De ontlading was groot bij LSVV’70 na het laatste fluitsignaal. De Leidse studentenclub trok de wedstrijd tegen Kagia naar zich toe in de laatste minuten. Aan de andere kant was de frustratie groot bij de ploeg uit Lisserbroek. Wederom was Kagia er niet toe in staat om de tegenstander over de knie te krijgen. Onder toeziend oog van de oefenmeester van volgend seizoen, René Ras, wisten de oranjehemden niet tot een oplossing te komen tegen de Leidenaren (1-2).
LSVV’er Neal Petersen, normaliter aanvoerder van medium FC Afkicken, kon zijn vreugde niet op toen de scheidsrechter van dienst, De Mik, op zijn fluitje blies. Het feest van de Leidenaren ging door tot aan de kleedkamer. De ploeg van Freek Jansen wist te overleven in Lisserbroek en voetbalde zich bij fases knap door de Lisserbroekse defensie heen.
,,Hij heeft een beetje trekjes van Rutger Goudriaan. Misschien dat ze wel familie van elkaar zijn?”
,,Ik kom hier nu al dertien jaar en volgens mij is dit de tweede keer dat ik hier win”, opende een opgetogen Freek Jansen na het laatste fluitsignaal. ,,Toen ik vrijdagavond in ons groepsgesprek zag hoeveel mensen er meededen, had ik al het gevoel dat wij hier iets konden behalen. Ik heb ook tegen de jongens gezegd dat we voor de overwinning moesten gaan.”
Messias van LSVV
De sentimenten rondom de wedstrijd tussen deze twee ploegen is inmiddels bekend. In de voorgaande jaren had Kagia een speler die tegen de Leidenaren meestal de ban kon breken. Rutger Goudriaan, ook wel door de Leidse ploeg als ‘De Messias van Lisserbroek’ genoemd, wist in die ontmoetingen zich te ontpoppen tot een verlosser die de Lisserbroekers over het dode punt heen kon helpen. Zo’n verlosser had Kagia deze keer niet, terwijl er aan de andere kant wel een verlosser klaarstond aan LSVV-zijde.
Jiddo Doornenbal was de grote man bij de Leidse ploeg. Met twee treffers in de laatste tien minuten van de wedstrijd hielp hij zijn ploeg aan de overwinning. Timo Sluymer wist na een kwartier spelen de score te openen voor Anton Wijsman en zijn mannen, maar de ploeg kreeg gedurende de wedstrijd geen grip op de tegenstander. Het leidde tien minuten voor tijd tot een spectaculaire ontknoping op de Kikkerbeetstraat.
Doornenbal wist een voorzet op de punt van het vijfmeter-gebied raak te knikken: 1-1. De schoonheid van de treffer zat hem vooral in het zweven van de aanvaller. Als Bep Bakhuys in zijn beste jaren wist hij Kagia-doelman Sander Hogervorst te verschalken. Twee minuten voor het einde wist hij diezelfde aanvaller Hogervorst voor de tweede keer te passeren. Deze keer kon hij het klusje van dichtbij klaren: 1-2.
,,Jiddo is een beetje onze Messias”, gaat Jansen verder over zijn aanvalsleider. ,,Hij heeft een beetje trekjes van Rutger Goudriaan. Misschien dat ze wel familie van elkaar zijn?” De andere oefenmeester, Wijsman, was minder ‘amused’ dan zijn collega. Hij baalde van de verliespartij en kon niet geloven dat zijn ploeg de 1-0 voorsprong uit handen gaf.
Vinger op de zere plek
,,In de eerste helft was er nog niets aan de hand” opende de oefenmeester over de nederlaag van zijn ploeg. ,,Zij hebben gewacht op onze fouten. Dat is niet raar, want dat doet iedere ploeg tegen ons. In de tweede helft heb ik in ieder geval niet het Kagia gezien wat ik in de eerste helft wel zag. Dat is ook het feit waarom we deze wedstrijd verloren, wat overigens totaal onnodig was.”
Kagia – LSVV’70 1-2 (1-0) 15. Sluymer 1-0, 80. Doornenbal 1-1, 90. Doornenbal 1-2.
Opstelling Kagia: Hogervorst, Timmermans, Hogewoning, Lobbezoo, Hoejenbos, Van der Veek, Sluymer, Van der Schinkel (80. Warmerdam), Lamboo, Van Beelen, Van der Voort (63. Ligtenberg).
Foto: Johanna Wever