Dat Valken ’68 vandaag kampioen zou worden, daar zag het lange tijd helemaal niet naar uit. En al helemaal niet toen de ploeg van Andries Wendt al na acht minuten spelen op een 2-0 achterstand stond. Concurrent HVC ’10 stond halverwege voor met 0-1. Met dat gegeven ging Valken-coach Andries Wendt aan de slag in de rust. Het blijft uniek wat de ploeg vervolgens liet zien in het tweede bedrijf, waarin het zich de ware kampioen toonde.

Voordat de manschappen van Wendt er erg in hadden stonden ze al met 2-0 achter. Na twee minuten kopte Hamoen Hematnia perfect zijn tiende seizoenstreffer binnen. Zes minuten later was een eenvoudig tikje van Renszy Barradas voldoende om miscommunicatie bij de bezoekers af te straffen: 2-0.

Valken liep gelijk achter de feiten aan. En dat terwijl het op zijn hoede had moeten zijn. Vitesse Delft was aan een behoorlijke opmars bezig. Drie overwinningen op rij, waaronder tegen Valkens concurrent HVC ’10, dat er met 4-1 aan moest geloven. Valken kon in het eerste bedrijf weining potten breken. Veel duels werden verloren. Er zat dus behoorlijk druk op in de eerste helft, kon je stellen. De gebroeders Haasnoot, normaal zekerheidjes in de defensie, verloren nu teveel duels.

Counteren

Dat Valken het meeste balbezit had, was niet zo vreemd. Vitesse vond het wel best en kon naar hartenlust loeren op de geliefde counter. Door goed keeperswerk van Erwin van der Nagel bleef de definitieve genadeklap uit voor de rust en liep Valken geen verdere averij op.

Wendt hield het simpel in de rust. Hij had zelf helemaal nog geen kampioenschap in zijn hoofd en probeerde de druk weg te nemen. ,,Ik heb aangegeven bij die gasten dat, als we zouden winnen, we toch niet de kar op zouden gaan. Ik wist dat HVC’10 voor stond met 0-1. Misschien heb ik ze daarmee een beetje stress ontnomen. Ik zag gelijk een heel ander Valken de tweede helft. Voor mij was het een kwestie van tijd voordat de aansluitingstreffer zou vallen.”

Wendt zat net vier minuten op zijn bank toen Jeroen Haasnoot uit een schitterende vrije trap de 2-1 maakte. De jacht op de gelijkmaker was geopend. Rond de 70^e minuut kwam de ommekeer. Vitesse-speler Mischa van Dasler liep tegen een rode kaart aan. Gelijk bracht coach Wendt Herman Binnendijk.

Voorbode

Binnendijks eerste balcontact was al een voorbode voor de 2-2. Zijn inzet werd nog gekeerd. De volgende aanval was raak, en hoe. Een steekbal van Erwin de Ridder bereikte Van Klaveren, die fraai de gelijkmaker binnen schoot. Valken wilde na de gelijkmaker meer, en kreeg meer. De 2-3 kon niet meer uitblijven. Die viel dan ook door een schitterend doelpunt van opnieuw Van Klaveren. Van Bommel was vervolgens goed voor de 2-4. Na het eindsignaal, en na de prettige mededeling dat HVC ’10 punten had verspeeld, barstte het feest los. De champagne en de schaal werden gekoesterd.

Wendt was logischerwijs in zijn nopjes met het kampioenschap van Valken. Niet verwacht en toch gekregen vandaag. ,,We hadden inderdaad een slechte start vandaag en stonden al na acht minuten met 2-0 achter. De druk was misschien toch wat te hoog. In de rust heb ik, zoals gezegd, de jongens even rustig toegesproken. De tweede helft ging stukken beter. Het is zeker frappant dat we de laatste drie wedstrijden iedere keer moesten terugkomen van een achterstand. Voor mij betekent dat veerkracht tonen. Wij zijn de terechte kampioen geworden. Als je zo’n serie neerzet, verdien je het ook”, aldus een gelukkige Wendt.

Lees hier het eerdere artikel over het seizoensverloop van Valken

Tekst: Hennie van de Weerd