Eind augustus hanteerde Arjan Broekhof voor de laatste keer de voorzittershamer bij zijn club VVSB. Aan elf jaar leiderschap kwam daarmee een einde. Een periode die niet onopgemerkt bleef in de voetbalwereld. VVSB behaalde grote sportieve successen, met name in het grote bekertoernooi. Daarmee bereikte de club de status van landelijke bekendheid. Daarnaast realiseerde Sint BAVO een schitterend nieuw complex op de Boekhorst. Het voorzitterschap  is nu in handen van zijn opvolger Esther Beijk, de trots op hetgeen dat tijdens zijn voorzitterschap is bereikt is echter blijvend.

Arjan Broekhof was er al vroeg bij als spelertje van VVSB. Echter toen hij bij de D-tjes ging spelen bleek er een ander, nog groter talent, in hem te schuilen, namelijk dat van tennisser. De trainingen voor deze sport waren nadrukkelijk nog intensiever dan als voetballer. Dat leidde er toe dat Broekhof een keuze moest maken en zo verliet hij tijdelijk het voetbalveld voor het tennisveld.  Jaren later sloot hij weer aan bij een vriendenteam van VVSB, te weten zaterdag 1. Dit team was ondanks de term “vrienden” evengoed nog sterk genoeg om een kampioenschap binnen te halen. Mede als gevolg van blessureleed kwam er een einde aan het voetballen.

In deze jaren was de vader van Arjan, eigenaar van het bedrijf Broekhof Verpakkingen, al actief als hoofdsponsor van VVSB. En er speelden vrienden van hem in het eerste team. Kortom, toen Arjan in 2006 het bedrijf van zijn vader overnam, was hij tot aan zijn oren gelieerd aan de club. Als (ex) speler, supporter en sponsor. Toen de toenmalige voorzitter Gerard Heemskerk na 19 jaar in 2013 de voorzittershamer wilde neerleggen kwam de club bij Arjan uit. Echter, die verkocht direct nee aan de club, want druk met het bedrijf, waar  meer dan honderd werknemers voor actief waren en bovendien een jong gezin met twee kinderen.

• Toch was je even later voorzitter. Hoe kwam dat?

“Eigenlijk was het probleem dat ik er toch over ging nadenken. En als je dat gaat doen en men krijgt dat in de gaten dan gaat er op je worden ingepraat.  Gerard was daar ook mee bezig. Dan ga je rekenen. Bezien hoe je de beschikbare tijd zo kunt indelen dat je geen schade aan je bedrijf, je gezin en je voetbalclub gaat brengen. Uiteraard betekent dat ook dat je thuis gesprekken voert. Immers, zeg je eenmaal ja dan moet je er ook voor zorgen dat het overal goed blijft gaan. Ik denk dat dat ook goed gelukt is in al die jaren.”

• Wat voor idee had je bij je aantreden? De club in rustig vaarwater houden?

“Nee zeker niet. Ik had zo mijn idee aangaande ons sportpark. Veel daarvan werd door de club ook zo gedragen. Ik was koud aangesteld als voorzitter of ik zat namens VVSB bij de toenmalige wethouder van sport in Noordwijkerhout en vertelde hem over het streven naar een mooi vernieuwd complex op de Boekhorst.”

• Bij het realiseren van dergelijke projecten wordt doorgaans een doortimmerd kostenplaatje gevraagd. Kon het bestuur van de club dat ook overleggen?

“Jazeker. Dat was voor een deel te danken aan de revenuen van onze bekeravonturen. We hadden met dat geld wellicht een paar absolute topvoetballers kunnen halen. En wellicht had ons dat dan wat meer sportieve successen opgeleverd. Wij kozen echter voor investering in de langere termijn. En omdat we in de tweede divisie over een goede veldverlichting dienden te beschikken hebben we die ook aangeschaft. En er is een deel van dat geld bij de nieuwbouw van ons complex gestoken. Ik ben er nog steeds trots op dat we daar indertijd voor hebben gekozen, want hier heb je tientallen jaren het profijt nog van.”

• Een voorzitter moet ook wel eens minder populaire beslissingen nemen, zoals een trainer ontslaan. Dat kwam in de elf jaren drie keer voor. Telkens om dezelfde reden?

“In feite wel. Het komt er dan op neer dat de prestaties tegenvallen en er een moment komt dat je het gevoel krijgt dat de trainer dat ook niet meer kan ombuigen. In mijn periode als voorzitter gingen de gesprekken die daar aan vooraf gingen altijd tussen Theo Nulkes, bestuurslid technische zaken en voormalig eerste elftalspeler, Tim van der Weiden, ook oud-speler van VVSB 1 en TC-lid, en mijzelf.”

• Dat leverde dan teleurgestelde trainers op.

“Uiteraard, en dat is ook logisch. Trainers, en dit bedoel ik algemeen, zien altijd nog wel mogelijkheden om de boel op tijd op de rails te krijgen. Dat begrijp ik ook wel, maar met dat inzicht nemen ze ook hun eigen belang mee natuurlijk. Dan heb je dus een moeilijk gesprek, maar daar moesten de trainers en ik gewoon doorheen. Pijnlijk of niet.”

• Na precies tien jaar wilde je stoppen als voorzitter. Waarom was dat?

“Ik vond het een prachtige periode. We hadden de coronacrisis overleefd en een prachtig sportcomplex gerealiseerd. Helaas konden wij geen geschikte opvolger vinden. De club ging zich toen roeren naar mij. Bestuur, technische mensen, de supporter, er werd druk op mij uitgeoefend om aan te blijven. Ik ben toen akkoord gegaan. In november 2023 heb ik echter tijdens de ALV aangegeven dat het einde seizoen toch echt over zou zijn. Daartoe is toen een commissie ingesteld en uiteindelijk heeft men Esther Beijk bereid gevonden mijn functie over te nemen.”

• Er is een last van je schouders gevallen?

“Zo zie ik het niet. Het betekent wel dat ik nu niet meer vanuit mijn functie op een bepaald tijdstip op de Boekhorst dien te zijn. Maar ik houd wel constant voeling met de club, ook omdat ik nog actief ben binnen de technische commissie van de club. En dus bezig ben met bijvoorbeeld budgetten en spelerscontracten. En natuurlijk voel ik mij ook nog steeds supporter.”

• Wat is het eerste dat in je opkomt als je aan VVSB denkt?

“Ik denk nog vaak aan hoe ontzettend veel mensen, in grote getalen ook clubmensen, zich vrijwillig hebben ingezet tijdens de ombouw naar het nieuwe complex dat we hebben gerealiseerd. Het zal wel mooi staan dat dat is gebeurd in mijn periode als voorzitter, maar het zijn vooral die vele vrijwilligers die het mogelijk hebben gemaakt. Daar mag heel Noordwijkerhout trots op zijn.”

Tekst: Theo Uphus
Foto: Orange Pictures

Verslag | VVSB verliest ’testimonial Arjan Broekhof’ van Blauw Geel ’38

Beijk definitief nieuwe voorzitter van VVSB

Zo beleefde VVSB-voorzitter Broekhof de ‘narrow escape’: ‘Dreigde een Heracles-scenario’