Als geboren en getogen Valkenburger was het niet meer dan normaal dat Henk van der Nagel (38) als vijfjarig ventje op sportpark ’t Duyfrak zijn eerste stappen op een voetbalveld zette. Tot op de dag van vandaag speelt hij nog wekelijks zijn wedstrijdjes voor Valken’68, de club waarvoor hij meer dan 300 keer voor het eerste elftal uitkwam.

,,Waarbij de eerlijkheid me gebiedt te zeggen dat ik van de C- tot en met de A-junioren bij Quick Boys heb gespeeld”, vertelt Van der Nagel. ,,Samen met nog een paar andere jongens werd ik toen gevraagd om op Nieuw Zuid te komen spelen. Op de drempel van de senioren besefte ik echter dat ik die allerlaatste stap naar het eerste niet zou zetten. Daarvoor was ik technisch toch te beperkt. Toen was het niet zo moeilijk om weer terug te keren naar Valken. Om er daarna ook niet meer weg te gaan”, blikt Van der Nagel terug op de beginjaren van zijn lange carrière als voetballer.

Bikkelhard

Van der Nagel die bij Quick Boys altijd in de spits speelde, pakte in zijn eerste jaar direct de titel. Op een in eerste instantie vreemde plaats in het elftal. De aanvaller werd als rechtsback geposteerd, om daarna de verdedigende linie ook niet meer te verlaten. ,,Dat was de enige plaats die toen nog vrij was. Ik greep mijn kans. Als voetballer moest ik het vooral van mijn instelling hebben. Ik wilde altijd winnen en was daarin bikkelhard. Het maakte niet uit hoe. Die gedreven mentaliteit leverde mij nog weleens een kaartje en dus ook een schorsing op. Van mijn techniek en snelheid moest ik het zeker niet hebben. Mijn ervaring als spits kwam me goed van pas. Als het nodig was kon ik ook als stormram worden gebruikt. Dat kwam nogal eens voor.”

Met Van der Nagel in de gelederen klom Valken ‘68 onder Rinie van Veen en later Fred Eijsberg gestaag op van de (toenmalige) LVB naar de Tweede Klasse om met de dorpsclub pur sang later ook het stapje naar een nog hoger niveau te zetten. ,,We bereikten onder Piet van Duijn zelfs de Eerste Klasse en dat mag je gerust een succes noemen voor een club als Valken ‘68. De basis was toen echter nog niet sterk genoeg, maar na een terugval naar de Derde Klasse is de club nu weer terug in de Eerste Klasse. Het streven is om nu een stabiele eersteklasser te worden en te blijven. Daar wordt hard aan gewerkt.”

Assistent eerste

Hoewel Van der Nagel bijna twee jaar geleden afscheid nam als speler van de A-selectie is hij nog altijd direct betrokken bij de groep. ,,Momenteel regel ik de zaken rond de selectie, van een feestavond tot meetrainen met het tweede elftal. Daar neem ik – als dat nodig is – ook de honneurs al trainer weleens waar. Ik heb mijn TC 3 diploma op zak. Ik twijfel nog of ik opga voor 2. Dat zal de toekomst moeten uitwijzen. Die ligt wat mij betreft bij Valken’68. Ik heb gesolliciteerd naar de functie van assistent-trainer onder de nieuwe man Gerard de Geus. Dat is nog niet helemaal rond, maar die functie ambieer ik wel. Mijn zoon Thijs speelt op zaterdagmorgen bij de junioren en zelf speel ik momenteel nog in het vierde elftal. Het is dus thuis een en al Valken ’68 dat de klok slaat.”

Iets dat de voormalige verdediger uitstekend kan combineren met een eigen bloemenzaak in Leiden, terwijl echtgenote Cynthia zich met bloemen op diverse markten richt. ,,Dat geeft weliswaar een hoop drukte, maar dat zijn we wel gewend, hoor. Ik vind het nog altijd heerlijk op en rond het veld. Valken ‘68 zal altijd mijn club blijven. Ondanks alle ambities staat gezelligheid hier nog heel hoog in het vaandel. Onze voorzitter Jaap Jansen verkondigt nog altijd dat hier nooit betaald zal worden aan spelers. Ik hoop van harte dat het zo blijft. Toch komen er voldoende jongens naar de club om op dit niveau te acteren. Velen zien het als een springplank om zich in de kijker te spelen of gewoon om op niveau in een eerste elftal te spelen. Laat Valken ’68 voor het overige vooral Valken ’68 blijven’.

Tekst: Leo Schrama

Foto: Gerrit van der Nagel