Begrijp hem niet verkeerd: Stephan Spruijt heeft alle begrip voor de situatie van de club en hij roemt de inzet en het enthousiasme van zijn groep. Toch weet de trainer van Van Nispen eigenlijk na vier wedstrijden al dat het vechten tegen de bierkaai is en degradatie ontlopen een soort van mission impossible. “We spelen met een veredeld tweede elftal. Het is een soort van David tegen Goliath.”

In De Zilk houden ze ernstig rekening met een scenario waarbij de club voor het tweede jaar op rij degradeert. Vorig seizoen kende het toen nog Noordwijks getinte vlaggenschip al een zeer moeilijk jaar in de Tweede Klasse en waren de behaalde punten op twee handen te tellen. Het team had gedurende het seizoen grote personele problemen en maakte in het voorjaar bekend helemaal te gaan stoppen.

“We nemen ze niks kwalijk, het zijn allemaal goede gasten”, vertelt Spruijt. “Het zijn zes leuke jaren geweest en de verenging heeft er ook van geprofiteerd. Maar ik had natuurlijk liever gehad dat er twee of drie waren gebleven, dat was voor de overgang het beste geweest.”

‘Deze jongens hebben tijd nodig om te groeien, maar die tijd is er niet. Ik denk wel dat als deze groep bij elkaar blijft Van Nispen over drie of vier jaar een heel leuk team kan hebben.”

Spruijt was de afgelopen jaren op papier al coach van Van Nispen, maar fungeerde min of meer als stroman omdat de Noordwijkse vriendengroep nagenoeg alles zelf regelde. Sinds dit seizoen heeft de voormalig speler van FC Lisse de touwtjes zelf weer volledig in handen als hoofdtrainer.

O17 en O15 opgeheven
Om de aantallen kloppend te maken, besloot Van Nispen de O17 en de O15 op te heffen en alle spelers over te hevelen naar de selectie. Spruijt heeft zodoende met een piepjonge groep te maken, die eigenlijk te licht en onervaren is voor de Derde Klasse. Dat er uitgerekend dit seizoen ook nog versterkte degradatie plaatsvindt, is een extra pleister op de wonde.

Van Nispen startte het seizoen met vier nederlagen, maar dat heeft het humeur nog niet aangetast. “We doen ons stinkende best en blijven positief. Wat dat betreft alleen maar lof voor de jongens. We hebben een goede keeper en verdedigend staat het aardig, maar op de helft van de tegenstander voetballen en tot kansen komen is een moeilijker verhaal.”

De nipt verloren thuisduels met Stompwijk (1-2) en Lugdunum (0-1) geven de burger wat moed. “In die wedstrijden hebben we onze huid duur verkocht, Uit tegen Koudekerk en RKDES verloren we met 4-0 en 5-0. Dat was niet onverdiend, maar wel wat geflatteerd. Zoals gezegd staan we verdedigend wel aardig. Als we achter komen, moeten we wat gaan forceren en worden we kwetsbaar.”

‘Geen tijd om te groeien’
Daarnaast speelt het fysieke aspect een rol. Spruijt: “Ik heb een spits van vijftien en één van zeventien. Die jongens zijn jeugdtrainingen gewend en spelen nu tegen volwassen kerels. Het is niet gek dat je het dan fysiek aflegt. Die jongens willen allemaal graag, maar ik probeer ze ook een beetje in bescherming te nemen door ze een helftje of maximaal een uur te laten spelen. Deze jongens hebben tijd nodig om te groeien, maar die tijd is er niet. Ik denk wel dat als deze groep bij elkaar blijft Van Nispen over drie of vier jaar een heel leuk team kan hebben.”

‘De Vierde Klasse is wel de bodem, maar voor een club als Van Nispen een goed niveau. Spelen tegen teams als Warmunda en Bernardus is ook gewoon prima.’

Pogingen van Spruijt om een aantal spelers van de oude zondagselectie over te halen, liepen op niets uit. “Die jongens spelen in het derde, trainen één keer en winnen op zaterdag alles dik. Ik kan er wel drie of vier gebruiken om de overgang op te vangen, maar die jongens vinden het wel best. Laatst deden Dick Verhoeven en Koen van der Linden een keer mee, maar was eenmalig. Zij zien natuurlijk ook de kwaliteit van de groep. Om het echt een impuls te geven, heb je er vier of vijf nodig.”

“Ik loop nu twintig jaar mee. Bij dit soort clubs heb je nu eenmaal met generatiewissels te maken en die moet je opvangen”, vervolgt Spruijt. “We spelen nu met een veredeld tweede elftal. De kans dat we handhaven is klein, maar we gaan onze huid zo duur mogelijk verkopen en proberen zoveel mogelijk te leren.”

Al met al zou degradatie ook geen ramp zijn. “De Vierde Klasse is wel de bodem, maar voor een club als Van Nispen nog een goed niveau. Spelen tegen teams als Warmunda en Bernardus is voor ons prima, zolang we maar een beetje dorpsclubs blijven treffen. De Vierde Klasse is voor de jonge jongens misschien ook een beter podium om volwassen op te worden.”