Al in 2002 trok Van Nispen-voorzitter Tino de Groot met een paar andere Zilkers aan de bel. Er moest wat gebeuren om de vergrijzing in De Zilk tegen te gaan. Pas een kleine tien jaar later ging de bal daadwerkelijk rollen, maar het eindresultaat mag er zijn. In december betrekt Van Nispen de nieuwe accommodatie. ,,Dit is een mooie bekroning.”
De Groot (links op de foto) mag met recht een druk baasje worden genoemd. De rasechte Zilker heeft een drukke baan als coördinator van de VMBO-klassen op het Teylingen College in Noordwijkerhout. Naast zijn functie als preses van Van Nispen was hij de afgelopen vier jaar ook nog actief in de Noordwijkerhoutse gemeenteraad. ,,Het was zwaar. Mijn voorzitterschap heeft er best een beetje onder geleden”, bekent hij eerlijk.
Ze zullen het hem bij Van Nispen ongetwijfeld vergeven, zeker als in december de fonkelnieuwe accommodatie (nieuwe kantine, zes nieuwe kleedkamers en onderhoudsruimte) in gebruik wordt genomen. Het is misschien wel de grootste overwinning die Van Nispen de laatste twintig jaar boekte. Achter de schermen werkte De Groot aan een draagvlak binnen de gemeenteraad om ook eens aan De Zilk te denken, iets wat de jaren daarvoor volgens hem nauwelijks gebeurde.
,,Onder wethouder Alfons Morsink zat er totaal geen beweging in. Gelukkig was dat onder Hans Knapp anders, die zette er meteen vaart achter. Ik zat natuurlijk dicht bij het vuur en vroeg regelmatig hoe het met de plannen stond.”
In 2002 was De Groot eén van de initiatiefnemers van platform De Zilk. Een groep Zilkers vond het hoog tijd om hun dorp nieuw leven in te blazen en sloeg de handen ineen. Er moesten woningen gebouwd worden om nieuwe inwoners te trekken, maar omgeven door bollenvelden en duinen was daar nauwelijks ruimte voor. De enige optie was sportcomplex Wassenaar.
De plannen lagen er, maar werden door de gemeente Noordwijkerhout nooit opgepakt. Onder Knapp geraakte alles in een stroomversnelling. ,,Dit is een fantastische deal, met alleen maar winnaars”, zegt De Groot. ,,De gemeente heeft zijn eigen grond en kan huizen gaan verkopen en in ruil daarvoor krijgen de tennisvereniging en wij nieuwe accommodaties. Ik ben erg blij met de loyaliteit van de tennisclub. Zij hadden kunnen blijven zitten, maar snapten het hogere doel.”
Spookdorp
Op de grond van de tennisvereniging en het clubgebouw van Van Nispen worden de komende jaren honderd nieuwe woningen gebouwd. Broodnodig, vindt De Groot. ,,Twaalf miljoen euro is veel geld, maar er moest wat gebeuren om te voorkomen dat De Zilk een spookdorp zou worden. Ons dorp is mooi, maar vergrijst. Als inwoners voor iedere boodschap naar Hillegom of Noordwijkerhout moeten, is dat funest. Met deze huizen komen er vier a vijfhonderd nieuwe inwoners naar De Zilk en moeten er weer winkels gaan komen.” Onder de miljoenenoperatie vielen overigens ook de renovatie van de Duinpan en de bouw van een nieuwe school.
Van Nispen heeft als onderdeel van de deal inmiddels de beschikking over anderhalf kunstgrasveld. Liever had De Groot gezien dat ook het hoofdveld kunstgras was geworden. Tijdens een extra ingelaste algemene ledenvergadering werd, vooral op verzoek van de oudere leden, besloten natuurgras aan te houden. ,,Dat vond ik teleurstellend. Het is een compromis met de leden geworden. Op kunstgras kun je dag en nacht spelen en het had veel aan onderhoudskosten gescheeld. Aan de andere kant was een nadeel geweest dat de huur aan de gemeente omhoog zou zijn gegaan en we de contributie wellicht nog meer hadden meer moeten verhogen.”
De Groot: ,,We hebben het mooiste kunstgrasveld van Nederland. Dat komt door een speciale onderlaag. In plaats van rubber is er kurkinfill gebruikt. Dat is milieuvriendelijker en gaat minder stinken.”
Diep in het hart
Inmiddels staat De Groot alweer zeventien jaar aan het roer bij Van Nispen. Hij zou niet zonder de zondagderdeklasser kunnen. ,,Van Nispen zit heel diep in mijn hart, ben al vijftig jaar lid. Ik kan niet zonder. Laatst moest ik een wedstrijd missen vanwege de verjaardag van mijn dochter en dat vond ik verschrikkelijk. Van Nispen is meer dan een vereniging. Het is ook een sociale ontmoetingsplek. Er komen hier ook mensen die niets met voetbal hebben.”
De Groot kan het zich nog heugen als de dag van gisteren, toen hij als klein jochie aan de hand van zijn vader naar het voetbal ging. Van Nispen was in die tijd succesvol en werd driemaal op rij kampioen. ,,Misschien heeft dat de liefde aangewakkerd.” De Groot voetbalde tussen 1975 en 1985 in het eerste. Vanwege een eigen bedrijf was hij een paar jaar uit beeld, maar in 1995 nam hij de bestuursfunctie van penningmeester in hand . Twee jaar later werd hij voorzitter.
,,Het is nu een heel mooi baantje”, zegt De Groot. ,,De organisatie staat en ik heb vooral een representatieve functie. Vroeger deed ik alles zelf.” Van Nispen mag dan een kleine club zijn, organisatorisch heeft het zijn zaakjes prima voor elkaar. ,,Ik hoor andere verenigingen altijd zeuren over vrijwilligers, maar dat is bij ons nooit een probleem. Op een ledenaantal van driehonderd hebben we tweehonderd vrijwilligers. Daarnaast hebben we een goede sponsorcommissie, die voor een kleine club veel geld binnenhaalt, en een dito activiteitencommissie. Iedere twee maanden organiseren we wel iets. Het werkt twee kanten op. Als club moet je blij zijn met de vrijwilligers, maar de club heeft die mensen ook iets te bieden. Ze zien hoe gezellig het hier is en willen er bijhoren.”
Foto: Trudy van Eeden/website Van Nispen