Nadat Danny van den Berg zijn definitieve afscheid bekendmaakte, vroegen gelijk al vier gasten of hij vanaf nu niet mee kon spelen in een vriendenteam. „Dat terwijl ik juist niet meer kan voetballen vanwege een heupblessure’’, lachte de routinier. Het zegt veel over de verdediger die maar liefst zeventien seizoenen uitkwam voor het eerste elftal van Hillegom. Het is voor veel mensen heel vreemd om hem straks niet meer in het blauw-witte tenue van de Hillegommers te zien spelen.

Maar die beslissing kwam niet zomaar tot stand. In het vorige seizoen, waarin hij vooral bankzitter was, gaf hij in december al aan dat hij voor 95 procent zeker wist dat hij er na dat voetbaljaar een einde aan ging maken. Maar wat Van den Berg toen nog niet wist, was dat een hardnekkig virus enkele maanden later de hele wereld zou veranderen en de competities stil zou leggen. 

Versleten heup
„Door het coronavirus ben ik toch nog eens hard gaan nadenken over mijn toekomst. Ik vroeg me telkens weer hardop af of ik wel op deze manier wilde stoppen. Na heel lang nadenken heb ik uiteindelijk pas half juli de knoop doorgehakt.’’

„Voetbal was eigenlijk het slechtste wat ik kon doen’’

Nog één seizoen wilde de Hillegommer alles uit de kast trekken om voor zijn club te spelen. Hij had zich ondertussen wel een beetje fit gehouden door te gaan hardlopen en de fiets op te springen. Hij had daarbij telkens wel last van zijn lies, maar dacht bij zichzelf dat het wel weer overging. Totdat de verdediger een keertje tegels aan het tillen was in zijn eigen tuin.

„Dat was eigenlijk de genadeklap. Daarna ging het steeds meer pijn doen. Ik heb het nog wel drie weken op het veld geprobeerd, maar het ging gewoon echt niet. Ik ben daarna naar het ziekenhuis geweest en daar vertelde de dokter me dat ik met een versleten heup rondliep. Voetbal was eigenlijk het slechtste wat ik kon doen.’’

Echte clubman
Zodoende komt er na zeventien seizoenen dan toch echt een einde aan de tijd van Van den Berg in het eerste van Hillegom. De Hillegommer baalt van het feit dat hij zo moet stoppen, maar is tegelijkertijd ook wel weer blij dat hij zijn heup niet nog meer kapot heeft gemaakt. 

„Wie weet wat dat voor gevolgen zou hebben. Die tegels hebben mij eigenlijk een soort van gered’’, grapt de routinier. „Het is zonde dat ik eigenlijk alleen niet meer kan voetballen, want hardlopen, fietsen en zwemmen gaat en mag nog allemaal. Terwijl voetbal het gezelligste is. Maar het is niet anders.’’

Van den Berg zag velen teamgenoten komen en gaan. Hij zag spelers vervroegd afscheid nemen of juist na een tijdje weer terugkeren naar Hillegom. Zelf bleef hij de club altijd trouw. Hij was ‘the last man standing’. Het geeft de verdediger een gevoel van trots. 

„Ik weet van mezelf dat ik nooit de beste voetballer ben geweest, maar ik ben wel iemand die vol zit met wilskracht. Daardoor heb ik het ook zo lang volgehouden. Ik kan heel goed begrijpen dat sommige spelers al veel eerder stoppen en in een vriendenteam gaan spelen. Er gaat namelijk echt veel tijd in zitten.’’

„Voor mij telt er maar één club en dat is Hillegom’’

„Maar voor mij is selectievoetbal het mooiste wat er is. Die echte vreugde op de zondag na het behalen van een zware overwinning of het werken naar een bepaald doel met zijn allen. Dat is echt prachtig. Voor mij telt er maar één club en dat is Hillegom. Ik heb zoveel vrienden gemaakt. Daar ben ik dankbaar voor.’’

Afscheid
Maar voor het zover is wacht de verdediger nog één duel. Zondag 13 september neemt Hillegom het in de  Districtsbeker op tegen Teylingen, maar die wedstrijd staat vooral in het teken van het afscheid van Van den Berg. 

„Het is echt mooi dat ze dat voor mij organiseren. Zelf ben ik nooit echt van dit soort dingen. Ik sta namelijk niet zo graag in de belangstelling. Zo heb ik ook gespeeld. Mezelf altijd wegcijferen voor het team. Mijn vrouw en ik zijn ook nog bezig om een boek te maken met allerlei foto’s, krantenknipsels en leuke stukjes tekst. Ter herinnering. Ik wil nog één keer alles geven en dan is het klaar. Het voelt nu nog een beetje vreemd, maar het went al snel.’’

Foto: Michel Bes

Lees ook: FC Lisse en Ter Leede veranderen aanvangstijden van thuiswedstrijden

Sorry, mogen we nog even jouw aandacht?

Ook Voetbal in de Bollenstreek wordt keihard getroffen door de coronacrisis. De inkomsten zijn zwaar gedaald, terwijl we wel doorgaan met schrijven. We gaan geen geld vragen voor artikelen. Maar wil je ons toch op een bepaalde manier steunen? Dat kan.

Thanks!