Oud en Nieuw komt steeds dichterbij en 2018 staat voor de deur, maar eerst is het tijd terug te blikken op het afgelopen jaar met spelers die 2017 misschien nooit meer zullen vergeten. Vanwege successen, teleurstellingen of schitterende avonturen. In deel 2: Frank de Groot. De verdediger en aanvoerder van SV Hillegom maakte het nodige mee in de afgelopen twaalf maanden.
Hé Frank. Hoe zou je het jaar 2017 omschrijven?
,,Tja.. Dat is een goeie. 2016 was echt perfect. We werden kampioen in de Tweede Klasse en we draaiden een goede eerste seizoenshelft in de Eerste Klasse. Eigenlijk ging op dat moment alles voor de wind. In 2017 ging het na het trainingskamp steeds minder. De sfeer binnen de groep was nog steeds goed hoor, maar de resultaten waren gewoon minder.”
,,Daarbij komt nog eens dat het nu nog niet lekker gaat, maar dat is inherent aan alles wat er de afgelopen maanden is gebeurd. We zijn een paar belangrijke jongens kwijtgeraakt en daardoor gaat het nu misschien niet zo makkelijk als de voorgaande jaren. Aan de andere kant wisten we natuurlijk al een lange tijd dat ze weg zouden gaan.”
Toch zijn jullie de laatste weken bezig aan een goede reeks. Sluit je daardoor het jaar goed af?
,,Natuurlijk is het lekker als je een paar wedstrijden op rij niet verliest, maar in ons geval hebben we in die wedstrijden ook niet zo vaak gewonnen. We hebben geloof ik uit de laatste vijf duels zeven punten gehaald. Dat betekent dat we maar één overwinning hebben en de andere keren gelijkspeelden. Het is in ieder geval beter dan niets.”
,,Voor mij is het belangrijkste dat ik er plezier in heb. Als ik dat niet meer heb, dan stop ik ermee en ga ik in een lager elftal voetballen.”
Frank de Groot
,,Ik denk dat we met z’n allen hadden gehoopt dat andere jongens nu het team op sleeptouw zouden nemen. Helaas is dat aan het begin van dit seizoen niet gebeurd. De laatste weken gaat het dan gelukkig de goede kant op, maar ik vind niet dat wij op de onderste plekken horen te bivakkeren. Wij horen op een hogere plek op de ranglijst te staan.”
Jullie trainer, Arend Jan Kranenburg vertrekt na dit seizoen. Begrijp jij zijn keuze?
,,Ja, daar kan ik wel mee in komen. Hij heeft het al druk zat met zijn werk en zijn gezin. Daarnaast wil hij volgend jaar zijn TC-1 proberen te halen, dus ik snap wel dat hij er een punt achter zet. Hij heeft vier jaar bij deze club gewerkt en ik denk dat dat een lange tijd is.”
Hillegom wist in Stefan Teeken al snel een vervanger voor Kranenburg te strikken. Wat voor indruk heeft hij op jou gemaakt?
,,Ik zit samen met een paar andere spelers in de spelersraad en de club heeft ons gevraagd om bij de gesprekken aanwezig te willen zijn. Dat is trouwens de eerste keer dat ze dat doen. Wij hebben als spelersraad een stem in de aanstelling van de nieuwe trainer, daarom wilde de club ons bij de gesprekken betrekken.”
,,Allereerst heeft hij een goed CV met een paar mooie clubs. Daarnaast had hij zich goed voorbereid op het gesprek en heeft bij een aantal wedstrijden van ons bekeken en op basis daarvan ons verteld hoe hij het zag. Dat waren tactische dingen die hij dan met ons besprak. Kortom, hij maakte een goede indruk op ons en wij denken dat dit een trainer is die het team verder kan helpen.”
Kranenburg zet na dit seizoen voorlopig even een punt achter zijn trainerscarrière. Zien we jou na de zomer van 2018 nog terug op de velden?
,,Ik kan niet ontkennen dat ik daar al over nadenk, ja. Daar heb ik vorig jaar ook al over nagedacht en dat ben ik nu ook aan het doen. Voor mij is het belangrijkste dat ik er plezier in heb. Als ik dat niet meer heb, dan stop ik ermee en ga ik in een lager elftal voetballen. Of ik er dit seizoen nog plezier in heb? Jawel, natuurlijk heb je er wat minder plezier in als het slecht gaat, maar vooralsnog heb ik nog wel plezier.”
,,Tijdens het trainingskamp zal ik met bepaalde spelers en natuurlijk de trainers gaan overleggen. Het hangt er ook een beetje van af wat andere jongens gaan doen. Het is ook niet zo dat dit seizoen dan een reden is om te stoppen. Het is altijd leuk om bovenin mee te draaien, maar het kan niet altijd feest zijn. Maar plezier is voor mij het allerbelangrijkste.”
Foto: Peer Compeer