In de laatste wedstrijd van het seizoen plaatste Valken’68 zich afgelopen zaterdag voor de nacompetitie. Daar waar eind februari het woord degradatie op ‘t Duyfrak met de regelmaat van de klok viel, schoot de formatie van Arie van Duijn via een ijzersterke derde periode als een komeet omhoog op de ranglijst van de Tweede Klasse C. Met een periodetitel op zak en een derde plaats in de eindrangschikking kwam het uiteindelijk allemaal op zijn pootjes terecht voor de geel-rode brigade.

Om de felbegeerde promotie naar de Eerste Klasse af te dwingen heeft Valken’68 echter nog een lange weg af te leggen. Het eerste obstakel dient zaterdagmiddag in Naaldwijk te worden genomen tegen de zaterdagtak van Westlandia. Als dat lukt volgt opnieuw een knock-outduel waarna bij winst in een finalewedstrijd de stap omhoog kan worden gezet.

Vicieuze cirkel
Elftalbegeleider Emiel van der Plas maakte het seizoen waarin zijn club twee zeer verschillende gezichten liet zien van dichtbij mee. Dat het elftal zich momenteel opmaakt voor het spelen van promotiewedstrijden is net zo verrassend als de gang van zaken tot ver na de winterstop. ,,Het heeft er dit seizoen qua materiaal altijd ingezeten dat we om de prijzen mee zouden doen. Het kwam er alleen niet uit.”

,,We wisten dat we de kwaliteiten in huis hadden om dit seizoen een rol van betekenis te spelen. Dat hebben we ook nooit onder stoelen of banken gestoken, maar op de een of andere manier lukte dat maandenlang niet. We scoorden nauwelijks en een tegengoal bleek vaak al dodelijk. Op een gegeven moment was het zelfvertrouwen zoek en dan zit je als ploeg in een vicieuze cirkel met alle gevolgen van dien”, verklaart Van der Plas die matige periode.

Van der Plas (41) weet waarover hij praat. Zelf vierde de oud-middenvelder Van der Plas een kleine twee decennia geleden triomfen bij Valken’68. ,,Ik ben als ventje bij vv Katwijk begonnen en heb daar in de jeugd en twee seizoenen selectievoetbal gespeeld. Het eerste elftal was echter net een brug te ver voor me. Toenmalig trainer Fred Eijsberg vroeg me destijds om bij Valken’68 te komen spelen en op één seizoen FC Rijnvogels na, ben ik daar tot op de dag van vandaag kind aan huis.”

,,Van het team waarin ik destijds speelde, is Erwin van der Nagel nu nog de enige actieve speler.”

De verdedigende middenvelder, die het vooral van hard werken moest hebben, hield het tot zijn 35ste vol in de geel-rode selectie. Een versleten knie betekende echter einde oefening voor hem. ,,Van de selectie heb ik nooit echt afscheid kunnen nemen. Loslaten waar ik zolang onderdeel van was, bleek gewoon lastig. Ik ben nu alweer vijf seizoenen als elftalbegeleider actief.”

,,Dat doe ik overigens samen met Peter den Haas en Johan de Winter. We vormen daarin een hecht driemanschap. Van het team waarin ik destijds speelde, is Erwin van der Nagel nu nog de enige actieve speler. En ook hij is nu bezig aan zijn afscheidstournee. Het zou vooral voor hem mooi zijn als hij zijn vertrek met een promotie kan bekronen.”

Polonaise
Na zijn overstap naar Valken’68 kwam Van der Plas terecht in een team waarin de spelers elkaar goed kenden. Een verzameling Valkenburgers die samen met voetballers afkomstig van met name Katwijk en Quick Boys de club van de Derde naar de Eerste Klasse voerde. Een niveau waarop Valken’68 overigens nog nooit had geacteerd.

Vooral de promotie naar de Eerste klasse, nu precies vijftien jaar geleden, onder leiding van trainer Piet van Duijn staat de oud-middenvelder nog altijd helder voor ogen. ,,Op het terrein van Voorschoten’97 versloegen we in 2003 Forum Sport na verlenging. In de toegevoegde tijd wonnen we door een doelpunt van Wilbert Star met 1-0. Wat ik me van die dag nog het meeste herinner is dat het ontzettend warm was en dat we na afloop met elkaar op het dak van de Voorschoten-kantine de polonaise hebben gelopen. We vierden de promotie via de nacompetitie alsof we kampioen waren geworden. Prachtig!”

Revanche nemen
Waarmee met dat laatste direct het bruggetje gemaakt is naar vandaag de dag. Van der Plas zit veel overeenkomsten met het destijds zo succesvolle team waar hij onderdeel van uit maakte. ,,Als team gingen we voor elkaar door het vuur. Dat was onze kracht. Als de mouwen moesten worden opgestroopt konden we dat.”

Wilbert Star maakt de winnende goal in 2003

,,Dat kan dit team ook, waarbij het wel zo eerlijk is om te zeggen dat er in het huidige Valken’68 nog wel wat meer voetbal zit. Bovendien merk je dat bij de jongens het besef leeft dat ze graag revanche willen nemen voor die belabberde eerste seizoenshelft. Gewoon willen laten zien dat het toen echt niet goed was. Dat hebben de jongens toen ook wel te horen gekregen binnen de club. De verwachtingen waren immers hooggespannen en als je dan zo dramatisch presteert, komt de kritiek vanuit de supporters vanzelf. Zo werkt het overal, dus ook in Valkenburg.”

Jeugdtrainer
Over supporters gesproken: huize Van der Plas ademt Valken’68. Echtgenote Margreet is begeleidster van het meidenteam JO8, waarin dochter Angeline speelt. Een team dat Emiel vanaf volgend seizoen als jeugdtrainer onder zijn hoede gaat nemen. ,,Afgelopen week heb ik mijn jeugdtrainerscertificaat behaald. Die cursus was me aangeboden vanuit de club.”

,,Volgend seizoen wil ik dat nog blijven combineren met mijn werkzaamheden bij het eerste, maar wie weet richt ik me in de toekomst wel helemaal op de jeugd. Eerst maar eens kijken hoe me dat bevalt. De zaterdag staat sowieso altijd al in het teken van de club, dus heel veel anders wordt het ook weer niet straks”.

Geen excuses
Tot slot van het gesprek komt het play-off duel van aanstaande zaterdag aan de orde. Van der Plas kijkt er naar uit. Westlandia, de eerste tegenstander in de play-offs, leek afgelopen zaterdag hard op weg naar rechtstreekse handhaving in de Tweede Klasse. Totdat Heinenoord bij een 1-0 voorsprong voor de Westlanders diep in blessuretijd een -betwiste- strafschop kreeg toegewezen. Die leverde de 1-1 op waardoor de nacompetitie alsnog een feit was voor het onfortuinlijke Westlandia.

,,Ook die jongens zullen er op gebrand zijn zich te revancheren. Het is voor beide ploegen meteen erop of eronder. In een knock-outwedstrijd zijn geen excuses. We houden ons lekker vast aan de uitstekende periode die we achter de rug hebben. Het zelfvertrouwen is groot. Maar om echt succes te hebben zullen we daarna nog twee van dit soort duels moeten spelen en winnen om te bereiken waar we aan het begin van het seizoen al van droomden. Qua team, randvoorwaarden en accommodatie is de club er helemaal klaar voor. Laat het maar gebeuren, net als zestien jaar geleden”, sluit Van der Plas met een glimlach af.

Foto: Saam de Mooij

Lees ook: ‘Seizoen duurt één wedstrijd te lang voor Ter Leede’