Valken’68 heeft in de Tweede Klasse een broodnodige overwinning geboekt op DoCoS. Bij verlies kwamen de Valkenburgers onder de Leidenaren te staan. Dat was ook in de spelersgroep benadrukt voor het duel. „Deze pot moest gewonnen worden, want anders kwamen we echt in de degradatiezorgen’’, zei Marc Langeveld aan de telefoon. Op Sportpark ’t Duyfrak won de thuisploeg in de allerlaatste minuut met 2-1.
Maar daar leek het in eerste instantie helemaal niet op uit te draaien. De eerste helft was heel slecht aan de kant van Valken ’68. Er zat geen strijd in en het voetbal was niet goed. DoCoS ging dan ook met een 0-1 voorsprong de rust in.
„Het was echt niet best. We kwamen op een knullige manier op 0-1 achterstand. Er zat aan onze kant echt niks in. Het was bizar om te zien eigenlijk. Zij hadden nog twee, drie kansen om op 0-2 te komen, maar gelukkig bleef dat uit.’’
Knokken
Dus moest er iets veranderd worden. De bezoekers hadden de thuisploeg met een driepunter in degradatienood kunnen brengen. Met deze selectie mag dat gezien worden als een ramp. In de kleedkamers werd iedereen dan ook even op zijn plek gezet.
,,In de situatie waarin we nu zitten, wordt dat nou eenmaal gevraagd.”
„Met alle respect voor DoCoS, maar als je 0-1 achterstaat in de rust is dat gewoon schandalig. Als we bijvoorbeeld vier keer verliezen, staan we gewoon onderaan. Dat kan echt niet. We denken er met zijn allen soms veel te makkelijk over. Onderling is er ook even goed over gepraat, want het moest anders. Het is namelijk vijf voor twaalf bij ons.’’
Langeveld maakte daarmee duidelijk dat er wat anders gevraagd werd van de spelers van Valken’68. Een portie strijd om ervoor te zorgen dat deze wedstrijd werd gewonnen. Dat leverden de spelers van de Valkenburgers dan ook in de tweede helft. „Vanaf de eerste minuut in de tweede helft was het knokken geblazen. In de situatie waarin we nu zitten, wordt dat nou eenmaal gevraagd. Als we met zijn allen vechten tot het eind, komt het voetbal vanzelf wel weer. Maar we moeten nu voor elkaar door het vuur gaan.’’
Met hard werken werd er uiteindelijk een overwinning behaald. Al kwam die uit de tenen, want pas in de negentigste minuut werd de winst veilig gesteld. Daarvoor zorgde Langeveld zelf voor de gelijkmaker. „Selmo Kurbegovic had een goede actie vanaf de rechterkant in huis. Hij trok naar binnen, maar zijn schot belandde op de paal. Gelukkig kon ik hem daarna binnentikken. Maar aan 1-1 hadden we eigenlijk nog niks. In de blessuretijd wonnen we de pot na een goal van Robbert van Delft. Dat was een enorme bevrijding.’’
,,Ik heb sinds vier weken ook een kind gekregen en mede daarom is het voor mij ook ideaal om drie avonden in de week thuis te zijn bij mijn vrouwtje.’’
Zo viel het kwartje eindelijk de goede kant op voor Valken’68. Nu is het zaak om een goede serie neer te zetten en ervoor te zorgen dat handhaving in ieder geval een feit is. Als de Valkenburgers volgende week weer verliezen, hebben ze nog niet veel aan deze winst.
Blijven
Langeveld zou dit jaar eigenlijk bij FC Rijnvogels spelen, maar kwam daar later toch op terug. Zijn werk liet het niet toe om drie keer in de week te gaan trainen. Ook dit jaar is die situatie nog niet gewijzigd, dus is het bijna zeker dat we de middenvelder volgend jaar nog steeds bij Valken’68 zien.
„Die kans is ongeveer negentig procent, tenzij er een mooie club voorbij komt met veel ambities. Maar een stap hogerop zit er voor mij op dit moment niet in. Ik heb vier weken geleden ook een kind gekregen en mede daarom is het voor mij ook ideaal om drie avonden in de week thuis te zijn bij mijn vrouwtje.’’
Foto’s: Saam de Mooij
Lees ook: ‘De glimlach is weer terug op Nieuw Zuid (plus video)’