Na Spakenburg en Quick Boys was ook de derde ‘blauwe’ tegenstander te sterk voor Katwijk. De oranjehemden verloren in eigen huis met 0-2 van GVVV, maar meer nog dan het verlies baarde het vertoonde spel van Krombewoners zorgen. Slordig en zenuwachtig in balbezit, niet tot nauwelijks in staat om kansen te creëren en afgetroefd op basis van felheid en duelkracht. Katwijk bleef tegen GVVV niet alleen zonder punten, er waren ook nauwelijks aanknopingspunten om aan vast te houden. “De alarmbellen staan aan”, stelde trainer Anthony Correia na afloop.

Na twee succesvolle seizoenen, waarin Katwijk tweemaal kampioen werd, krijgt trainer Anthony Correia voor het eerst sinds zijn aantreden te maken met serieuze tegenwind. Hij kreeg dan ook voor het eerst te maken met de vraag: wat is er met Katwijk aan de hand? “Op dit moment zijn we verre van een kwaliteitsteam”, luidde het overduidelijke antwoord. Na de wedstrijd tegen Quick Boys stelde de Velserbroeker dat die verloren derby een wake up-call zou moeten zijn voor zijn ploeg, maar de wedstrijd tegen GVVV wees vooral uit dat de oranjehemden de snooze-knop hadden ingedrukt.

“Toen we vorig seizoen drie wedstrijden op rij verloren, waren dat verliespartijen met voldoende aanknopingspunten, die zie ik in deze serie veel minder.” In aanloop naar het duel met GVVV besloot Correia dan ook dat Katwijk terug moest naar de basis. “Dat betekent dat we op basis van strijdlust onze huid veel duurder moeten verkopen, maar we werden er letterlijk afgepoetst in de duels.”

‘Haai zonder tanden’
Niet alleen de duels waren in het voordeel van de Veenendalers, GVVV wist ook de gevaarlijkste kansen te creëren. Voor rust was Quincy Veenhof twee keer dichtbij, hij zag een schot net naast gaan en raakte even later de lat met een kopbal. Halverwege de tweede helft zorgden Justin Spies en Byron Burgering voor de doelpunten en raakte Leroy George de paal uit een vrije trap. Katwijk stelde daar in negentig minuten tijd maar bitter weinig tegenover. “We waren een haai zonder tanden”, vond Correia.

De trainer had in zijn nabeschouwing niet alleen oog voor de prestaties van zijn ploeg, maar keek ook zelf in de spiegel. “Na een goed uur spelen bracht ik drie verse aanvallers in op een moment dat we nog redelijk controle over de wedstrijd hadden. Die controle raakten we daarna helemaal kwijt. Achteraf gezien had ik die wissels dus niet door moeten voeren, wat dat betreft steek ik de hand in eigen boezem.”

De huidige negatieve serie is ook het lot van het succes van de afgelopen twee seizoenen vond Correia. “We zijn na afgelopen seizoen 45 doelpunten kwijtgeraakt, die goals hebben we nog niet teruggevonden.”

Alarmbellen
Het terugvinden van die doelpunten is echter maar één van de problemen. Katwijk acteerde tegen GVVV als een zielloze en inspiratieloze ploeg zonder vertrouwen. “De alarmbellen staan aan! Die staan zelfs al een tijdje aan”, zei Correia. “Wie mee wil gaat mee, wie niet mee wil moet maar afhaken.” In het eerstvolgende duel, uit tegen ADO ’20, zal te zien zijn wie de aanhakers zijn en wie er zijn afgehaakt.

Tekst: Henk Kasius
Foto’s: Sander van Duijn