IJsselmeervogels is normaal gesproken een absolute hoogvlieger, maar FC Rijnvogels kwam zaterdag fluitend voorbij de recordamateurkampioen. Ieder vogeltje zingt zoals het gebekt is, maar de formatie van Dogan Corneille vloog simpelweg in een strakkere formatie dan de bezoekers. Het ei van de 3-0-overwinning werd in het laatste kwartier voor rust gelegd. Voor IJsselmeervogels restte niets meer dan een trektocht terug naar het IJsselmeer. Voor de degradant zaak om nu geen veren meer te laten en de gemoederen in de duiventil tot bedaren te brengen. 

Tot zover de flauwe woordspelingen. FC Rijnvogels speelde, in ieder geval in de ogen van de winnende trainer, haar beste wedstrijd van het seizoen. In de eerste twintig minuten was het duel in evenwicht. Het baltempo lag op deze bijzonder druilige zaterdag tamelijk hoog, wat een aardig schouwspel opleverde. Na een slecht uitgespeelde één-op-één aanval van Vincent Noordam trok IJsselmeervogels de bal voor de goal van de thuisploeg. Een mogelijkheid waarmee Robin Eindhoven absoluut meer mee had kunnen doen.

In het tweede kwartier van de eerste helft trokken de Rijnvogels steeds meer het initiatief naar zich toe. Daar waar de thuisploeg als team speelde en onverzettelijkheid toonde, speelden de “Rooien” als elf individuen. De 1-0 is dan ook niet onlogisch. Verdediger Kasper Michel is onverdroten in een kopduel en bezorgt zijn ploeg de voorsprong. Toch zit er een nare bijsmaak aan de goal, want de onverzettelijke actie van de doelpuntenmaker levert hem ook een botsing op met een ploeggenoot. Dit levert een gebroken jukbeen en een ritje ziekenhuis op. Willem Schonenberg – ’s-ochtends nog actief als jeugdscheidsrechter – vervangt hem. 

Signaal-wissels
Nog geen tien minuten na de openingsgoal, valt ook de 2-0. Tom Bijen, een beetje de Guus Til van FC Rijnvogels, staat weer eens bij een scrimmage op de goede plek en zijn voetbalslimheid komt weer eens goed van pas. Kort daarna grijpt trainer Gertjan Karsten van IJsselmeervogels hard in. Om een signaal af te geven wisselt hij drie man op vijf minuten voor de rust.

Eindhoven verkiest met een nog lopende eerste helft de kleedkamer boven de dug-out. De wissels zijn natuurlijk ingegeven door het vertoonde spel van zijn ploeg, maar tot een ommekeer leidt het niet. Ook na rust dicteert de thuisploeg de wedstrijd. Kansen krijgen de bezoekers nog wel, met name Jim Hulleman is twee keer dichtbij, onder meer met een vrije trap op de deklat. Toch proef je aan alles langs het veld dat de oud-landskampioen tegen zichtzelf voetbalt vooral. De 3-0 lijkt dan ook logischer dan de aansluitingstreffer, omdat IJsselmeervogels zelf de kansen die ze krijgen vakkundig om zeep helpen.  

Negen uit drie
Dat blijkt. Wederom doet een corner de bezoekers de das om (net als de eerste goal). Dit keer is invaller Willem Schonenberg attent bij de eerste paal: 3-0. IJsselmeervogels moest het doen zonder de geblesseerde eerste doelman Jaimy Schaap en duidelijk was dat, zeker bij de 2-0, zijn vervanger Julian Prinsen nog vlieguren moet maken (sorry, toch nog ééntje tussendoor). Al met al negen punten in drie duels voor FC Rijnvogels. Na afloop twee trainers met vanzelfsprekend twee verschillende verhalen. Corneille in zijn nopjes met een opgaande lijn, het vertoonde spel en het stiekem weer kijken naar de subtop. Zijn collega Karsten was uiteraard teleurgesteld, al was hij ook reëel. De beste ploeg had gewonnen, zoveel was duidelijk. De gemoederen op de Westmaat in bedwang houden wordt nog een helse klus. Op de gemoedelijke Kooltuin vooral lachende en tevreden gezichten. 

Na afloop spraken we ook met trainers Dogan Corneille en Gert Jan Karsten. Beluister die audio-interviews hieronder:

Corneille

Karsten

Tekst en interviews: Marcel van der Vijver
Foto’s: EWLOnline

Lees ook: Overtuigende thuiszege van FC Rijnvogels op IJsselmeervogels, VVSB onderuit