Ferry van der Vlugt is al (bijna) een leven lang verbonden aan RKVV Teylingen. Geboren in Voorhout (1958) en daar nog altijd woonachtig, maar wel op een steenworp afstand van Sassenheim. Hij ging hij in dat laatste dorp naar school en werd, zodra dat mogelijk was, lid van de roodzwarte zondagclub, die toen nog aan de Menneweg speelde. Om er tot op de dag van vandaag actief te blijven. .

,,Ja, het is altijd Teylingen geweest en dat zal het ook blijven”, vertelt Ferry van der Vlugt. ,,Toen ik nog in het eerste elftal speelde ben ik de jeugd gaan trainen. In twintig jaar heb ik alle groepen van de A tot en met de F-junioren onder mijn hoede gehad. Een mooie tijd, omdat ik toen mijn drie zonen Bob, Mark en Tom ook als voetballer van dichtbij zag opgroeien.”

Voor het zover was speelde Ferry van der Vlugt zich met speels gemak als negentienjarige in het eerste elftal, om daar bijna twee decennia een gezichtsbepalende speler te blijven. ,,Die overstap maakte ik gemakkelijk. Ik heb nauwelijks in het tweede elftal gespeeld. Uiteindelijk heb ik rond mijn dertigste twee jaar wat gas teruggenomen. Met drie kleine kinderen en een bloemenkwekerij die veel tijd opslokte, gaf ik voor even voorrang aan die zaken. Het begon al weer snel te kriebelen en via het derde en tweede elftal was ik alweer snel terug, om het daarna nog tot mijn 36^e vol te houden”, vertelt Van der Vlugt, die zich al op zijn 18^e als zelfstandig bloemenkweker vestigde. Een vak dat hij tot op de dag van vandaag uitoefent.

Vrijheid

,,Dat werk gaf me ook wel wat meer vrijheid om er af en toe tussen uit te gaan. De verloren uurtjes haalde ik dan later wel in. Zeker toen de jongens groter werden. Bob heeft nog in de jeugd van zowel Feyenoord als Ajax gespeeld en als senior nog een seizoen voor FC Lisse. Als het even kon, ging ik kijken. Nu speelt hij  alweer jarenlang bij Teylingen. Met Bob heb ik zelfs nog samen in de A-selectie van Teylingen gespeeld. Hij was toen zestien en mijn carrière liep op zijn einde. Dat was wel uniek en ook heel leuk om mee te maken.”

Later bereikten ook zijn twee andere zonen, Mark en Tom, het eerste elftal van Teylingen. Jarenlang vormden de drie broers het hart van de roodzwarten. Dat Tom, die eerder al een seizoen voor Noordwijk uitkwam en dit seizoen op De Roodemolen het rood en geel van Ter Leede verdedigt, voor een avontuur bij de buren heeft gekozen, vormt voor Ferry van der Vlugt geen enkel struikelblok. ,,Vroeger had dat veel meer stof op doen waaien. Tegenwoordig ligt dat heel anders. Hij wil zijn kans wagen en daar heeft hij groot gelijk in. Zelf ben ik overigens nooit verkast. Maar dat was ook een heel andere tijd.”

Randvoorwaarden

Ferry van der Vlugt is de afgelopen seizoenen, samen met een andere oud-speler van het eerste, Rene van der Krogt, trainer van Teylingen 2. Een elftal met veel talentvolle spelers uit de eigen jeugd. ,,Dat is leuk werken. Veel jongens die nu nog in het eerste acteren heb ik in de jeugd meegemaakt. Voor Teylingen is het belangrijk dat de eigen spelers zich ontwikkelen. Daar moeten we het van hebben. Hier wordt niet betaald. Een bewuste keuze. Wel wordt er voor goede randvoorwaarden gezorgd, waardoor we met het eerste elftal altijd een goede derdeklasser kunnen zijn. Waarbij het streven om constant een niveau hoger te spelen haalbaar moet zijn.”

,,Zolang ik me fit genoeg voel en er plezier in heb, wil ik dit werk blijven doen. Het geeft een goed gevoel als je jongens voor het eerste elftal kunt afleveren”, vertelt de voormalige verdediger die bekend stond om zijn uitstekende trap en gezegend was met een goed spelinzicht. ,,Mijn snelheid was niet geweldig, maar dat kon ik daarmee compenseren. In Bob zie ik het meeste van mezelf terug. Tom is een aanvallend ingestelde speler en dan is de vergelijking een stuk moeilijker. Mark is als middenvelder een mix van die twee. Om hen te zien spelen en zoveel anderen die je al van jongs af aan kent, is leuk. Nee, de liefhebber in mij bestaat nog altijd. Dat merk ik wel als ik weer op het trainingsveld of langs de lijn sta.”

Tekst: Leo Schrama

Foto: Teylingen