,,Zeg Rogier, wat had jij eigenlijk bij de spits van Dortmund die uit Zwitserland kwam. Ik dacht Pros.” Het is zondagochtend in de kantine van Teylingen. Een paar oer-Sassenheimers drinkt een bak koffie met elkaar als trainer Marc van Wonderen nog even over de voetbalquiz van vrijdagavond begint richting voorzitter Rogier Landwer Johan. 

De preses reageert met een lichte irritatie in z’n stem dat het bij hem toch niet zo goed ging vrijdag. ,,Middenmootje.” Dus waarom zou Van Wonderen het aan hem moeten vragen. Het ging met de trainer van Teylingen toch veel beter tijdens de quizavond? Zit hij de boel expres weer een beetje op te naaien?

Het één-tweetje tussen de jonge trainer en ook relatief jonge voorzitter zegt genoeg over de huidige sfeer bij de tweedeklasser. Die is relaxt, een galletje hier en daar is mogelijk. Wie niet beter weet, ziet bijna twee vrienden met elkaar door het Sassenheimse clubgebouw lopen.

,,Je moet weten wanneer er voor de groep en voor jezelf een ’tax’ is bereikt.”

Toch gaan de twee partijen na dit seizoen, na tweeëneenhalf jaar, uit elkaar. Met de positieve vibe, die er momenteel rond de club hangt, is het vertrek bijna ondenkbaar. Maar Van Wonderen heeft zijn eigen manier van denken over zijn club en weet wat zijn huidige status daar is. ,,Op een gegeven moment heb je het gevoel dat het maximale is bereikt. Dat ik althans het maximale voor mijn gevoel uit de groep heb gehaald.”

,,Je moet weten wanneer er voor de groep en voor jezelf een ’tax’ is bereikt. Toen ik binnenkwam, zag het er nog niet zo goed uit. Teylingen stond laag in de Tweede Klasse.” Voorzitter Landwer Johan haakt in. ,,Voor ons kwam je twee jaar geleden op een perfect moment. Laurens Mouter gaf zelf toen aan: ‘het gaat niet meer’. Hij had toen ook fysieke problemen.”

Opstarten
Toen Van Wonderen in januari 2017 zijn handtekening onder een contract zette, had Teylingen in oktober van dat seizoen voor het laatst gewonnen. Het ging gewoon niet lekker op dat moment in Sassenheim. De tweedeklasser bleef op dat niveau actief, maar daar was ook alles mee gezegd. Het was pappen en nathouden.

,,We gingen toen al met de selectie vrij hard trainen”, stapt Van Wonderen even terug in de tijd. ,,De jongens waren bezig op de toppen van hun tenen. Dat is best een intensief halfjaar geweest. Daarna hebben we vorig jaar best een goed jaar gehad en zijn we de periodetitel net misgelopen. We zijn het hele kalenderjaar 2018 waanzinnig positief in het nieuws geweest en staan nu ook gewoon weer keurig in de middenmoot.”

,,Dan ga je eens om je heen kijken. Het wekt interesse. Dan kijk je naar wat je bij Teylingen hebt en vraag je jezelf af: ‘kan ik hier nog een stap maken of is het tijd voor een trainer die opnieuw gaat starten met een hele jonge groep’. Dan bespreek je dat met Teylingen en denk ik dat het tijd is voor een volgende stap.”

,,We hadden Marc er graag nog een seizoen bij gehad.”

Ook vanuit Teylingen zelf is er begrip voor de keuze van de trainer, erkent Landwer Johan. ,,We hebben ook wel geprobeerd om nog met elkaar te kijken of we dingen voor elkaar konden aanpassen. Maar als dat niet lukt, dan is dit gewoon een goede beslissing. We hadden Marc er graag nog een seizoen bij gehad. We doen het onder Marc hartstikke goed. Maar ik moet ook de balans van de club in de gaten houden.”

Zo zal Teylingen niet snel jongens van buitenaf halen. Dat keeper Tarek Kharboutli naar Teylingen ging, kwam voor de achterban al als een aardige verrassing. Ook werden er in de afgelopen jaren jongens die bij de reserves speelden van Ter Leede, richting de andere kant van De Roodemolen gehaald.

Doorpakken
Daar wilde Van Wonderen eigenlijk nog wel een stapje bovenop gooien. Net even die ene routinier aantrekken die de groep een stapje verder kon brengen. ,,Er mag best een steen in de vijver worden gegooid hier af en toe. Dat zag je bij de komst van Tarek. Dat had wel wat voeten in de aarde. Maar dat is goed, het leeft hier. Maar goed, alle beste vrienden. Het verhaal is kraakhelder. De club gaat zijn eigen weg en ik ook.”

,,Het zit nu niet in het DNA van de club om spelers extra te gaan halen”, springt Landwer Johan weer in op het gesprek. ,,Misschien komt dat in de toekomst. Maar dat is nu te vroeg. Hoe het over een paar seizoenen eruit ziet, dat is toekomstmuziek. We willen nu vooral doorstroom uit eigen jeugd hebben en onze identiteit behouden. Wij worden geen vreemdelingenlegioen. Jongens van Ter Leede worden niet als vreemdelingen gezien.”

,,Daarom gaan we nu een trainer zoeken die dat kan inpassen in de stijl van Marc.”

,,De basis is goed met jongens als Van den Nouland, Prange, Witkamp en anderen. En daar komen ook nog wel wat jongens bij de komende jaren, het is de vraag hoe die gaan aanhaken. Dat wordt nu belangrijk. Daarom gaan we nu een trainer zoeken die dat kan inpassen in de stijl van Marc. Een beetje een jonge trainer. Dat past bij Teylingen: een jonge, ambitieuze vent.”

,,We willen een stabiele tweedeklasser blijven en we willen gluren naar boven.” Als het aan Van Wonderen ligt, gebeurt dat ook dit seizoen nog. ,,We blijven doen wat we deden. Ik vind dat we goed trainen, dat we hard trainen. De ‘Champions League’-dinsdag, waar de spelers liever voor de TV zitten, is eruit.”

Reactie spelers
Maar de spelers accepteerden het bij Teylingen en kwamen op één lijn met de ambitieuze trainer. Het besluit van de coach werd dan vooral als teleurstellend ervaren, merkte Landwer Johan op. ,,Gelijk vroegen de jongens wel: ‘en nu’? Daarop kwamen er al verschillende ideeën naar buiten. We betrekken de spelers nu ook bij het proces.”

,,De spelers moeten uiteindelijk met de nieuwe trainer gaan werken. Het is super belangrijk dat zij een stem krijgen. Daar is een spelersraad voor. Dat is een mix van ervaring en jonge jongens. Een nieuwe trainer gebeurt één keer in de zoveel jaar, daar moet je zorgvuldig mee omgaan. Daar willen de spelers goed in worden gehoord. De jongens denken ook: ‘ik heb het naar mijn zin, maar dat wil ik onder de nieuwe trainer ook zo houden’. Aan ons als club de taak dat het ook zo blijft.”

Ook Van Wonderen zelf houdt een vinger aan de pols met betrekking tot de nieuwe trainer, maar zal de club niet voor de voeten lopen. ,,Ik heb niet zoiets dat ik denk: ‘ach, wat kan mij het schelen wie er komt’. Daar is de club te geweldig voor. Maar ik zal puur informatief mijn zegje doen. Ik ga niet bij de gesprekken zitten.”

,,De eerste namen worden al genoemd, de lijstjes zijn langzaam gemaakt.”

,,Dat zou ook heel gek zijn”, lacht Landwer Johan er tussendoor. ,,De eerste namen worden al genoemd, de lijstjes zijn langzaam gemaakt. We gaan een profielschets maken met de technische commissie. De jongens erbij betrekken en ervoor zorgen dat die gasten ook blijven presteren. Want: ja, we zijn een dorpsclub. Maar er moet wel gepresteerd worden.”

Van Wonderen hoopt dat hij zijn jongens, ook nu het vertrek is aangekondigd, gas blijven geven. ,,Daar twijfel ik eigenlijk ook niet aan. Honderd procent. Ik houd ook van een borreltje. Ik houd ook van een geintje. Maar als we moeten gaan, dan gaan we ook. Ik zit er vaak bovenop en ik ben een trainer waar je best wat tegen mag zeggen.”

,,Ik ben ook pas 35. Misschien zeg ik over tien jaar ook wel: ‘daar had ik iets anders kunnen doen of dat had ik wat meer moeten doen’. Maar dat is de wisselwerking tussen mij en de groep hier geweest, die in mijn ogen goed was en is. En daardoor konden de spelers vaak net die twintig procent extra geven in een wedstrijd.”

Knuffel
Volgens de preses was Van Wonderen daarin een ‘aanwezige trainer’. In de positieve zin van het woord. Niet alleen voor de groep voor, tijdens en na de wedstrijd, maar over het algemeen. ,,Ook binnen de club. Op alle vlakken. Dat is prettig. Past bij de club, past bij de jonge gasten en daar gaan we weer naar op zoek. We gaan niet naar een kopie zoeken van Marc hoor. We proberen zijn eigenschappen die we liever niet zagen, ook niet terug te laten komen in onze nieuwe keuze.”

Weer buldert de lach van zowel Landwer Johan als Van Wonderen door het clubhuis van Teylingen. Buiten is inmiddels alweer een flinke laag sneeuw gesmolten en de klok staat ongeveer een uur verder. Deze twee partijen gaan als vrienden uit elkaar. Zijn elkaar dankbaar voor alle inspanningen en tijd. Maar het is goed zo. Teylingen gaat verder, Van Wonderen ook. Maar wel na een dikke, dikke, hele dikke knuffel straks in mei.

Foto: Peer Compeer

Lees ook: ‘Papa’ Valk: ,,Alles in overweging genomen, zit ik hier gewoon op mijn plek”