In de Duin- en Bollenstreek lopen nog voldoende (oud)voetballers rond die ooit bij en tegen GWS hebben gespeeld. Het sportpark(je) aan de Rijksstraatweg in Sassenheim was decennialang de thuishaven van Goede Wilskracht Sterkt. Twee velden, een piepkleine houten tribune en een knusse, gezellige kantine waren voldoende voor de leden om hun tegenstander wekelijks te verwelkomen.

De reconstructie van de afrit op de A44 richting Voorhout/Noordwijk betekende in 2012 uiteindelijk de doodsteek voor de club. De voetbalvelden en opstallen dienden te wijken voor de verbetering van de genoemde afrit en voor een verdere uitbreiding van het parkeerterrein van AKZO Nobel. Daarmee verdween GWS van de voetbalkaart. Hoewel, de club bestaat nog altijd. De leden van de club stapten unaniem over naar Warmunda, maar ook aan dat avontuur kwam een einde. Toch houdt de oude garde het GWS-gevoel wekelijks nog altijd levendig.

Verhuizing
Tegen een bal wordt er dus niet meer getrapt door de oud-GWS’ers. Opgericht in 1934 werd er door de leden een mensenleven lang tegen een bal getrapt. Dat begon in de stad Groningen, waar in 1934 de wieg van GWS stond. De (bedrijfs)voetbalclub werd vernoemd naar G.W. Sikkens, eigenaar/directeur van de gelijknamige verf- en lakfabriek. In 1939 verhuisde het bedrijf naar Sassenheim waar Sikkens Lakken, dat in 1792 werd opgericht, nog altijd als onderdeel van AKZO Nobel in Sassenheim gevestigd is. Om die reden verhuisde de voetbalclub mee, waar het pal naast de gloednieuwe fabriek een terrein toegewezen kreeg.

Ook de afkorting waaronder GWS bekend stond veranderde in de loop der jaren. GWS bleef echter GWS. Inhoudelijk rolde er een ingenieuze afkorting uit de bus om dat te bewerkstelligen. ,,Omdat de KNVB een bedrijfsnaam voor een voetbalclub op een gegeven moment niet langer toestond, is het destijds Goede Wilskracht Sterkt geworden”, vertelt Cor Vink, sinds 1977 in vele functies, waaronder voorzitter, aan GWS verbonden.

,,Dat principe probeerden we niet alleen binnen de lijnen in de praktijk te brengen. Het sloeg ook op de club en haar leden zelf. Door onze kleinschaligheid hadden we dat ook nodig om op te boksen tegen de vele grote verenigingen in de buurt. In het begin konden alleen werknemers van Sikkens of hun kinderen lid worden. Later is die regel geschrapt.”

,,Desondanks bleef het ledental vrij beperkt ten opzichte van de verenigingen in de regio. Hoewel we in 1983 de vereniging een flinke ledeninjectie hebben kunnen toedienen. Op een bepaald moment beschikten we zelfs over tien senioren elftallen en brachten we ook in elke jeugdcategorie een jeugdteam op de been. Dat laatste heeft helaas geen standgehouden. In de jaren die volgden liep het ledental toch weer langzaam maar zeker terug”, kijkt Vink terug op de laatste drie decennia van GWS.

Bescheiden speler
Sportief gezien bleef GWS altijd een bescheiden speler in het regionale amateurvoetbal. De club speelde jarenlang in de toenmalige LVB. Afgewisseld door optredens in de Vierde Klasse. Bij de opheffing van de Leidse Voetbalbond werd die afdeling het niveau waarop de Sassenheimse vereniging tot het einde bleef acteren.

,,Het kampioenschap in 1980 van het eerste elftal in de voormalige Eerste Klasse LVB na een beslissingswedstrijd tegen vv Leiden staat velen van ons nog altijd bij. Net als ons jaarlijkse toernooi om ‘De Cup met de Grote Oren’. Dat was alom bekend in de Bollenstreek en was steeds een doorslaand succes. Het blijven allemaal prachtige herinneringen”, vertelt een weemoedige Vink.

Grootse wijze
Dat laatste geldt eveneens voor de viering van het 50-jarig jubileum in 1984. De hele vereniging werd ter gelegenheid van een halve eeuw GWS niet alleen in het nieuw gestoken. De leden beleefden dat jaar een geweldige feestavond in de Hotels van Oranje in Noordwijk. ,,Het hoogtepunt was echter de marathon vanuit Groningen naar Sassenheim. In etappes werd deze afstand door circa 75 GWS-lopers onder begeleiding van fietsers en volgauto’s volbracht. De ingelijste oorkonde daarvan is voor ons een blijvend souvenir”, vertelt Robin Suiker, als senior begonnen bij GWS en jarenlang als sluitpost actief in het eerste elftal.

Suiker mag net als Vink één van de drijvende krachten achter GWS genoemd worden. ,,In 2009 hebben we ons 75-jarig jubileum gevierd. Met een heuse reünie en een feestavond. Geweldig. Wat mij ook altijd is bijgebleven is het afscheid van de vereniging in 2012. In augustus viel het doek op het oude terrein definitief en dronken we met zo’n twintigtal leden de laatste biertjes in ons clubhuis. We beseften toen dat we onze eigen bar met het biertje enorm zouden gaan missen.”

Derde helft
Het einde van GWS aan de Rijksstraatweg ging de leden dan ook aan het hart. Het betekende echter niet het dat de club definitief van het toneel was verdwenen.  De ‘restanten’ van GWS, twee seniorenteams, stemden er unaniem mee in om met ingang van het seizoen 2012-2013 onderdak te zoeken bij Warmunda op sportpark Het Overbos. Het standaardteam zette op zaterdag, gehesen in Warmunda-shirts, de GWS-traditie op zaterdagmiddag in de Vierde Klasse voort. Het tweede team was en bleef recreatief actief.

Vink: ,,De verhuizing naar Warmond voelde voor ons als een warm bad aan. Een bewuste keuze omdat ook Warmunda een vereniging is die in veel opzichten vergelijkbaar was met GWS. Begin vorig seizoen besloot Warmunda echter haar pijlen op zondag te gaan richten. Dat betekende het einde van ons Warmondse avontuur. Sinds dit seizoen is het recreatieve team ook gestopt. De animo om te spelen liep terug en een team op de been brengen zat er niet meer in. Dat betekende nog altijd niet einde van de club. In naam bestaat GWS nog altijd.”

,,De vereniging blijft voortbestaan ter nagedachtenis aan GWS. Omdat Sassenheim onze basis is, komen we nu nog wekelijks met zo’n vijftien man bij elkaar in de kantine van rugbyclub The Bassets in Sassenheim. Eigenlijk spelen we als GWS nu alleen nog de derde helft op zaterdagmiddag onder het genot van een biertje. Daarnaast maken we jaarlijks met elkaar nog een uitstapje. Maar wel met dezelfde overgave en gezelligheid als toentertijd op ons oude terrein”, sluit Vink zijn verhaal af.

Uniek
Een uniek stukje voetbalhistorie bestaat daarmee nog altijd. Ooit begonnen in het hoge noorden kwam de club zo’n 250 kilometer verderop terecht om daar de draad weer op te pakken. Zelfs nadat ook het voetballen noodgedwongen is opgegeven doet Goede Wilskracht Sterkt haar naam nog altijd alle eer aan.

Foto’s: GWS