Iets met de familie Molenaar doet je als buitenstaander glimlachen. De warmte die uit die familie straalt, voelt aan als een stevige knuffel, een hand op de schouder of, wat populairder, een box of high-five. Altijd oog voor een ander, in woord en gebaar. Het zorgzame gevoel dat Sander kon geven, lijkt ook in de aard te zitten van Wouter Molenaar. Per komend seizoen de nieuwe teammanager van vv Katwijk.

In dat oogpunt lijkt het niet zo gek dat het jongere broertje van Sander diens werk wil voortzetten bij de kampioen van Nederland in het amateurvoetbal. Maar vraag het maar eens als vv Katwijk. Is het trieste overlijden van Sander nog niet te vers? Dat gevoel leek ook te overheersen bij de tweededivisionist.

,,Maar een week of twee, drie geleden kwam het verzoek via Karim Hajji”, vertelt Molenaar rustig. ,,Bij Katwijk twijfelde ze heel erg of ze het konden vragen met de voorgeschiedenis van Sander. Ik vind dat niet zo gek, maar voor mij vormde het juiste een pré. Het leek mij sowieso een mooie functie, maar de symboliek, dat ik het werk van Sander kan voortzetten, maakt het alleen maar meer bijzonder. Ook voor mijzelf.”

,,Het was juist mijn vrouw die zei: ‘dit moet je doen’.”

De familie is trots, trots dat de Molenaars als sfeerbewakers kunnen worden gezien bij de selectie van de Katwijkers. Voor de club geldt hetzelfde. De 36-jarige Molenaar kwam donderdagavond langs op de club om het officieel te maken, waarop aanvoerder Robbert Susan, zich direct positief toonde op het besluit van de nieuwe teammanager.

,,Ook thuis zijn ze blij voor mij. Ik heb zelf even de tijd genomen om te kijken of het allemaal kon. Ik heb vier kinderen, een drukke baan, ga deze zomer verhuizen. Het moet wel te combineren zijn. Maar het was juist mijn vrouw die zei: ‘dit moet je doen’. Over de functie zelf heb ik totaal geen aarzeling gehad.”

Mensenmens
Molenaar weet wat ‘het vak’ betekent, weet ook wat hij kan betekenen voor ‘het vak’. ,,Het is misschien gek om over jezelf te zeggen, maar ik ben een mensenmens.Ik houd van die sociale contacten en ben gevoelig voor sfeer. Ik zie mezelf dan ook vooral als sfeerbewaker. Ik heb zelf twee jaar in de selectie gezeten van Katwijk (‘vooral in het tweede hoor’, klinkt het bescheiden tussendoor) en heb zodoende geproefd hoe het gaat in zo’n spelersgroep.”

,,Daarnaast zal ik ook wat dingen rondom het eerste coördineren. Daarin zal Karim mij zeker in het begin nog goed op weg helpen. Zoals ik zei ga ik deze zomer ook verhuizen, dus daar gaat ook veel tijd en energie in zitten. Hij mag gelijk De Treffers-uit voor z’n rekening nemen”, glimlacht Molenaar.

,,Het blijft toch één van de mooiste dingen: zo’n zaterdag. Zo’n wedstrijddag en dan alles daar omheen.”

Hij kent vv Katwijk ook echt van binnen en buiten. Na twee jaar selectievoetbal bij vv Katwijk ging Molenaar z’n geluk beproeven bij Valken ’68. Na daar het in het eerste elftal te hebben gefungeerd keerde de oud-voetballer terug naar z’n huis. Thuis op De Krom, voetballen in een vriendenelftal.

,,Vanaf mijn achtste kom ik al op de club. Neem Jaco Guijt, die nog steeds verbonden is aan het eerste elftal. Die is nog begeleider van mij geweest toen ik voetbalde op de club.”

Wedstrijddag
Hoewel de club langzaam weer ontwaakt uit een zomerstop na een lang en bizar seizoen, kan Molenaar dus eigenlijk al niet wachten om het werk van zijn broer voort te zetten. Bij wat gezien kan worden als ‘zijn club’. ,,Absoluut. Het blijft toch één van de mooiste dingen: zo’n zaterdag. Zo’n wedstrijddag en dan alles daar omheen.”

Foto: vv Katwijk

Lees ook: ‘Wouter Molenaar volgt broer Sander op als teammanager van vv Katwijk’