Afgelopen zaterdag, na de winst op SCW, bracht Kagia het nieuws naar buiten dat het na dit seizoen nog twee jaar verder gaat met Anton Wijsman. De oefenmeester, die in de jaren ‘90 ook al eens voor de groep stond in Lisserbroek, krijgt daarmee de mogelijkheid om door te bouwen aan zijn nog jeugdige ploeg.
,,We waren er redelijk snel uit”, vertelt Wijsman ,,We hebben een aantal goede gesprekken gevoerd en zijn zo tot een contract voor twee jaar gekomen.” Dat het een verbintenis voor die looptijd is geworden, kwam op initiatief van de club. ,,De voorzitter zei ‘jij voelt voor Kagia als een goed passende handschoen, waarom zouden we dan één hand koud laten worden?’ En dus werd het twee jaar. Zij wilden graag continuïteit. We hebben een jonge selectiegroep en willen nu verder bouwen tot we op het punt zijn dat we de selectie steeds aan kunnen vullen met spelers uit onze eigen jeugd.”
,,Het zou wel een kleine teleurstelling zijn als het niet lukt, promoveren”
Bij dergelijke beleidsmatige doelen horen ook sportieve ambities. Kagia heroverde zaterdag de koppositie. ,,Ja als je zelf punten blijft pakken en je concurrent laat een steekje vallen, dan sta je ineens maar weer bovenaan. Het belangrijkste is dat we zelf de punten blijven pakken tegen de ploegen die meedoen bovenin.”
Toch wil Wijsman zich niet vast laten pinnen op harde targets. ,,We pakken bij Kagia wat we pakken kunnen. En als we kunnen promoveren en een stabiele tweedeklasser kunnen worden, dan zullen we het niet nalaten. Maar als dat niet lukt zal niemand van de club ervan wakker liggen.”
Olympische gedachte
Toch lijkt dit seizoen ideaal om te promoveren. Na het wegvallen van Kon. HFC telt de competitie nog maar 12 teams en voor een deel daarvan lijkt alleen de olympische gedachte van Pierre de la Coubertin te tellen: meedoen is belangrijker dan winnen. ,,Het zou wel een kleine teleurstelling zijn als het niet lukt”, geeft Wijsman toe.
Maar los van alles staat de 49-jarige oefenmeester vooral met een brede glimlach op het veld. ,,Anders moet je ermee stoppen. Maar ik doe het met veel plezier. Het is een prettige en leergierige groep. Soms moet je ze een beetje temperen, en soms een schopje onder de kont geven om ze wakker te maken.”
Foto: Johanna Wever