Valken ’68 startte de tweede seizoenshelft met een 2-0-thuiszege op HVC ’10 en deed zodoende goede zaken tegen een directe concurrent. Jaco van der Bent, maker van het tweede doelpunt, koesterde de drie punten, maar was vol lof over de opponent. ,,Ik vond HVC ’10 eigenlijk een heel sterke ploeg en die gasten gaan nog wel veel punten pakken.”
Van der Bent erkende ruiterlijk dat hij, en eigenlijk heel Valken, een mindere wedstrijd achter de rug hadden. ,,Het is belangrijk dat we de drie punten op ’t Duyfrak hebben kunnen houden. Zoals ik net al zei, ik denk niet dat veel ploegen van HVC gaan winnen. Als wij dan met 2-0 winnen, ben ik zeer tevreden over het eindresultaat. Een prima begin.”
‘Stiffie’
Volgens Van der Bent deelde HVC ’10 in de ‘eerste fase’ de lakens uit. ,,Zij speelden met fases van druk zetten en rust behouden. Ze kregen alleen niet echt opgelegde kansen, maar hadden vooral veel balbezit.” Dat laatste was deels ook een bewuste keuze, indachtig de speelstijl van Valken ’68. ,,Onze keuze is om de tegenstander meer te laten komen zodat er wat ruimte achter hun verdediging komt.”
,,Het hoeft qua voetbal niet altijd top te zijn, maar als je belangrijke doelpunten kunt maken, is dat heel lekker.”
Met zo’n snelle uitbraak besliste Van der Bent in de slotfase ook de wedstrijd. ,,De bal viel er één keer achter en met een klein ‘stiffie’ viel-ie binnen. Dat was wel heel lekker, zo vlak voor tijd.” In één klap was een moeizaam optreden vergeten. ,,Ja, ik zat totaal niet in de wedstrijd. Ik ben natuurlijk niet de grootste, en er werden veel lange ballen gespeeld.”
Jaco van der Bent op weg naar de beslissing van de wedstrijd
De Amin Younes van Valken ’68, zoals Van der Bent op ’t Duyfrak wordt genoemd, tekende niettemin alweer voor zijn zevende seizoenstreffer. ,,Dat is geen verkeerd gemiddelde. En het seizoen is nog lang”, grijnsde de Katwijker. En dan weer met een serieuze blik. ,,In het begin ging het scoren niet zo gemakkelijk, maar de laatste wedstrijden lukt het prima. Dan hoeft het qua voetbal niet altijd top te zijn, maar als je belangrijke doelpunten kunt maken, is dat heel lekker.”
‘Echte feest’
Volgens Van der Bent waren er verder weinig bijzonderheden. ,,Nou Ronald Kuyt speelde niet en Robbert van Delft wel in de basis. Maar we speelden eigenlijk met dezelfde ploeg als waar we voor de winterstop zijn gestopt.” Diezelfde Van Delft opende acht minuten na rust de score, waarna Van der Bent in de slotfase de marge verdubbelde.
Na afloop was er een bescheiden feestje in de kantine van Valken ’68. Een bandje met daarin Stefan van der Plas – speler van de hoofdmacht – trad op. ,,Hopelijk is het echte feest in mei”, besloot Van der Bent.
Foto’s: Saam de Mooij