De loopgravenoorlog, zo werd de Eerste Wereldoorlog ook wel genoemd, omdat dappere strijders in grote getale lagen te wachten in hele diepe kuilen op de vijand waarvan het wist dat-ie zou gaan aanvallen. In het moderne voetbal heet dat met een andere fraaie omschrijving: ‘de bus parkeren’.

Oftewel: de tegenstander de bal geven en proberen zo goed mogelijk te verdedigen om maar geen goal tegen te krijgen. Volgens Katwijk-middenvelder Mark de Loor was het zaterdag tegen Koninklijke HFC weer eens zover. De man die er bijna twee jaar uit lag door gescheurde kruisbanden vond uiteindelijk toch het knopje van het voertuig om de boel in beweging te brengen: 1-0.

Waar Katwijk vorige week thuis tegen TEC nog een kleine galavoorstelling weggaf, was dat in Haarlem heel anders. ,,Het ging niet heel makkelijk”, zag ook De Loor. ,,Zij zakten in en hielden achterin een mannetje over. We speelden zeker niet slecht, maar kansen creëren was voor de rust moeilijk.”

,,In de zomer heb ik m’n hoofd even kunnen leegmaken.”

Opnieuw moest doelman Mark de Vries zijn plek afstaan aan nieuwkomer Ricardo Kieboom.  En opnieuw hield hij de nul. Katwijk trad dan ook met dezelfde elf spelers aan als vorige week. De bezoekers hadden weinig te vrezen van de gastheren volgens De Loor. ,,Zij zijn weinig voor onze goal geweest. Hooguit met een vrije trap.”

De Loor vergat daarbij, misschien in zijn enthousiasme, de grootste kans voor de Haarlemmers. Dankzij een steekbal van ex-Katwijker Kevin Sterling werd Koen Beeren 1-op-1 gezet met doelman Kieboom. De blonde spits schoot echter naast.

Vakkundig
Het devies voor Katwijk was geduldig blijven en dan zouden de gaten vanzelf vallen, hield trainer Dick Schreuder zijn troepen voor. En zo geschiedde. De thuisploeg raakte vermoeid en gaf ruimte weg. Marciano Mengerink weigerde eerst nog te profiteren. ,,Het zat dan ook een beetje tegen in de afronding. Als je sneller die goal maakt, maak je er nog een of twee bij.”

Uiteindelijk was het De Loor die de sleutel in het slot stak. Een bal van de zijkant werd bij de tweede paal vakkundig tegen de touwen gewerkt. ,,Dat is altijd lekker. Ik had eind vorig seizoen nog het gevoel dat ik nog niet op m’n oude niveau was. In de zomer heb ik m’n hoofd even kunnen leegmaken. Het is toch niet niets als je twee keer moet revalideren van zo’n zware blessure. Nu kom ik er steeds beter in.”

,Hij kent mijn fysiotherapeut ook goed. Was altijd betrokken bij het herstelproces. Dat zegt ook wel iets.”

De Loor was na de winterstop weer fit en speelde nog zo’n tien duels voor de oranjehemden. Opvallend; altijd hield trainer Schreuder het vertrouwen in zijn pupil, die hij zelf naar De Krom haalde. De begaafde middenvelder stond zo gauw hij weer fit was op het wedstrijdformulier. Een teken dat Schreuder De Loor als een belangrijke pion van zijn Katwijk beschouwt.

,,Ja, daar spreekt wel vertrouwen uit”, lacht hij minzaam. ,,Hij kent mijn fysiotherapeut ook goed. Was altijd betrokken bij het herstelproces. Dat zegt ook wel iets.”

Per week
Katwijk staat na twee speelronden nog ongeslagen bovenaan samen met FC Lienden en promovendus De Dijk. Dat verbaast De Loor niet helemaal. ,,Iedereen weet wel dat wij een goede ploeg hebben. Daar hoef je niet moeilijk over te doen. Ik denk dat onze kracht is dat we het per week bekijken. Wij hoeven ook geen eerste te worden, maar willen gewoon zo hoog mogelijk eindigen. We zullen echt nog wel gaan verliezen, maar als we onze wedstrijden blijven winnen komen we vanzelf boven drijven.”

Koninklijke HFC – Katwijk 0-1 (0-0) 73. De Loor

Katwijk: Kieboom, Hamdi, Van Noord, Van Dam, Van Weerdenburg, De Lange (86. Esseboom), Susan, De Loor, Van den Ban (87. Tervoert), Mengerink, Sanchez Angulo (67. Berkhout).

Archieffoto: Aad de Winter / Bobkat.nl