Het had niet veel gescheeld of Valken ’68 had met de staart tussen de benen het veld van ’t Duyfrak afgelopen. Met nog amper vijf minuten op de klok kreeg Hamza Chikhi van Voorschoten ’97 een flinke kans om zichzelf tot matchwinner te schieten. Z’n diagonale schot was niet scherp genoeg. Niet hij werd daarmee de hoofdrolspeler van de laatste paar minuten, maar doelman Erwin van der Nagel.

De 29-jarige keeper, die al sinds mensenheugenis het doel verdedigt in Valkenburg, schoof de schouderklopjes na afloop van het duel diplomatiek van zich af. Dat was iets te veel van het goede, concludeerde de goalie. ,,Als hij ‘m vol cross in de verre hoek had geschoten, had ik er nooit bij gekund. Nu schoot hij ‘m in mijn bereik. Als je als keeper dan lang blijft staan, kan je ‘m prima redden.”

Klad
Nuchter als altijd. Niet alleen over z’n eigen prestaties, maar ook over die van zijn elftal. Waar hij het schouderklopje voor zichzelf keurig afwimpelde, verdiende zijn ploeg dat ook niet, vond de goalie. Journalisten en zelfbenoemde kenners vielen de laatste maanden over elkaar om de loftrompet te steken over de kwaliteit van de Valkenburgse selectie.

,,Combinatievoetbal had geen zin op dit veld, dus na rust besloten we opportunistischer te gaan spelen.”

Diezelfde analisten zagen ook hoe de kwaliteit er wel in zit bij de Valkenburgse ploeg, maar hoe het er maar amper uit lijkt te komen. Tegen Voorschoten ’97 idem dito. ,,De klad zit er in. Een hoop jongens missen het kleine beetje vertrouwen”, concludeerde de oer-Valker Van der Nagel.

Misschien was de solo die zijn collega aan de andere kant van het veld, Jaco van der Bent, een paar minuten voor tijd inzette wel het perfecte voorbeeld van het zoekende Valken. De Katwijker moet zich in z’n hoofd voor even Lionel Messi hebben gewaand. Op ’t Valkenburgse hobbelige veld hield de linksbuiten van de tweedeklasser de bal ook lang met succes aan z’n voet.

‘Killen’
Met een aantal Voorschoters op z’n hielen koos Van der Bent er voor om z’n actie door te zetten, daar waar Marc Langeveld en Niels Hogewoning al schreeuwden om het afleggen van de bal. De besluiteloosheid was tekenend. Of misschien wel de finesse om de actie en uiteindelijk de wedstrijd te ‘killen’.

Matthias van Beelen doet een ‘Robin van Persie’

Een duikeling van de linksbuiten in het strafschopgebied in extremis werd ook niet gehonoreerd tot penalty. ,,We zitten in die flow van ‘net niet'”, treurde de 25-jarige flankspeler. ,,Misschien moet er een keer zo’n strafschop wel worden gegeven. Dat het een keer goed valt. Misschien gaat het dan wel lopen?”

Wisseling van tactiek
De Valkenburgers waren overigens optisch gelijkwaardig aan de tegenstander in de eerste helft. De kansen waren juist te noteren voor de bezoekers, al hadden die daar wel telkens een standaardsituatie voor nodig. In de tweede 45 minuten gooide de thuisploeg het over een andere boeg. Het leidde tot aardige kopkansen voor vooral Matthias van Beelen, die zelfs nog een keer de paal raakte.

De ploeg van trainer Arie van Duijn kwam zelf nog één keer flink in gevaar toen een schot van de bezoekers op de paal landde. De rebound bleek een intikker voor Shemiel Constancia. De spits van Voorschoten ’97 deed dat volgens de grensrechter in buitenspelpositie.

,,Het is iets voor de club en de gemeente om er een beslissing over te maken. Wij als spelersgroep zouden hier heel graag een kunstgrasmat zien liggen.”

,,Combinatievoetbal had geen zin op dit veld, dus na rust besloten we opportunistischer te gaan spelen en vaker de lange bal te kiezen. Dat ziet er voor de fans af en toe wat aantrekkelijker uit dan zo’n eerste helft waarin combinatievoetbal niet lukt”, legde Van der Nagel de gekozen tactiek uit.

Kunstgras
,,Rond januari is het veld hier gewoon altijd minder. Als ’t zonnetje straks begint te schijnen, trekt dat weer bij. Kijk, wij zijn bijna allemaal opgeleid op kunstgras. Voor ons zou ’t eigenlijk heerlijk zijn als hier een kunstgrasmat ligt, zoals ook bij Voorschoten. Daar uit speelden we ze van ‘het kassie naar de muur.'”

,,De Algemene Ledenvergadering is alleen al geweest, haha. Het is iets voor de club en de gemeente om er een beslissing over te maken. Wij als spelersgroep zouden hier heel graag een kunstgrasmat zien liggen.”

Valken ’68 – Voorschoten ’97 0-0 (0-0)

Valken: Van der Nagel, Van Duijn, De Mooy, Haasnoot, Boere, S. van der Plas, Schaap (63. Hogewoning), J. van der Plas, Langeveld, Van Beelen, Van der Bent

Jaco van der Bent na afloop van Valken ’68 – Voorschoten ’97

Foto’s: Saam de Mooij