Meer dan zestien seizoenen verdedigde hij de goal in het vlaggenschip van het voormalige sv Concordia uit Hillegom. En nog altijd kan Erik van Rijswijk het spelletje niet achter zich laten. De 48-jarige Hillegommer neemt ook dit seizoen nog vol overtuiging plaats tussen de palen, hoewel een opspelende knie hem daarbij wel de nodige parten begint te spelen. ,,Ik kan het nog steeds niet missen”, vertelt het voetbaldier. ,,Hopelijk kan ik er nog wel een paar jaar aan vastplakken.”

Een voetballeven lang op De Zanderij werd slechts onderbroken door een kortstondig uitstapje naar vv Noordwijk. Op verzoek van toenmalig trainer Ruud Bröring verkaste de goalie bijna twintig jaar geleden naar Sportpark Duinwetering. Uiteindelijk leverde het hem een deceptie op.

Sportief gezien zat het wel snor, maar een afgescheurde kruisband gooide halverwege het seizoen 2000-2001 roet in het eten. ,,Dat gebeurde uitgerekend op het moment dat ik mijn debuut zou maken in het eerste elftal in een uitwedstrijd tegen Quick Boys. Eerste keeper Marco Korf raakte geblesseerd en toen was ik aan de beurt. Het is er juist door die blessure toen niet van gekomen. Na een kijkoperatie en een langdurige revalidatie ben ik na dat seizoen weer teruggekeerd naar Concordia en heb daar nog tot mijn 38ste in het eerste elftal gespeeld”, vat Van Rijswijk zijn langdurige keeperscarrière in een notendop samen.

Voor Van Rijswijk braken hierna zijn mooiste jaren aan op De Zanderij. Onder leiding van trainer Anton Wijsman promoveerde de ‘eeuwige vierdeklasser’ binnen twee seizoenen naar de Tweede Klasse. ,,Het daaropvolgende seizoen misten we de volgende promotie op een haar.”

Dorpsderby’s
In de nacompetitie bleek KGB helaas net iets te sterk. ,,Dat was natuurlijk jammer, maar het deed niets af aan datgene wat we toen bereikt hebben. Concordia beschikte over een hecht vriendenteam. Binnen en buiten het veld. Samen stappen en verjaardagen vieren, dat soort dingen. Tot op de dag van vandaag speel ik nog met veel jongens uit die tijd samen in het (zaterdag)veteranenteam bij sv Hillegom. Dat zegt eigenlijk alles.”

Met sv Hillegom valt de naam van de fusieclub die in 2012 ontstond, doordat Concordia en vv Hillegom -eindelijk- fuseerden. Een fusie die volgens Van Rijswijk alleen maar winnaars kent. ,,Dat had eigenlijk al jaren eerder moeten gebeuren. Als je kijkt naar het fantastische complex waarop we nu spelen, kan je alleen maar trots zijn. Het is vanaf dag één een succesnummer. De sfeer binnen de club is vanaf het begin uitstekend. Het enige dat er ontbreekt zijn de dorpsderby’s. Die zijn voorgoed verleden tijd, maar dat weegt niet op tegen de voordelen van de fusie.”

,,Wat dat vertrek betreft valt er wel een parallel met mijn Concordia-tijd te trekken. Ook toen vertrokken spelers als Frank de Groot en Bas Ruigrok.”

Als doelman stond Van Rijswijk bekend als een echte penaltykiller. Strafschoppen waren een kolfje naar zijn hand. ,,Mede omdat ik een echte lijnkeeper was, hoewel ik door mijn fysiek ook in de lucht aardig uit de voeten kon. En steeds fanatiek, hè? Dat is trouwens nog steeds zo. Van de tegenstanders wilde ik altijd weten wie en hoe de penalty’s werden genomen. Dat was wel een dingetje van me. Je goed voorbereiden op de tegenstander hoort er gewoon bij.”

Met een gewonnen finalewedstrijd om de Haarlems Dagblad-cup nam Van Rijswijk in 2009 afscheid van het eerste elftal. ,,Tegen wie weet ik niet eens meer. Wel dat Daan Ruigrok op dat moment al eerste keeper was. Als een soort eerbetoon mocht ik die middag toch keepen.”

,,We wonnen, dus dat was meteen een mooi afscheid. Niet door strafschoppen, dat niet. Dat gebeurde jaren eerder wel in de finale om dezelfde beker wel toen we Hoofddorp vanaf de stip versloegen. In de beslissende strafschoppenserie stopte ik er drie. Dat zijn mooie momenten voor een keeper.”

Van Staveren en Van der Neut
Na de wonderbaarlijke afloop van het seizoen 2017-2018, waarin sv Hillegom zich alsnog handhaafde als eersteklasser, verloopt het huidige seizoen opnieuw moeizaam voor het wit-blauwe vlaggenschip. ,,Vorig seizoen eindigde in een echte soap en natuurlijk hoop ik dat de jongens zich ook dit jaar weten te redden. Het is alleen jammer dat de beste spelers zijn vertrokken.”

,,Jongens als Nick van Staveren en Maurice van der Neut spelen nu bij Noordwijk. Natuurlijk hebben ze gelijk dat zij hun kans hogerop hebben willen pakken. Iedereen hier gunt ze dat en als het even kan pik ik nog weleens een wedstrijdje van die gasten mee. Wat dat vertrek betreft valt er wel een parallel met mijn Concordia-tijd te trekken. Ook toen vertrokken spelers als Frank de Groot en Bas Ruigrok en waren we binnen een mum van tijd weer vierdeklasser. Zover zal het nu niet meer komen gelukkig.”

,,Door mijn beroep als inkoper op Veiling Aalsmeer is het er nooit van gekomen om als keeperstrainer aan de slag te gaan.”

Als Van Rijswijk naar het hoogtepunt uit zijn voetbalcarrière wordt gevraagd, hoeft hij daarover niet lang na te denken. Waar zijn eenjarig verblijf bij Noordwijk door een kruisbandblessure sportief gezien in een teleurstelling eindigde, blijkt de (tijdelijke) komst van Marco van Basten naar De Duinwetering dat jaar alsnog van een fraai randje te hebben voorzien.

,,Medio november kwam Marco naar Noordwijk om daar mee te trainen in een poging om te kijken of zijn gehavende enkel het toch zou houden. Als spelers wisten we daar vooraf niets van. Kom ik op een donderdagavond de kleedkamer binnen en zit Marco van Basten daar met zijn AC Milaan-tas. Uitgerekend op mijn plek. Dat maakt wel even indruk.”

,,Dat hij weer trainde, was meteen wereldnieuws. Een week later stonden er tijdens de training meer toeschouwers langs de lijn dan op een doorsnee zaterdagmiddag. Bovendien zag het zwart van de media die echt uit alle hoeken en gaten naar Noordwijk waren gekomen. Dat blijft echt een unieke ervaring.”

Veiling
Van Rijswijk is momenteel naast het voetballen ook als vrijwilliger nog altijd betrokken bij zijn club. Als lid van de evenementencommissie van de fusieclub, worden er voor alle geledingen met de regelmaat van de klok activiteiten georganiseerd om de binding binnen de club ver te vergroten.

,,Door mijn beroep als inkoper op Veiling Aalsmeer is het er nooit van gekomen om als keeperstrainer aan de slag te gaan. Al 25 jaar lang maak ik lange dagen. Daar is niets mis mee, maar daardoor zit dat er gewoon niet in. Bovendien trainen we elke woensdagavond nog met elkaar. Naast de gezelligheid en het plezier dat je daaraan beleeft, is dat ook hard nodig, wij worden er met elkaar nu eenmaal niet jonger op.”

Foto: Erik van Rijswijk

Lees ook: ‘Middenvelder van Van Nispen (zat.) zet vakschool op in Ethiopië’