Ted Duivenvoorde is bij de zondagtak van Van Nispen een ‘new kid on the block’. De middenvelder speelt dit seizoen voor het eerst regelmatig zijn potjes in het eerste elftal van de Zilkers.
Maar oorspronkelijk is de 22-jarige voetballer niet van Zilkse afkomst. Hij komt namelijk uit het Noordwijkerhoutse. Zijn hele jeugd voetbalde hij bij VVSB, maar daar kwam hij er bij het maken van de stap naar de senioren achter dat hij niet goed genoeg was om met de selectie op Tweede Divisie niveau te acteren. „Met drie andere jongens kwam ik destijds naar Van Nispen toe om in een vriendenteam te gaan voetballen. Langzamerhand rolde ik eigenlijk de selectie in en dat beviel me prima’’, vertelt Duivenvoorde.
Broer
Zo is hij inmiddels een volwaardig lid binnen de spelersgroep van de Zilkers. Sinds twee jaar is er ook een zaterdagtak bij VVSB. Een hechte groep spelers uit Noordwijkerhout. Duivenvoorde kijkt met bewondering naar dat elftal, maar denkt voorlopig nog niet aan een terugkeer. „Dat is een beetje ontstaan nadat ik hier naartoe ben gegaan. Daardoor ben ik als speler daar nooit echt in aanmerking voor gekomen, want als voetballer ben ik toch een beetje uit zicht geraakt. Het is een onwijs leuk team waar ook nog een hoop vrienden van mij in spelen. Daarnaast is mijn broer (Rick Duivenvoorde, red.) daar ook assistent-trainer.’’
Daarom staat de middenvelder er wel regelmatig langs de lijn te kijken. Binnen de lijnen maakt de 22-jarige voetballer dit seizoen zelf een goede ontwikkeling door. Met zijn diepgang en loopvermogen lijkt Duivenvoorde een beetje op Jelle Vleugel, maar hij vindt zichzelf qua spel eigenlijk op iemand anders in de selectie lijken.
„Ik zie mensen binnenkomen die nauwelijks kunnen lopen”
„Koen van der Linden’’, klinkt het overtuigend uit de mond van Duivenvoorde. „Alleen moet ik nog wat sterker worden aan de bal. Maar ik kan wel rust in mijn spel brengen en ik heb oog voor een steekpass. Ik snap dat mensen denken dat ik meer een type zoals Jelle ben, maar in het tweede heb ik ook altijd op ‘zes’ gespeeld. Op die positie voel ik me daarom het fijnst, omdat ik daar lekker kan voetballen.’’ Daarmee lijkt de opvolger voor Van der Linden al klaar te staan, als de controleur aan het eind van dit seizoen stopt.
Buiten de lijnen studeert de Noordwijkerhouter oefentherapie mensendieck. Hij leert daar mensen van hun onnatuurlijke houding af te komen of hij helpt mensen in een revalidatieproces. „Ik wil graag mensen helpen die herstellen van een nieuwe knie of een nieuwe heup. Het geeft mij een enorme voldoening als iemand weer volledig opkrabbelt na een zware operatie. Ik zie mensen binnenkomen die nauwelijks kunnen lopen, maar na een traject van drie maanden gaan ze weer dolgelukkig naar huis. Dat is prachtig om te zien.’’
Basisplaats
Welke kant de jongeling op wil, moet hij voor zichzelf de komende maanden op een rijtje zien te zetten. Als voetballer weet hij in ieder geval wel wat hij wilt. Duivenvoorde is de afgelopen tijd met forse stappen vooruit gegaan. Daarom is hij klaar om volgend seizoen een basisplaats af te dwingen.
„Langzamerhand voel ik mezelf steeds beter worden, omdat ik volledig meetrain en ook wedstrijden speel. Ik merk dat ik weer makkelijker het niveau aankan, want dat is vlak na het vriendenteam toch wel even weggeweest. Met het oog op volgend jaar, als een aantal gasten stoppen met selectievoetbal, zie ik genoeg perspectief.’’
Lees ook: Van der Does proost volgend seizoen met zijn oude buurjongen