Sjaak Polak is net even teveel sportman om na een 1-5 nederlaag met zijn SJC tegen Achilles 1894 gezellig te gaan staan keuvelen. Als er stoom zichtbaar zou zijn geweest, dan was die nog horizontaal z’n uren uit gespuwd. Toch wilde het aanwezige journaille niet alleen zijn visie horen op de voetbalwedstrijd van zondagmiddag, maar ook het verlengen van z’n contract moest en zou de revue passeren.

De Haagse coach probeerde in z’n eerste antwoorden toch nog te refereren naar de wedstrijd. Hij kon het verlies maar moeilijk los laten. Een felicitatie richting de coach voelde dan ook een beetje misplaatst. ,,Dan had ik liever een week gewacht en m’n handtekening gezet en wel gewonnen. Het voelt nu een beetje dubbel, want ik kan heel slecht met verlies omgaan”, is 41-jarige coach eerlijk.

Rek
Polak zucht even. Laat het verlies even voor wat het is en begint dan toch met een besmuikt lachje over ‘zijn’ SJC te praten. De Noordwijkse club wilde nadat de trainerscarrousel in de Bollenstreek snel op gang kwam, ook direct handelen. Nadat Jan Zoutman bij Quick Boys als één van de eerste aangaf na dit seizoen te vertrekken ging ook het belletje rinkelen in Noordwijk. Zo snel mogelijk vastleggen, die Polak.

,,Die moeten gaan beseffen: hé, we kunnen best wat bereiken met elkaar.”

,,De gesprekken waren goed. Uiteindelijk zijn we er gewoon weer uitgekomen. Al is het allemaal best snel gegaan. Ik hoop gewoon dat we nu ook de hele groep bij elkaar kunnen houden. Want in deze selectie zit nog heel veel rek. We blijven ook na deze nederlaag rustig. SJC hoeft helemaal geen kampioen te worden.”

En toch lukt het weer om de contractverlenging in te vergelijken met de voetbalwedstrijd die zich voor het gesprek afspeelde op de Lageweg. ,,Het tweede jaar in de Hoofdklasse is altijd lastig. Ik ben supertrots met waar we nu staan. Wij hebben hier het budget niet om spelers te gaan betalen. Dat heeft Achilles bijvoorbeeld wel. Dan kan je automatisch ook betere spelers halen. Maar met een ‘nul-budget’ kan je ook gewoon bovenaan staan. Dat vind ik nog het mooiste van alles.”

Toen Polak nog niet bij SJC zat, maar wel zijn contract had getekend voor dit seizoen stapte hij in de taxi bij Willem van Zuilen en noemde hij de Noordwijkse vereniging een ‘sleeping giant’. ,,Je hoort ze niet veel, maar achter de schermen gebeurt er ontzettend veel”, vond de Haagse trainer destijds.

,,Geloof me, dat heeft niet eens zozeer met de trainer te maken.”

,,Ik denk dat ik de club al lichtelijk aan het wakker maken ben”, glimlacht de oud-prof. ,,Maar het moet ook nog even doordrammen bij de spelers. Die moeten gaan beseffen: hé, we kunnen best wat bereiken met elkaar. Dat door je door historie te schrijven met een promotie. Dat kan best in deze groep zitten. Maar niks moet.”

Daar past ook een stukje professionaliteit bij. Zo richtte de coach afgelopen week de zaal bij SJC in als een soort krachthonk en werden de spelers van de selectie even flink afgemat. Een typische actie van Polak die graag een fitte selectie ziet. Er werd ook al eens geroepen dat z’n oefenstof pittig en misschien wel lang was. Hoewel de Haagse coach liever niet ziet dat men dat ‘naar buiten brengt’ beaamt hij het wel.

‘Happy‘
Maar hoe blij SJC ook is met Polak en Polak weer met de Noordwijkse voetbalvereniging: voetbal blijft voetbal. En dat weet de coach maar al te goed. ,,De contractverlenging van mij geeft zeker een stukje rust binnen de club. Maar in het trainersvak gaat het nu eenmaal zo dat wanneer ik nu zeven wedstrijden achter elkaar zo verliezen, ik er zomaar uit kan liggen. Dat hoort erbij. Daar moet je mee leren leven. Maar goed, er zijn clubs die raken dan in paniek. En die geven iemand dan een schop onder z’n reet. Ook in deze regio.”

,,Geloof me, dat heeft niet eens zozeer met de trainer te maken. Meer met net even de verkeerde speelwijze, de details, een binnenkantje paal erin of eruit. Laat ik maar vooral over mezelf praten. Ik ben hier gewoon ‘happy’ en heb het naar mijn zin. Dus wat dat betreft hoop ik hier gewoon lang te blijven.”

Lees ook: ‘In de taxi met Willem: Sjaak Polak’

Foto’s: Johanna Wever