren daarna op mijn arm best mee. Behalve de elleboog… Ribben zijn pijnlijk, maar tatoeëren op je elleboog is nog veel pijnlijker.”

Welke tattoo is het meest bijzonder?
,,De leeuw, omdat deze zo realistisch is. En de rozenkrans, omdat deze vanwege het geloof voor mijn familie ook heel bijzonder is. Mijn oma komt uit Indonesië en die wil er ook altijd even naar kijken. Die rozenkrans heb ik trouwens een dag voor het kampioenschap laten zetten. Bloedheet en iedereen wil je natuurlijk aanraken, dus dat was niet een hele handige timing.”

Bekijken jullie elkaars tattoos weleens onder de douche op de voetbal?
,,Jazeker! Jongens als Maik van Zanten, Nick van Staveren en Denzel James hebben natuurlijk ook wat grote platen op hun lichaam staan. Dus samen hebben we het erover en zien we het ook als er iets nieuws is gezet. Maar bijvoorbeeld Emiel Wendt en Thomas Reynaers hebben er dan weer iets minder mee en zullen er daardoor minder snel over beginnen.”

Hoe kijkt jouw vrouw tegen je tatoeages aan?
,,Ze heeft zelf ook een hele bijzondere tattoo op haar rug. Bij mij moest ze op het begin wel erg wennen hoor. Veel plaatjes, veel zwart en het kan best intimiderend overkomen als je er iedere dag naast ligt, maar ze vindt het gelukkig mooi.”

Vinden ze dat op je werk ook?
,,Het is grappig dat collega’s en klanten het niet bij mij verwachten. Maar op werk heb ik eigenlijk altijd een pak aan dus valt het niet op. Laatst had ik een coltrui aan in plaats van een overhemd en toen kroop mijn mouw een beetje omhoog zodat de tatoeages zichtbaar werden en toen zag ik ze wel even verward kijken.”

,,Maar mijn kwaliteiten op werk worden er niet minder om en ook verandert mijn persoonlijkheid niet door een tekening op mijn lichaam. Het is een kwestie van acceptatie. Ik heb gelukkig ook nog nooit negatieve reacties gehad. Ik word zelfs de Robin van Persie van kantoor genoemd. Ze zullen het wel zien bij de bedrijfsbarbecue in de zomer.”

Zou je, als je arm af is, nog meer tatoeages willen laten zetten?
,,Ik denk dat als mijn linkerarm straks af is en helemaal vol staat dat wel een goed gevoel geeft. Maar het zou zomaar kunnen zijn dat ik na een tijdje weer denk aan een nieuwe tattoo. Het blijft toch een beetje verslavend hè. Ik weet nog niet waar, maar wat sowieso niet gaat gebeuren is een tattoo in mijn nek.”

Hoe zien die plaatjes er over 40 jaar uit?
,,Het zal vast gaan vervagen. Maar het is iets van mijn leven en het maakt mij tot wie ik ben. En dit klinkt een beetje duister, maar als ik ooit doodga en ik word bijvoorbeeld ergens gevonden, wil ik dat mensen mij kunnen herkennen aan de tatoeages op mijn lichaam. Dan blijf ik herkenbaar tot in lengte der dagen. Ik ben niet bang dat het ooit lelijk gaat worden. Ik heb hier zelf voor gekozen en ga daar ook zeker van genieten.”

Tekst: Simone Disseldorp

Foto’s: Orange Pictures & privécollectie

Lees ook: ‘Katwijk en Zoutman verlengen samenwerking’