‘Dat hebben wij weer’, kopte het artikel eerder deze week in het Leidsch Dagblad. Aan het woord: Rogier Landwer Johan, voorzitter van RKVV Teylingen. Bij het zien van het schema in de Tweede Klasse viel de ‘vroege Teylinger Derby’ hem gelijk op. Zondag, rond de klok van 15:00 uur, vlak voor de start van de thuiswedstrijd tegen de Voorhouters, kwam hij daar nog even op terug. ,,Normaal zitten wij altijd in het ’tweede deel’ van de competitie met de thuiswedstrijd tegen Foreholte. Nu eind september. Dan weet je genoeg. Geen derby zoals je ‘m normaal kent.” Geen woord gelogen. Teylingen – Foreholte werd een surrealistisch schouwspel zoals je ‘m nooit meer wenst te zien: 0-0.

Niet zozeer omdat de twee ploegen er een potje van maakten. Maar het hele plaatje klopte gewoon niet en stond in schril contrast met het Teylingen – Foreholte van anderhalf jaar geleden, toen Jaap Zwetsloot zich met vier treffers tot koning van Sassenheim kroonde (4-0). Op die novemberavond waren de twee dorpen uitgelopen, stonden er kinderen met toeters en hingen er spandoeken over het hele complex om de helden op het veld toe te juichen.

Een derby in ‘coronatijd’ is geen derby meer, bleek zondag. Alle maatregelen die waren genomen, waren niet meer dan logisch. Toeschouwers op anderhalve meter. Een maximum aantal van 350 fans, die zelfs bij de poort al werden gescheiden. Voorhoutse supporter? Dan kon je via Ter Leede naar binnen. Bij binnenkomst werd ook keurig bijgehouden dat jij niet nummer 351 op de dag zou zijn, die naar binnen zou komen.

De doelmannen aan beide kanten, Wessel Zonjee en Matthijs Guijt, zijn de cultuurbewakers bij beide clubs. Zij kennen de derby, de psychologische oorlogsvoering die daar eigenlijk bij hoort. Zij kennen het gevoel van rivaliteit, van de hele week toeleven naar de clash in het weekend.

,,En tijdens de wedstrijd ook; je mist toch de beleving, het is stiller. Normaal staan er 1000, 1200 man.”

Niks van dat gevoel kwam zondag -logischerwijs- terug. ,,We hadden vorige week met de spelersraad een gesprek met de voorzitter”, vertelde Teylingen-keeper Zonjee na afloop. ,,Daarin gooiden we beide ons idee op tafel over hoe wij de derby zagen en hoe de club het wilde invullen. Het liefst wil je een feestje, maar dat gaat in deze tijd niet. Nu, met maximaal 350 man langs de lijn, is het prima gegaan. In de kantine mag er een maximaal aantal mensen naar binnen. Wij hebben ervoor gekozen als selectie om ‘de Vrienden van Teylingen’ binnen uit te nodigen. Zij zijn er altijd.”

Vanuit Voorhout klonk een identiek verhaal. ,,Toen ik het veld op kwam lopen zei ik al voor de grap tegen de rest van de jongens: ‘wat een sfeer, hè? Dit is nou de derby’. Er stond nog vrijwel niemand”, zag Foreholte-keeper Guijt. ,,En tijdens de wedstrijd ook; je mist toch de beleving, het is stiller. Normaal staan er 1000, 1200 man. Nu 350.”

Een typisch ‘coronabeeld’: de trainers geven elkaar een box in plaats van elkaar de hand te schudden

Twee jaar geleden ging de selectie uit Foreholte nog naar de Sassenheimse vestiging van Van der Valk om samen te eten en toe te werken naar de derby. Ook dat soort extraatjes zijn in deze tijd onmogelijk. ,,Ik zei ook in de auto hierheen: ‘ik heb helemaal geen derbygevoel’. Maar aan de andere kant mogen we maar blij zijn dat we mogen voetballen. Met de huidige cijfers is het maar de vraag hoe lang we nog door mogen gaan.”

Na het eerste fluitje van de scheidsrechter was het voor de 22 spelers toch wel weer even zwart-rood tegen rood-wit. Een wedstrijd die beide teams nooit willen verliezen. En vooral die gedachte bleef een wedstrijd lang overeind. Het duel kwam nooit los. Beide ploegen lieten elkaar tot aan de zestien komen, maar verder niet. Schoten op doel werden amper gelost.

,,We hebben niet de Jaap van een paar jaar geleden.”

Ook stond er zondag in het veld geen speler die op pure individuele kwaliteit de wedstrijd open kon breken, al wisten de beide goalies in hun eigen team de personen nog wel aan te wijzen die dat hadden kunnen of moeten doen. Zo had het gevaar bij Foreholte moeten komen van Rick Brabander en Sten Admiraal. Dat waren ook juist de twee spelers die het dichtste bij een goal waren. Admiraal schoot een boogballetje op de lat, Brabander tikte de bal, nadat hij Zonjee al voorbij was, te ver voor zich uit om uit te kunnen halen op doel.

Typische 0-0
Bij Teylingen had het gevaar van Tim Gorter moeten komen, vond de Sassenheimse goalie. ,,We hebben niet de Jaap (Zwetsloot, red.) van een paar jaar geleden, maar ik vond dat Tim dreigend was. Alleen viel de bal vaak net even niet goed. Achterin stond het wel vrij goed. Daar ben ik blij mee. Dat is ook wel anders geweest.” En zo werd het een derby die voor de toeschouwers die er waren weinig om het lijf had. Aan de gastheer lag het qua organisatie niet. De club had de maatregelen zo goed als het kon prima voor elkaar.

Teylingen bracht overigens met een minuut stilte voor de wedstrijd nog een prachtig eerbetoon aan de in de zomer veel te vroeg overleden jeugdlid van de club, Daan van Leeuwen. Zijn naam is ook voor de rest van de clubgeschiedenis verbonden aan de penaltybokaal voor de jeugd. Hoe mooi en prachtig het gebaar: iedereen had gewild dat Daan bij de derby had gestaan. In alles dus streekduel zoals je die nooit mee had willen maken.

Foto’s: Peer Compeer

Lees ook: Slimmigheidje maakt Van Haaren matchwinner in eigen stad

Dennis van den Nouland (Teylingen) na Teylingen – Foreholte

Tom Noordermeer (Foreholte) na Teylingen – Foreholte

Sorry, mogen we nog even jouw aandacht?

Ook Voetbal in de Bollenstreek wordt keihard getroffen door de coronacrisis. De inkomsten zijn zwaar gedaald, terwijl we wel doorgaan met schrijven. We gaan geen geld vragen voor artikelen. Maar wil je ons toch op een bepaalde manier steunen? Dat kan.

Thanks!