Het bekende gezegde dat er meerdere wegen naar Rome leiden is ook in de voetbalsport van toepassing. Na twee weken verloren te hebben besloot de technische staf van Warmunda om het initiatief aan de tegenstander te laten en was het de bedoeling om in de omschakeling de bezoekers uit Aalsmeer pijn te doen. De gehanteerde tactiek wierp voor een deel zijn vruchten af door met 1-1 gelijk te spelen tegen FC Aalsmeer.

Verdedigend gezien gaf Warmunda nauwelijks iets weg, maar met de bal in de ploeg houden en het creëren van kansen had de thuisploeg moeite. Het zegt genoeg dat de bezoekers een standaardsituatie nodig hadden om het krachtsverschil op het scorebord tot uitdrukking te brengen. De scheidsrechter besloot om een op de bal gemaakte sliding te beoordelen als een overtreding van verdediger van Warmunda.

Een scherp aangesneden vrije trap werd knap binnengekopt door Lennart Eberharter. In de ogen van de fanatiek coachende Alan Campfens was dit een onnodig. „In zo’n situatie moet je niet afwachten en alleen letten op wat je tegenstander doet. Het is nodig dat je actie onderneemt en je tegenstander geen kans geeft om te koppen.”

Veldoverwicht
Niet veel later kwamen de Warmonders uit het niets op gelijke hoogte met FC Aalsmeer. Met een diepe bal werd Vasco Esman richting het doel van de bezoekers gestuurd en de gelegenheidsspits schoot de bal vakkundig langs de uitkomende doelman van FC Aalsmeer.  In het vervolg van de eerste helft werd er niet meer gescoord. De bezoekers hadden in de eerste helft een veldoverwicht, maar wisten dit overwicht niet tot uitdrukking te brengen op het scorebord.

,,Dit is een mooi punt. Ik ben trots op mijn ploeg. Ze hebben gevochten als leeuwen.”

In de tweede helft kwam Warmunda voortvarend uit de startblokken en kwam het bijna op voorsprong, maar de keeper van de bezoekers kon een vrije trap ternauwernood over het doel tikken. De thuisploeg kwam beter in de wedstrijd en het spelbeeld veranderde. Het was niet meer eenrichtingsverkeer en het spel golfde over en weer.  Aalsmeer voetbalde nog steeds wat makkelijker en kreeg kansen, maar eigenlijk kregen de Warmonders de beste kansen.

Trots
In blessuretijd kreeg Warmunda de uitgelezen mogelijkheid om de wedstrijd te beslissen. Een diepe bal van achteruit kwam terecht bij de opgekomen linksback Nick Arnst , maar die besloot de bal met de borst terug te leggen in plaats van voor eigen succes te gaan. Hierdoor kon de bal nog net door een verdediger van Aalsmeer worden weggewerkt. Een overwinning voor de Warmonders was gelet op het spelbeeld iets teveel van het goede geweest.

„Dit is een mooi punt. Ik ben trots op mijn ploeg. Ze hebben gevochten als leeuwen en de manier waarop wij hebben gespeeld biedt perspectief voor de komende weken”, aldus een tevreden Campfens. Zij hadden meer de bal dan wij en het voetbal zag er verzorgd uit. Maar ze werden nauwelijks gevaarlijk. Dat was onze verdienste. Wij maakten zelf een mooi doelpunt in de omschakeling en we hadden in de blessuretijd zelf nog de kans om de wedstrijd in ons voordeel te beslissen. Maar over de hele wedstrijd gezien is dit een terechte uitslag. Zij hadden het betere spel en wij de betere kansen”, aldus Campfens.

SV Warmunda – FC Aalsmeer 1-1 (1-1). 16. Eberharter 0-1, 26. Esman 1-1.

SV Warmunda: Van Dam, De Taeye, Solleveld, Winsen, Arnst, Kest, Komen (77. J. van Noort), B. van Noort, Esman, El Kourami, Rajabzadah (77. Mastemaker)

Foto: Jeanette Dijkstra