Geduld in het hedendaagse voetbal is, vooral bij jongere spelers, vaak ver te zoeken. Noem Tom Tebbens (25) een uitzondering op de regel of uit een ander hout gesneden, maar de verdediger twijfelde nooit om het bijltje er bij neer te gooien. Dat betaalt zich nu uit met een vaste plek in de hoofdmacht van SV Hillegom. ,,Ik heb altijd vertrouwen gehouden. Daarnaast vind ik voetbal ook gewoon veel te leuk om me erbij neer te leggen.”

Tebbens (midden op de foto) was jarenlang steeds ‘derde centrale verdediger’. Iemand die tussen het eerste en tweede elftal pendelde en vooral bij blessures en schorsing in de hoofdmacht mocht opdraven. ,,Zo heb ik vorig seizoen nog zes of zeven potjes gespeeld.”

,,Op dat moment waren andere dingen even belangrijker. Ik beschouw het niet als een verloren jaar.”

Maar afgelopen zomer werd alles anders. Concurrent Maurice van der Neut vertrok naar vv Noordwijk en Tebbens rook zijn kans. ,,Ik had echt zoiets van: dit moet mijn seizoen worden. In de zomer heb ik flink doorgetraind, ik wilde er echt vanaf het begin staan.”

‘Naadloos overgenomen’
Die ‘nu-of-nooit-mentaliteit’ sorteerde effect. Tebbens vormt al het hele seizoen het vaste centrale duo met Frank de Groot. En naar tevredenheid van trainer Arend Jan Kranenburg. ,,Vorig seizoen zat hij al dicht tegen het eerste aan, maar toen speelden we in principe met Frank en Maurice. ‘Neut’ houdt zich nu goed staande in de Hoofklasse, dus dat zegt wel wat. Maar ik vind dat Tom zijn positie naadloos heeft overgenomen. Hij is fysiek sterk, goed in de duels en kan vanwege zijn snelheid met ruimte in de rug spelen.”

Tebbens doorliep de jeugdopleiding van Concordia, een van de twee fusiepartners. Op zijn achttiende besloot hij vervolgens een jaartje te stoppen. ,,Ik ben iemand die heel veel sporten leuk vindt. In dat jaar heb ik toen ook veel aan wielrennen en fitness gedaan.” Spijt van die beslissing heeft hij niet. ,,Op dat moment waren andere dingen even belangrijker. Ik beschouw het niet als een verloren jaar.”

Geleidelijke opmars
Op gegeven moment begon het toch weer te kriebelen. Tebbens sloot zich aan bij het derde elftal, toen nog een vriendenteam. ,,Maar op gegeven moment werd dat een selectie-elftal. Op gegeven moment schoof ik door naar het tweede, en nu dus het eerste. Het is eigenlijk heel geleidelijk gegaan.”

Ondanks dat het pas zijn eerste ‘volwaardige’ seizoen bij het eerste is, probeert Tebbens al voorzichtig het voortouw te nemen. ,,Ik merk wel dat als je meer speelt er ook meer van je aangenomen wordt. Frank is echt de voortrekker, de aanvoerder. Ik probeer dat zelf ook steeds meer te doen, te coachen. Daarin heb ik wel echt stappen gemaakt.”

,,Als Bas weer fit is en nog wat stappen maakt, dan zie ik ‘m zeker wel in het eerste spelen.”

Tegen DEM (1-3) lukte dat bij vlagen redelijk. Tebbens speelde een sterke pot, maar kocht er vrij weinig voor. Door de vijfde nederlaag op rij staat Hillegom nog altijd onderaan. ,,We maken nu nog teveel persoonlijke fouten, maar ik merk dat we als coach wel goed staan. We zijn nu al drie wedstrijden op rij minimaal gelijkwaardig aan de tegenstander of beter, maar toch staan we steeds met lege handen. Na een wedstrijd is dat heel frustrerend. Maar als je dan later rustig de boel analyseert, zie je dat er wel toekomstmuziek inzit. We hebben echt vertrouwen dat het goed komt.”

Strijd om de spitspositie
Het zou overigens zomaar kunnen dat er binnenkort een tweede Tebbens in de basiself van Hillegom verschijnt. Ook jongere broer Bas maakt deel uit van de selectie. ,,Vorig seizoen hebben we heel vaak samen in het tweede gespeeld. Het zou heel gaaf zijn als het nu ook in het eerste zou gebeuren.”

,,Bas zat altijd achter Nick van Staveren en moest het met invalbeurten doen. Daarin heeft hij het wel echt laten zien. Met zijn lengte is hij altijd gevaarlijk als-ie invalt. Dit seizoen ging de strijd om de spitspositie tussen Ronald Turenhout, Jasper van Trigt en mijn broertje. Alleen zijn ze nu alle drie geblesseerd. Als Bas weer fit is en nog wat stappen maakt, dan zie ik ‘m zeker in het eerste spelen.”

Lees ook: SV Hillegom kan niet naar felbegeerde zege geschreeuwd worden

Foto: Dirk van de Reep