Het (voetbal)bloed kruipt waar het niet gaan kan bij Aron Driessen. Als aanvoerder van de A1 van FC Lisse kreeg hij de kans om bij de selectie aan te sluiten, maar de verdediger besloot het voetbal (tijdelijk) vaarwel te zeggen omwille van zijn studie Luchtvaart. Driessen (20) kreeg al snel spijt van die beslissing, en voegde zich afgelopen zomer bij Kagia. ,,Ik kan niet zonder voetbal heb ik wel gemerkt.”

Of er soms drie krantenpagina’s gevuld moesten worden. Grijnzend onderbrak Anton Wijsman zaterdag na de gewonnen wedstrijd bij Lugdunum een vraaggesprek met Driessen. Even verderop stonden de coach en zijn selectie gebroederlijk te wachten. En bloc. Het had ook een symbolische functie. Strijdend als een collectief had Kagia de wedstrijd op de Kikkerpolder in zijn voordeel beslecht.

,,De sfeer in het team is echt goed”, vertelde Driessen. ,,We hebben deze wedstrijd gewonnen door keihard te knokken voor elkaar. Die jongens van Lugdunum waren een aantal keer op elkaar aan het schelden, ik heb wat scheldwoorden voorbij horen komen. Bij ons is dat totaal niet aan de orde.”

Juist daarom voelt Driessen zich prettig bij Kagia. In zijn ‘zoektocht’ naar een nieuwe club had hij twee wensen. ,,Het moest een goedlopend team zijn, en een leuke competitie. Dan ben ik tevreden. Zoeken heb ik eigenlijk niet gedaan, want Kagia kwam meteen op de eerste plaats. Ik hoorde altijd al goede verhalen over de sfeer en ik vind dat dit team leuk kan voetballen. Nu met een jong elftal ligt er een echte uitdaging. Misschien is het wel perfect zo.”

De toekomst
Driessen was er in totaal een jaartje uit. De centrale verdediger gaat even terug in de tijd. ,,Ik speelde in de A1 van Lisse en mocht aan het einde van het seizoen een aantal keer met het tweede meedoen. Daarna had ik de keuze om naar de selectie van Lisse te gaan. Ik heb toen voor mijn studie en de toekomst gekozen. Ik ging in Amsterdam wonen en had geen tijd om drie of vier keer per week naar Lisse  te gaan.” En dan na een korte stilte: ,,Ik heb het voetbal in dat jaar erg gemist.”

Als speler van Kagia valt het voetbal prima te combineren met zijn studie. ,,Ik zit nu in het derde jaar. De eerste twee jaar moest er veel theorie geleerd worden. Momenteel volg ik een minor in Leiden. Ik doe eigenlijk steeds een rondje Amsterdam, Leiden, Kagia, Amsterdam. Het gaat prima.”

Tegen Lugdunum heerste Driessen samen met Kevin Robelus – met zijn 28 jaar de meest ervaren speler – in het hart van de verdediging. Driessen is een verdediger van het oude stempel: mannetje uitschakelen en tackles maken. Het liefst speelt hij ook op natuurgras. ,,Duels winnen is mijn taak”, vertelt hij. ,,Normaal speel ik met Roy Hogewoning achterin, en dat voelt erg vertrouwd omdat we al tien jaar samen spelen. Maar Roy is geblesseerd en met Kevin gaat het ook prima. Hij is een ervaren speler, en coacht waar nodig. We hadden de spitsen van Lugdunum in onze zak.”

Op niveau
Driessen stelt echter dat hij nog veel beter kan. Een jaar afwezigheid binnen de witte lijnen bleef niet zonder gevolgen. Driessen kende de nodige opstartproblemen. ,,Ik moest er duidelijk inkomen. Het balgevoel was een stuk minder. Gelukkig heeft Anton me genoeg kansen gegeven tijdens de bekerduels. Ik kan echt nog veel meer, denk ik en hoop ik. Ik had niet verwacht direct op niveau te zijn. Het gaat goed zoals nu het gaat, maar ik wil nog verbeteren.”

Aanpassingsproblemen of niet, op zijn coach heeft Driessen in een paar maanden tijd de nodige indruk gemaakt. Wijsman gaf hoog op over Driessens verdedigende en coachende capaciteiten en noemde hem zelfs een leider in wording. ,,Dat is mooi om te horen”, reageerde Driessen enigszins verlegen toen hij met die woorden geconfronteerd werd. ,,Ik vind Anton een goede trainer. Hij geeft me vertrouwen en ik voel me op mijn gemak bij hem. Dat heb ik wel nodig. Als ik onder druk voor mijn plek moet knokken, speel ik slechter meestal.”

Kagia kende afgelopen zomer veel mutaties. Het opbouwen van een nieuw (succes)elftal is de belangrijkste opdracht. ,,We moeten een team gaan bouwen waar we de komende vijf jaar mee door kunnen. Ik vind dat we veel kwaliteit hebben: een sterk middenveld, dat goed kan voetballen, en een prima verdediging. De twee spitsen kunnen scoren, zoals ze aan het begin van de competitie hebben laten zien. Het bereiken van de nacompetitie zou mooi zijn.”

Tekst: Gerben Oostdam

Foto: Hidde de Meij/Leidenamateurvoetbal