Fusieclub SV Hillegom zit met het nieuwe complex duidelijk in de lift. Toch blijven de prestaties van de hoofdmacht achter. Verdediger en reserve-aanvoerder Mark Hulsebosch begrijpt de zorgen, maar is tevens hoopvol gestemd. ,,Degradatie kan gewoon niet. Daar is deze club te groot en te mooi voor.”

Mark Hulsebosch is een bevoorrecht voetballer. Tweewekelijks mag hij in een schitterende ambiance voetballen. Fusieclub SV Hillegom is wat hem betreft een schot in de roos gebleken. Hulsebosch bekent eerlijk aanvankelijk de nodige scepsis te hebben gehad. ,,De wedstrijden tussen Hillegom en Concordia waren altijd leuk om te spelen. In het begin zat ik niet echt op een fusie te wachten. Maar uiteindelijk is het toch wel leuk, zeker met het nieuwe complex.”

Eerder deze week viel in een uitgebreid achtergrondartikel op deze site te lezen dat de eenwording tussen Hillegom en Concordia vrijwel vlekkeloos is verlopen. Ook in de selectie. ,,Er zijn totaal geen strubbelingen geweest. We weten wat we aan elkaar hebben en gaan voor elkaar door het vuur. Eigenlijk is alles goed, alleen de prestaties niet.”

Hulsebosch zegt geen extra druk te ervaren nu SV Hillegom er in het eerste seizoen op het fonkelnieuwe complex slecht voor staat. ,,Er wordt door de club gezegd dat wij niet mogen degraderen. Maar als spelersgroep willen we dat natuurlijk ook niet. Ik weet zeker dat wij het gaan redden. Dat vertrouwen is er bij de andere jongens ook. We hebben genoeg kwaliteit en spelen al lang samen. Het ontbreekt ons alleen aan een beetje geluk. We hebben wedstrijden gelijkgespeeld of verloren, waarvan je het nauwelijks kon geloven.”

Scorend vermogen

De 27-jarige Hulsebosch is ervan overtuigd dat de ingeslagen weg onder Bas Naber de juiste is. De Castricummer probeert SV Hillegom op de helft van de tegenstander te laten voetballen. ,,Vroeg druk zetten en proberen de bal zo snel mogelijk te veroveren”, verklaart Hulsebosch. ,,Ik heb ook het gevoel dat het steeds beter gaat. Achterin staat het redelijk goed. We missen alleen wat scorend vermogen.”

In zijn eerste halfjaar aan de Zanderij heeft Naber indruk gemaakt op Hulsebosch. ,,Ik vind het een goede trainer. Hij heeft een specifieke manier van denken en spelen.” Een verbetering ten opzichte van voorganger Richard Hoogervorst, vindt Hulsebosch. ,,Ik wil Richard niet afzeiken, maar het was gewoon anders. Richard was heel direct en zei soms dingen die niet door de beugel konden. En hij had niet het tactische van Bas.”

Zelf is Hulsebosch reserve-aanvoerder. Dat wil niet zeggen dat hij een leidende rol in het veld vertolkt. ,,Ik ben niet iemand die de boel opzweept, hoewel je dat op basis van mijn ervaring misschien wel zou verwachten.” Desondanks is Hulsebosch al jaren een gewaardeerde kracht. Eerst bij Concordia en nu dus bij SV Hillegom. Naar eigen zeggen is Hulsebosch ook een echte liefhebber. ,,Of het nu goed of slecht gaat, ik vind het altijd leuk om op het veld te staan. Ik speel al jaren en zou voorlopig niet willen stoppen.”

Serie

De komende seizoenen hoopt en verwacht Hulsebosch met Hillegom in de Tweede Klasse te spelen. Hij ziet ondanks de laatste plaats volop kansen op lijfsbehoud. ,,Het staat erg kort op elkaar. Als we twee keer winnen, kunnen we ook zo weer zevende staan. Maar het klopt dat we een serie nodig hebben. En als je wint, zit je ook een stuk lekkerder in je vel.”

Tegelijkertijd is Hulsebosch realistisch: ,,Eigenlijk hebben we het ieder seizoen moeilijk gehad in de Tweede Klasse.” De terugkeer van een aantal grote namen zou wellicht uitkomst kunnen bieden. Jongens als Bas Ruigrok (VVSB), Maik van Zanten (Noordwijk), Frank de Groot (Ter Leede) en Jeroen Dedel (FC Lisse) hebben hun roots liggen in Hillegom. ,,Ieder jaar hoor je dat ze terugkomen”, zegt Hulsebosch. ,,Maar toch gaan ze steeds weer een jaartje door. Het zou hartstikke mooi zijn als we zulke topspelers uit de Top- en Hoofdklasse erbij zouden kunnen krijgen.”

Het minste wat Hillegom kan bieden is een tweedeklasserschap. Hulsebosch tot besluit. ,,Het kan gewoon niet dat wij degraderen. Daar is deze club te groot en te mooi voor.”

Foto: Huub Slingerland