Lang, heel lang voelde Van Nispen – Teylingen aan als een klein waakvlammetje. Zo’n vlammetje dat maar weigert te ontbranden. Teylingen probeerde het merendeel van de wedstrijd de gaatjes te vinden in de organisatie van Van Nispen. De Zilkse club lag op zijn beurt als een waakhond te wachten op kansen in de counter. Het denkbeeldige vlammetje ontbrandde pas in de absolute slotfase. Uitgerekend door een verdediger die ook nog een brandstof in zijn naam schuilhoudt. Raymond Dolieslager kroonde zich na 97 minuten tot man van de wedstrijd dankzij zijn goal. De enige van de wedstrijd.

Aan de toeloop van het publiek lag het niet. De competitiearme zondag leek de penningmeester van Van Nispen geen windeieren te leggen. Echte reclame voor het voetbal werd Van Nispen – Teylingen lang niet, al kwam Teylingen naarmate de tweede helft vorderde steeds dichter en dichter in de buurt. Van Nispen hing aan het elastiek, maar brak maar niet. Een tomeloze inzet van de thuisploeg, een sterk spelende keeper bij de Zilkers en een falende voorhoede bij Teylingen zorgden uiteindelijk voor een lange 0-0 wedstrijd. En toen was daar Dolieslager. ,,Hoeveel kansen heb je nodig?”, kon Dolieslager na afloop lachen. Uitgerekend de centrale verdediger brak de ban. ,,Het is wel verdiend dat we hebben gewonnen. Maar als ik eerlijk ben, geloofde ik er op een gegeven moment ook niet meer in. Het vertrouwen zakte toch een beetje weg.”

Vogelvrij
De verdediger kwam in de slotfase mee naar voren en kopte de 0-1 binnen. Discutabel in de ogen van vele Zilkers, met name door de grensrechter, die nadrukkelijk stond te vlaggen. ,,Geen buitenspel”, vond de doelpuntenmaker. ,,Op het moment van spelen stond ik echt nog achter de man. Safi trok met een loopactie twee spelers weg en toen stond ik ineens vogelvrij. Het was echt geen buitenspel.”

De aanvoerder van Van Nispen, Van Westerop, had een iets andere visie op de late goal van Teylingen, maar gaf toe het zelf niet gezien te hebben. ,,Ik stond met mijn rug naar de situatie toe. Maar waarom zou de scheidsrechter niet afgaan op het vlaggen van de grensrechter? Hij had geen reden om hem niet te geloven. Hij stond niet raar te vlaggen ofzo. En onze ‘grens’ was echt heilig overtuigd dat hij buitenspel stond. Daarom voelt die nederlaag nu extra zuur. Maar toegegeven, Teylingen heeft wel verdiend gewonnen.”

Van Nispen koos met opzet voor een tactiek om terug te zakken. De spelers en technische staf zullen ongetwijfeld de twee duels van vorig jaar in hun achterhoofd hebben gehad. Van Nispen kreeg tegen Teylingen elf doelpunten om de oren en scoorde zelf niet.

Twee spitsen
,,Toen speelden we meer ons eigen spelletje”, herinnert Van Westerop zich. ,,Maar geef je Teylingen de ruimte om te voetballen, dan zijn zij gewoon de betere. We kozen bewust om met twee spitsen te spelen in plaats van drie, wat bij ons gebruikelijk is. We hebben echt keihard gewerkt om een punt binnen te slepen. Niemand heeft verzaakt. Maar in de slotfase zag je dat we tegen onze limiet zaten. We stonden echt onder druk en probeerden met de counter nog gevaarlijk te zijn. Wij waren tevreden geweest met 0-0.”

Dolieslager zag met lede ogen aan hoe Teylingen moeite had met het defensieve spel van Van Nispen. ,,Als we eerder op voorsprong waren gekomen, hadden we ze misschien kapot kunnen spelen. Dat gebeurde vorig jaar ook. Nu lukte dat niet. Ze zakten vooral in de tweede helft ver in, maar wij merkten hun vermoeidheid. Gelukkig hebben we er uiteindelijk van geprofiteerd.”

Van Nispen – Teylingen  0-1 (0-0). 90+4. Dolieslager 0-1

Van Nispen: Van Maris, Meiland, Van Westerop, Van der Linden, Oostenrijk (85. Van Haaster), Krupic, Witteman, Vleugel (67. Jansen), Smit (76. Pompe), Van Eeden, Geerlings

Teylingen: Zonjee, Stol, Dolieslager, B. van der Vlugt (46. Jongen), Verwer, D. Zwetsloot, Rotteveel (46. J. Zwetsloot), Hielkema, Acimovic (73. Safi), M. van der Vlugt, Van der Voort

Tekst: Frank Venema