Oscar Arroyo liep als kleine jongen al rond op Sportpark Elsgeest. Hij doorliep alle jeugdelftallen en stond ook jaren in de defensie bij Foreholte. Vorig seizoen belandde hij op het tweede plan onder trainer Frank Bloemheuvel. Dat wilde hij niet langer en dus koos hij ervoor om dit jaar bij ASC te gaan voetballen. Met de club uit Oegstgeest neemt hij het komende zondag op tegen de Voorhouters en dat is best raar voor hem. „Gelukkig hebben we al tegen ze geoefend, dus ik weet hoe het is’’, zegt de 27-jarige verdediger lachend.
Hallo Oscar! Was het een makkelijke beslissing om Foreholte uiteindelijk te verlaten?
„Eigenlijk wel. Ik kwam niet in de plannen voor van Frank (Bloemheuvel, red.) en voor mijn gevoel heb ik ook helemaal geen kans gekregen. Op een gegeven moment trainden we met het tweede met zes man. Dat was niet meer leuk. Ik wilde er in eerste instantie dan ook mee stoppen en in een vriendenteam gaan voetballen bij Foreholte. In het vierde of vijfde. Daar ken ik nog een hoop spelers waar ik ook mee heb samengespeeld in het eerste.’’
Toch liep het anders. Hoe ben je uiteindelijk bij ASC terecht gekomen?
„De trainer, Mo (Bougrine, red.) heeft me gebeld. Hij kwam met een goed verhaal en uiteindelijk begon het toch weer te kriebelen. Ik dacht bij mezelf: als ik nu stop met selectievoetbal, dan kan ik niet meer terug. Ik kan altijd instromen bij het vriendenteam, dus dat is geen probleem. Die gasten gunnen het me ook allemaal van harte. Daarnaast heeft ASC een mooi nieuw complex, dus dat sprak me wel aan. ’’
Hoe was het uiteindelijke afscheid bij Foreholte?
„Dat was prachtig. Op de slotdag heeft de club het mooi georganiseerd. De dag begon met golfen en boerengolfen, maar daar kon ik zelf helaas nog niet bij zijn. Daarna werd de buikschuifbaan, die elk jaar ook bij de kermis wordt gebruikt, tevoorschijn gehaald.”
,,Als laatste activiteit gingen we voetvolleybal spelen en we sloten de dag af met een barbecue bij Peet Lemmers, de vader van Sam Lemmers. We namen ook met een flink koppel afscheid. Iedereen deed een mooi woordje en we kregen een boek met allerlei fantastische herinneringen erin. Van spelers waar ik jarenlang mee heb opgetrokken tot jongens die ik heb getraind in de jeugd en die nu zelf in de selectie zitten.’’
Hoe bevalt het tot nu toe bij ASC?
„Hartstikke goed. Ik ben goed opgevangen en ik ben terecht gekomen in een sociale groep. Foreholte en ASC zijn twee verschillende clubs, maar het zijn beide sfeervolle verenigingen. Je merkt dat het hier steeds meer gaat leven. Misschien zorgt dat er ook voor dat er daardoor wat meer jeugd doorstroomt naar de selectie. Nu gaan de jongeren vaak studeren en stoppen ze er uiteindelijk mee. De promotie naar de Tweede Klasse kan er natuurlijk bij helpen dat ze voor de club blijven spelen.’’
Hoe zien jullie het seizoen voor je?
„We bekijken het per wedstrijd. Ik denk wel dat we genoeg kwaliteit hebben om ervoor te zorgen dat we niet degraderen. Alleen zullen we als team nog stappen moeten maken. We zijn in fases van de wedstrijd goed, maar we moeten dit langer volhouden. Tegen Hillegom verloren we met 5-1, maar dit was een vertekende uitslag. We konden namelijk zeventig minuten lang mee. Zondag tegen Foreholte hopen we het wel negentig minuten vol te houden. Het wordt een leuk weerzien met die jongens. Het is onze eerste thuiswedstrijd en daarnaast komen die gasten ook allemaal met de fiets naar ASC en is er een DJ geregeld. Het wordt gezellig in de kantine.’’
Archieffoto: Jeannette Kloet
Lees ook: Vergeten Verleden: „Is het voetballen nou eindelijk afgelopen, trainer?”