Marciano Aalders weet niet wat hij op dit moment meemaakt in Italië. Het Zuid-Europese land werd keihard getroffen door het coronavirus. Om de ziekte in te dammen worden er nog meer maatregelen genomen dan in Nederland en dat levert een bizarre situatie op. „Het lijkt wel een oorlogsgebied’’, vertelt de ex-speler van vv Katwijk en Rijnsburgse Boys. 

Maar eerst even terug naar de tijd waarin alles nog wel gewoon normaal verliep. Aalders besloot om na het seizoen 2017-2018 zijn hart te volgen en zijn leven te vervolgen in Italië. Een keuze waar hij nog geen moment spijt van heeft. 

Zaalseizoen
„Van begin april tot en met eind oktober werk ik samen met mijn broer op een camping in Lazise. Dat ligt aan het Gardameer vlakbij Verona. Daarnaast ben ik gaan zaalvoetballen in de Serie B. Dat is het tweede niveau bij de profs. De voorbereiding op het seizoen begint in augustus. De competitie start dan in september en duurt tot en met eind april. Zo heb ik drie maanden overlapping met mijn werkzaamheden op de camping. Dan is het wel echt gekkenhuis.’’

Waar in Nederland de aandacht voor het zaalvoetbal niet zo groot is, is dat in Italië wel anders. Daar is het na veldvoetbal en volleybal de derde sport van het land. Het zaalvoetbal in een snelle sport en niet gelijk vergelijkbaar met het voetballen op het veld. In zijn eerste maanden moest Aalders daar dan ook nog wel aan wennen. 

„We moesten nog twee potjes winnen en dan zouden we kampioen worden en promoveren naar de Serie A.’’

„In de zaal gaat het allemaal veel sneller en explosiever. Daarnaast gaat het er veel tactischer aan toe. Er is over elke looplijn wel nagedacht. Maar toen ik het op een gegeven moment onder de knie kreeg, merkte ik wel dat het een sport voor mij is. Het is erg technisch, maar ook fysiek. Ook al zou je dat misschien niet denken. Daar heb ik allebei wel aanleg voor.’’

Zodoende bleek de ex-speler van Katwijk en Rijnsburgse Boys er wel degelijk goed in te zijn. Het leverde hem voor dit seizoen een mooie transfer op. De 28-jarige speler maakte samen met zijn broer een transfer van Cornedo naar Cittá di Mestre. Ter vergelijking: Aalders ging van een club die tegen degradatie vecht naar een ploeg die meedoet om het kampioenschap. 

„Aan het begin verliep dat moeizaam. We hadden veel nieuwe spelers en een nieuwe trainer, dus in de voorbereiding verloren we alles. Maar vanaf de start van de competitie draaien we heel goed. We hebben maar twee keer verloren en één keer gelijkgespeeld. We moesten nog twee potjes winnen en dan zouden we kampioen worden en promoveren naar de Serie A.’’

Coronavirus
Maar toen kwam de wereldwijde corona-uitbraak. Italië werd de brandhaard van Europa. Vooral in het noorden is het Zuid-Europese land hard getroffen door het coronavirus. In eerste instantie dacht Aalders dat de ziekte niet zo erg zou zijn. 

„Ik weet nog dat mijn vriendin mij appte dat het eerste geval in Italië bekend was. Ik dacht bij mezelf: maak je niet druk. Dat waait wel weer over. Net zoals de Mexicaanse griep van een aantal jaren terug.’’

Maar dat bleek niet zo te zijn. Er werden in het Zuid-Europese land steeds strengere maatregelen genomen om het virus in te dammen. Eerst ging de regio Milaan op slot en daarna Venetië. Uiteindelijk ging zelfs het hele land in ‘lockdown’. Sinds 9 maart mag niemand meer zijn huis uit en staat het openbaar vervoer stil. Alles is stilgelegd. Van scholen tot horecagelegenheden. Je mag alleen nog naar buiten om naar de supermarkt te gaan. 

„Het is hier gewoon complete chaos. Er rijden zelfs tanks rond. Het is echt te bizar voor woorden.’’

„Dan moet je wel een formulier invullen’’, vertelt Aalders. „Voor andere gelegenheden moet je een hele goede reden hebben om je huis uit te gaan.  Als je zomaar naar buiten gaat, riskeer je een boete en drie maanden gevangenisstraf. We mogen nog wel onze boodschappen doen, maar ook maar met een aantal mensen tegelijk. Het is hier gewoon complete chaos. Er rijden zelfs tanks rond. Het is echt te bizar voor woorden.’’

Serieus probleem
Inmiddels onderkent Aalders logischerwijs ook dat het een heel serieus probleem is geworden. Hij vindt zelfs dat de huidige maatregelen eerder in werking hadden moeten treden. Er heerst geen paniek onder de voetballer, maar hij beseft zich maar al te goed dat de gevolgen immens zijn. 

„Ze nemen hier sowieso nog maar selectief mensen op in het ziekenhuis. Normaal zouden ze honderd mensen van mijn leeftijdsgroep opnemen en dan overleeft iedereen het. Nu is de kans ook aanwezig dat je eraan overlijdt, omdat je niet behandelt kan worden. Voor mezelf ben ik er niet zo bang voor, maar ik heb ook een zoontje van 3,5 maand. Hij loopt wel wat meer risico.’’

„Ik hoop dat Nederland dit ook uiterst serieus aanpakt, want ik gun ze daar niet hetzelfde scenario als hier. In het zuiden van Italië gaan ze er namelijk veel nonchalanter mee. Ze nemen geen testen meer af en ze melden maar mondjesmaat als er een besmetting is. Daardoor lijkt het alsof alleen het noorden is getroffen, maar dat is niet het geval.’’

Het is vooralsnog vooral afwachten hoe de situatie zich verder gaat ontwikkelen. Italië is in ieder geval tot en met 3 april in ‘lockdown’. „De camping gaat nu voorlopig pas op 20 mei open en achter het beëindigen van het zaalseizoen staat ook nog één groot vraagteken. Gelukkig zijn er nog geen vrienden van mij besmet geraakt en ik hoop dat de maatregelen snel zijn werk gaan doen.’’

Foto: Hans Heemskerk

Lees ook: Quick Boys 100 jaar: een plaatje van een boek