Excelsior Maassluis en Quick Boys kennen een lange onderlinge geschiedenis met vele grote wedstrijden. Zo ontmoetten de clubs elkaar in de jaren ’90 in de strijd voor het zaterdagkampioenschap, dat uiteindelijk een prooi werd voor de blauw-witten. Voor deze aflevering van het Historisch Affiche gaan we echter terug 12 april 2003, de dag dat sportpark Dijkpolder te maken kreeg met een blauw-witte invasie, die zag dat Quick Boys voor het eerst sinds 1992 beslag wist te leggen op het kampioenschap in de Hoofdklasse. Eén van die toeschouwers was de geschorste Derek van der Plas.

“Die schorsing was wel een domper”, vertelt de huidige trainer van Valken ’68. “Ik kreeg twee wedstrijden eerder, tegen Rijnsburgse Boys, mijn derde en vierde gele kaart, maar ik mocht in de wedstrijd erna tegen Capelle nog wel spelen, omdat mijn schorsing nog niet binnen was. In de week na die wedstrijd kwam die schorsing alsnog en wist ik dat ik de kampioenswedstrijd zou missen.”

Het eerste kampioenschap sinds elf jaar was de beloning van een beleidsmatige koerswijziging van Quick Boys. “In mijn eerste seizoen bij de senioren (2000 – 2001) was Ruud de Groot de trainer. Hij werd vier wedstrijden voor het eind ontslagen.” De Groot werd het seizoen erna opgevolgd door Gert Aandewiel en Arjen van der Werf. Het duo richtte de blik weer nadrukkelijk op de jeugdopleiding van de club. “We speelden met heel veel Katwijkse jongens. Er kwamen behoorlijk wat jongens door, omdat we in die jaren een aantal echt goede lichtingen hadden.”

Belangrijke Van Beelen
Nadat het eerste seizoen onder Aandewiel was afgesloten op een negende plaats versterkte Quick Boys zich met, onder andere, Remco Torken en Maarten Bak. “Maar de belangrijkste versterking was de terugkeer van Hendrik van Beelen”, zegt Van der Plas. “Hij was zo belangrijk voor ons spel. Hendrik maakte echt het verschil.” Zoveel verschil zelfs dat Quick Boys zich in 2003 laat kronen tot kampioen van de Hoofdklasse A.

De kampioenswedstrijd op sportpark Dijkpolder werd vrij gemakkelijk door Quick Boys gewonnen. Dankzij goals van Jan Schaap, Maarten Bak, Brian Mussche en Mathijs van der Plas wordt het 0-4. “Mijn mooiste herinnering was de 0-4 van Mathijs,” herinnert Derek van der Plas zich. “Mathijs is een goede vriend van mij en hij pendelde toen heen en weer tussen het eerste en het tweede. Dankzij mijn schorsing mocht hij tegen Excelsior Maassluis op de bank beginnen. Op een gegeven moment liep hij samen met Van der Horst warm en heeft hij de trainer gevraagd of hij mocht invallen. Eenmaal in het veld maakte hij de vierde goal en zocht hij mij op na dat doelpunt. Toen bleek dat hij een wit shirt onder zijn voetbalshirt had, waarop hij “Derek bedankt” had geschreven.” Het bedankje is twintig jaar na dato nog niet vergeten.

Valken ’68
Derek van der Plas speelde zijn hele leven in het blauw en wit van Quick Boys, maar is tegenwoordig trainer van Valken ’68. “Ik wil me door ontwikkelen als trainer en dan is het belangrijk dat je vlieguren maakt als trainer van een eerste elftal.” De vraag of hoofdtrainer van Quick Boys worden zijn grote droom is wordt beantwoord met gelach. “Als je weet hoe vaak ik die vraag al niet gekregen heb!”

Vervolgens serieus: “Het zou fantastisch zijn, maar ik ben daar nog helemaal niet mee bezig. Voor elke stap die ik in mijn trainerscarrière maak geldt dat ik de stap pas maak op het moment dat ik denk dat ik daar aan toe ben. Ik ga dan ook pas denken aan Quick Boys op het moment dat ik mezelf goed genoeg acht om trainer van Quick Boys te zijn.”

Van der Plas heeft in het seizoen 2018 – 2019 al ervaren wat er wordt gevraagd van een hoofdtrainer van Quick Boys. De toenmalig assistent-trainer moest de zieke hoofdtrainer Erik Assink vervangen en kende een moeilijke serie met zijn ploeg. “Dat waren zware weken”, herinnert Van der Plas zich. “Naast het feit dat Erik ziek was, kregen we een serie met tegenstanders uit de top van de ranglijst en hadden we bovendien te maken met een aantal blessures. Het was niet dat ik er hele nachten van wakker lag hoor, maar er komt op zo’n moment wel enorm veel op je af als trainer.”

Inmiddels is Van der Plas begonnen aan zijn tweede seizoen bij Valken ’68. “Dit seizoen voelt een beetje als opnieuw beginnen,” zegt hij. “We zijn een aantal ervaren krachten kwijtgeraakt en hebben een aantal jonge jongens, onder andere uit Katwijk 2, weten te halen. Die jongens merken nu dat spelen voor een eerste elftal heel wat anders is dan bij het tweede. Verder voelt dit, omdat we zoveel ervaring zijn kwijtgeraakt, als een nieuwe groep. Daarmee gaan we opnieuw een proces in.” In dat proces wist de Valkenburgse Eersteklasser zich te plaatsen voor de knock out-fase van de Districtsbeker, maar ging de eerste competitiewedstrijd, uit tegen FC Skillz, verloren.

Of het ooit tot een hoofdtrainerschap bij Quick Boys komt is de vraag, maar Derek van der Plas is en blijft zijn leven lang een Quick Boyzer. “Toen ik in de A-selectie zat, voelde ik me een supporter die in het eerste elftal speelde. Quick Boys was, is en blijft voor altijd mijn club”, besluit hij.

Tekst: Henk Kasius
Headerfoto: Orange Pictures