,,Plezier, saamhorigheid, sportiviteit en laagdrempeligheid”, somt voorzitter Richard Trompert sleutelwoorden op waar zijn club Kagia voor staat. Sinds ruim anderhalf jaar zwaait de Lisserbroeker de scepter. De 48-jarige Trompert is een echte Kagiaan. Vanaf zijn zesde hobbelt hij al rond aan de Kikkerbeetstraat. ,,Ik ben begonnen in de E-tjes en vanaf mijn zestiende jaar heb ik altijd in het eerste gespeeld. Op mijn 32e ben ik gestopt omdat ik voorrang gaf aan mijn maatschappelijke carrière.”

Trompert heeft nooit de behoefte gehad zijn heil ergens anders te zoeken. ,,Kagia is mijn club.” Niet alleen Richard, maar de gehele Trompert-familie is wekelijks op de club te vinden. Zoals bijna vanzelfsprekend voetballen zijn twee zoons ook bij de oranjehemden ,,Eentje voetbalt bij de A-junioren, de ander speelt bij de senioren.”

Zijn vrouw en dochter draaien op zaterdagochtend regelmatig een bardienst als de jeugd zijn wedstrijden afwerkt. ,,Je kan wel zeggen dat Kagia diep geworteld zit in ons gezin. Als mijn gezin niets met Kagia had gehad, had ik nooit voorzitter kunnen zijn. Je bent er toch zo’n 20 a 25 uur per week mee kwijt.” Naast zijn baan als manager bij Rabobank Bollenstreek, een job die zeker in crisistijd veel tijd opslokt, is het voorzitterschap moeilijk te combineren. ,,Maar het lukt nog altijd.”

Taken

Een zaterdag op de voetbalclub ziet er voor Trompert zelden hetzelfde uit. Soms fluit hij ’s ochtends de jeugd of maakt hij een rondje langs de velden. Nog liever trekt hij zelf de kicksen aan om zelf een balletje te trappen met de veteranen. ,,Dat is ook afhankelijk of het eerste thuis speelt. Ik ontvang altijd de tegenstander in de bestuurskamer. Dat hoort bij de taak van een voorzitter, vind ik.” Bij uitduels is Trompert er niet altijd bij. ,,Soms laat ik verstek gaan omdat er op de club genoeg te doen is.”

Doordeweeks staat de voorzitter, naast de gebruikelijke bestuursvergaderingen, in hoogsteigen persoon op donderdagavond achter de bar. ,,Dat is uit noodzaak, maar je weet wel gelijk wat er speelt in de selectie. Volgend seizoen hoop ik echter weer voor de bar te staan.”

Zelfde schouders

Gelukkig voor Trompert kan Kagia, met zo’n 500 leden een kleine vereniging, bogen op een groot vrijwilligersapparaat. ,,Op de lijst staan zo’n 200 mensen die iets voor de club willen en kunnen betekenen. Maar in de praktijk komt het toch, zoals bij veel voetbalverenigingen, op dezelfde mensen neer. Zonder die mensen kan geen enkele vereniging bestaan.”

Kagia wil, zoals eerder gememoreerd, een familieclub zijn waar iedereen met plezier voetbalt. Trompert: ,,Door de hele vereniging heen proberen we dat te laten doorvloeien. Voetballen doe je in de eerste plaats omdat je het leuk vindt. Maar we willen ook graag presteren. Zeker bij de hoogste jeugdelftallen en het eerste elftal is dat wel belangrijk. Dat kan zeker hand in hand gaan. Het is bij ons fifty fifty wat betreft recreatie en prestatievoetbal.”

Om de jeugd beter te laten presteren hebben de Lisserbroekers de laatste jaren fiks geïnvesteerd in de jeugdopleiding en het complex. Licht op alle velden zodat de jeugd altijd kan trainen, moet bijdragen aan betere prestaties. In het beleidsplan staat verder dat 70 procent van het eerste elftal moet bestaan uit spelers uit Lisserbroek en omgeving. ,,Wij hebben gelukkig een goede aantrekkingskracht op jonge kinderen binnen het dorp. De contributie houden we ook daarom bewust laag.”

Profijt

,,Een enkeling, vaak de betere voetballers, zoeken na een tijdje hun heil bij andere clubs. Dat gunnen we die jongens ook. Vaak zie je dat ze later dan weer terugkomen. Nu spelen er ook drie jongen in het eerste die het bij FC Lisse hebben geprobeerd. Als ze terugkeren, zijn ze betere voetballers geworden en daar trekken wij weer profijt van.”

Over de mogelijke promotie naar de Tweede Klasse is de voorzitter duidelijk. ,,Daar zijn we zeker aan toe. Het afgelopen jaar heeft het elftal duidelijk een stap gemaakt. Ze geven niks meer weg, hebben zich ontwikkeld tot een degelijke ploeg.”

Mocht de stap hogerop er komen, zal er niets veranderen aan de clubfilosofie. Meedoen met de grote jongens kan alleen maar als er geld op tafel komt om spelers te halen. Dat zal er bij Kagia niet van komen zolang Trompert aan het roer staat. ,,Ik ben ervan overtuigd dat een club dat op de lange termijn niet kan bolwerken. Dat is ook niet het beleid wat wij voorstaan. Dat zou namelijk het familiegevoel van de club ondermijnen.”

Tekst: Tom van der Wilt