Als er iemand zijn carrière zorgvuldig heeft opgebouwd is het David Verweij wel. De verdediger begon pas op latere leeftijd met voetballen op standaardniveau, werkte zich steeds verder op en eindigt nu in de Tweede Divisie. Na dit seizoen houdt de verdediger van FC Lisse het voor gezien met voetballen op topamateurniveau.

Verweij hikte al een aantal jaar tegen de beslissing aan om een stapje terug te doen, vertelt hij. “Ik twijfelde voor corona al. De combinatie werk, voetbal en privé is erg druk. Tijdens corona viel het, mede door het thuiswerken, beter te combineren en dat gaf de doorslag om nog even door te gaan. Ik merkte dat mijn prioriteiten nu weer wat aan het verschuiven zijn. Ik ben 31, mijn vriendin en ik hebben laatst een huis gekocht. Daarnaast zouden we graag nog een keer een mooie reis maken en begin je voorzichtig ook te denken aan gezinsuitbreiding. Ik heb al eerder gezegd en gedacht dat het mijn laatste seizoen zou zijn, bijvoorbeeld vorig jaar. Toen werden we natuurlijk kampioen en daar had ik mijn aandeel in. Dan wil je het hoogste amateurniveau ook meemaken. Dat heb ik nu afgevinkt.”

‘Echt trots’
De kopsterke verdediger neemt ons mee in het afgelopen decennium, waarin hij naam maakte als voetballer. “Als ik zo terugkijk ben ik echt trots hoe het is gelopen en wat ik heb bereikt in mijn carrière, als je dat al zo mag noemen. Ik heb eerst in de lagere senioren altijd met plezier en met vrienden gespeeld. Vervolgens heb ik de stap naar FC Lisse Zondag in de Derde Klasse gezet en werden we daarmee in 2014 kampioen. Daarna heb ik drie wereldjaren bij SJC gehad met twee promoties.”

‘We rouwden met z’n allen als er een relatie uitging of vierden het er als er een kind geboren was. Het zijn vrienden voor het leven geworden.’

De laatste stap van zijn voetbalreis was de terugkeer op Ter Specke, waar hij deel uit ging maken van de zaterdagselectie en vorig seizoen de titel mee veroverde in de zaterdagse Derde Divisie. “Ik ben eigenlijk steeds een stapje hoger gegaan, om dan nu af te mogen sluiten op het hoogste amateurniveau. Toen ik nog op zondag speelde, ging ik wel eens op zaterdag bij de Topklasse en de Tweede Divisie kijken. Dat vond ik heel vet, toen niet gedacht dat ik het zelf mee zou maken. Eigenlijk is het een heel vet verhaal en bizar hoe het is gelopen.”

Verweij speelde tot zijn 21e altijd op een wat lager niveau. Denkt hij wel eens na hoe het had kunnen lopen als hij van jongs af aan op selectieniveau had gespeeld? “Dat is een vraag die ik vaker heb gekregen. Als ik eerlijk ben, weet ik niet of ik dan zo lang plezier in het spelletje had gehouden en mij zo steeds had kunnen blijven doorontwikkelen. Als je bijvoorbeeld je hele jeugd bij een BVO heb gespeeld, net niet het eerste haalt en dan twee jaar op het hoogste amateurniveau speelt, om er vervolgens klaar mee te zijn. Ik heb voetbal altijd heel leuk gevonden, maar alles eromheen is voor mij ook belangrijk: de gezelligheid, het groepsproces en het deel uitmaken van een vereniging.”

Vrienden voor het leven
Verweij werd drie keer kampioen, promoveerde in totaal vier keer, maar net zo belangrijk zijn voor hem de herinneringen op en buiten het veld. “Als ik zo terugkijk: alle drie de elftallen waren vriendengroepen waarbij we ook nog eens succes hadden. We hadden een gedeelde passie en hebben gedaan wat we allemaal het leukst vonden. We zijn vaak na de voetbal op stap geweest, gingen uit eten of iemand vierde zijn verjaardag. We rouwden met z’n allen als er een relatie uitging of vierden het er als er een kind geboren was. Het zijn vrienden voor het leven geworden.”

Verweij zit momenteel in de lappenmand, maar hoopt nog met speelminuten afscheid te kunnen nemen. Hij onderging een ingreep aan zijn meniscus, waar tijdens een MRI een ‘klein scheurtje’ was ontdekt. “Ik heb er drie maanden mee gelopen en het ging op en af. Het ene moment deed het veel pijn en als ik het dan opgetraind had, ging het wel weer. Maar op gegeven moment was ik er klaar mee. Op 11 januari had ik een intake bij de orthopeed en toen leek er pas eind maart plaats te zijn. Maar gelukkig kwam er heel snel een plekje vrij. Daar heb ik veel geluk mee gehad. Ik hoop over een week of vijf wedstrijdfit te zijn en toch nog wat minuten te kunnen maken, om op een waardige manier afscheid te nemen.”

‘Mooi geweest’
Dat Verweij gaat stoppen, heeft overigens niet te maken met zijn kleinere rol dit seizoen. Hij werd al vroeg in het seizoen op de bank gezet. “Nee, dat moet je wel los van elkaar zien”, vertelt hij desgevraagd. “Natuurlijk zit je wel in een iets andere vibe als je alles speelt. Het had de keuze wel wat moeilijker gemaakt, maar heeft ‘m niet beïnvloed.”

Nagenoeg voor het eerst in zijn voetballeven moest Verweij een rol als reservespeler accepteren, tot zijn grote ongenoegen overigens. “Ik was het er niet mee eens en was er ook niet blij mee. Ik baalde er enorm van, maar het is iets waar je ook mee om moet gaan. Achteraf denk je dan wel eens: had ik misschien toch een jaar eerder moeten stoppen? Maar dat denk ik niet. Het is nog steeds lachen met die gasten, ik heb het hoogste amateurniveau aangetikt en ook een goal gemaakt. Ik hoop in de laatste wedstrijden nog wat minuten te maken en dan is het mooi geweest.”

Headerfoto: Orange Pictures
Foto in artikel: Johanna Oskam

Lees ook: Verweij stopt na dit seizoen bij FC Lisse