Sommige spelers kunnen hun leven lang zonder pijntjes voetballen en andere spelers lijken voor het ongeluk geboren. Helaas behoort Robin van der Zwet op sportief vlak tot de laatste categorie. Ongelooflijk maar waar, de Lissenaar scheurde ruim een maand terug voor de vierde keer zijn kruisband af.
Als we Van der Zwet telefonisch spreken, is hij net een aantal dagen terug geopereerd. Van een terneergeslagen persoon lijkt echter geen sprake. Kalm en goed onderbouwend vertelt Van der Zwet over het bewuste moment op het trainingsveld van Kagia, de club waarvoor hij sinds de zomer van 2021 uitkomt, en over zijn voornemen om ooit weer terug te keren op een voetbalveld.
‘Ik wil sowieso later in een vriendenteam gaan spelen met mijn broer en neef.’
Natuurlijk zal de linkspoot zijn mindere momenten kennen, maar over algemeen wekt Van der Zwet de indruk strijdbaar en positief te zijn. En dat is knap voor een speler van 26 jaar, die voor de zoveelste keer een domper op fysiek vlak heeft moeten incasseren.
“Voor de vierde keer mijn kruisband en mijn vijfde knieoperatie: ik heb ook mijn meniscus gehad”, verzucht Van der Zwet. Het zijn haast surrealistische cijfers. Vraagt Van der Zwet zich wel eens af waarom het noodlot hem opnieuw heeft moeten treffen? Of zoals Mario Balotelli zou zeggen: “Why always me?”
“Natuurlijk spookt dat wel eens door je hoofd. Ik doe er alles voor om fit te blijven: ik ga elke week naar de sportschool om mijn benen te trainen en doe altijd de oefeningen die ik van de fysio heb meegekregen. Dat is niet erg, want ik weet dat het nodig is om fit te blijven en voetbal is wat ik het allerliefste doe. Maar nu is het alweer foute boel, terwijl anderen er helemaal niets voor doen en niks tegenkomen.”
‘Domme pech’
De harde conclusie is dat Van der Zwet simpelweg ‘pech’ heeft gehad, zo stellen alle medici en specialisten. “Je vraagt je natuurlijk af wat het geweest kan zijn. Komt het omdat mijn knie misschien wat zwakker was en daardoor extra kwetsbaar? Maar volgens de artsen is het domme pech.”
Het bewuste moment vond plaats op het trainingsveld van Kagia. “Het was een aantal dagen na de wedstrijd tegen EMM ’21, de enige keer dat ik seizoen negentig minuten had gespeeld. We hadden voor het eerst gewonnen en waren een weekje vrij. We deden een partijtje en ik nam een bal door de lucht aan. Bij het landen ging ik er vol doorheen: mijn lichaam ging naar rechts en mijn knie naar links.”
Van der Zwet voorvoelde meteen dat het foute boel was, maar voetbalde toch door. “Toen het gebeurde wist ik dat het niet goed zat, maar ik wilde het nog niet beseffen. Ik ben doorgegaan en heb dat partijtje afgemaakt. Daarna waren we een ronde vrij en vervolgens moesten we weer een partijtje spelen. Ik ging er toen weer doorheen, liet mij vallen op de grond en ben van het veld gelopen.”
Herstellende van operatie
Vervolgens ging het snel: Van der Zwet ging de volgende dag langs bij zijn fysio, onderging een aantal dagen later een MRI-scan en werd vorige week maandag geopereerd. Van dat laatste is hij nu thuis herstellende.
“Ik had meer pijn verwacht”, reageert Van der Zwet op de vraag hoe het gaat. “Ik ben ook al bij de fysio geweest en heb voor het eerst een beetje bewegingen kunnen maken. Het drukverband is er vanaf en daardoor kan ik de wondjes zien. Dat ziet er goed uit.”
‘Sommigen zeggen dat ik het makkelijk gehaald had bij FC Lisse. Voetballend kon ik in ieder geval redelijk goed mee. Alleen heb ik nooit echt de kans gekregen om mezelf voor langere tijd te bewijzen.’
Van der Zwet maakt zich op voor een nieuw revalidatieproces. “Aan het begin heb ik gezegd: ‘nu stop ik wel’. Maar ik heb nu een paar bij Kagia gekeken en het begint toch wel weer te kriebelen. Ik ga in ieder geval volle bak revalideren om weer wedstrijdfit te worden en zie daarna wel of ik weer ga spelen. Maar ik wil sowieso later in een vriendenteam gaan spelen met mijn broer en neef.”
Die laatste opmerking laat Van der Zwet een aantal keer tijdens het gesprek vallen. Zijn broer is Kevin van der Zwet, die afgelopen weekend zijn rentree in de hoofdmacht van FC Lisse maakte na lange afwezigheid door eveneens een kruisbandblessure. En zijn neef is Rowdy van der Putten, spits van FC Lisse.
Zowel broer Kevin (28) als Van der Putten (27) hebben vermoedelijk nog een aantal voetbaljaren op topamateurniveau voor zich, maar op termijn hoopt Robin recreatief met ze te gaan spelen. “Dat zou wel leuk zijn. Mijn vader heeft dat vroeger ook gedaan, zij vormden toen Lisse Zondag 3. Een beetje dat idee.”
FC Lisse 1
Robin schopte het zelf ook tot de hoofdmacht van FC Lisse, waarvoor hij enkele keren in de hoofdmacht uitkwam. Vraagt de middenvelder zich wel eens af hoe het had kunnen uitpakken zonder al die fysieke tegenspoed?
“Natuurlijk, maar hoe het gelopen zou hebben weten we nooit. Sommigen zeggen dat ik het makkelijk gehaald had. Voetballend kon ik in ieder geval redelijk goed mee. Alleen heb ik nooit echt de kans gekregen om mezelf voor langere tijd te bewijzen. Vaak kwam ik terug van een blessure en moest ik bij het tweede spelen om ritme op te doen. Of viel ik bij het eerste voor de laatste minuten in.”
Zijn overstap naar Kagia pakte goed uit. Op Tweede Klasse-niveau etaleerde Van der Zwet zijn kwaliteiten en speelde hij zich in de kijker van Alphense Boys en Valken ’68. De belangstelling liet hij echter links liggen.
“Ik zat er bij Kagia lekker in. Werd Speler van het Jaar en stond ook in het Elftal van het Jaar van de Tweede Klasse. Er was interesse voor een stapje hoger, maar ik besloot het niet te doen. Ik wilde eerst een volledig seizoen goed draaien bij Kagia.” Zover kwam het jammer genoeg niet.
Foto: Kagia
Lees ook: Robin van der Zwet blijft ondanks interesse bij Kagia