Met een sluimerend gevoel van heimwee en een coach die ‘m al sinds december om een terugkeer vroeg, kon Chris Guijt begin april bijna niet anders besluiten dan voor Foreholte te kiezen. Niet dat het slecht ging Valken ’68, de club waar hij in de zomer van 2019 bij aansloot. Integendeel, maar het ‘voetballen met vrienden’ gaf alsnog de doorslag voor de 22-jarige aanvaller.

Met vier goals van zijn voet, genoeg speelminuten en de koppositie in handen genoot Guijt van een droomseizoen in het geel van de Valkenburgers. ,,Het ging echt boven verwachting”, vindt de Voorhouter zelf ook. “Maar ik zag mijn vrienden gewoon heel weinig. Het liefst voetbal ik zowel op zaterdag als zondag, maar dat gaat niet. Nu ik weer bij Foreholte ga voetballen kan ik gewoon weer op vrijdag met mijn vrienden wat doen en op zondag lekker met ze voetballen.”

Niks te klagen
De vorige zomer gaf Guijt juist aan z’n horizon te willen verbreden. Na de jeugd van Foreholte te hebben doorlopen had hij in middels in een paar seizoenen ook al z’n sporen verdiend in het eerste elftal. Maar zelfs na z’n overstap naar Valkenburg, kon hij z’n oude club nooit loslaten.

,,Ik vind er niks aan. Behoorlijk saai zelfs.”

,,Ik gaf nog altijd training bij Foreholte en ging ook vaak op zondag kijken. Ik liep de trainer, Frank Bloemheuvel, dus vaak tegen het lijf. Hij vroeg ook altijd hoe het ging. Ook de technische commissie had vorig jaar al bij mijn vertrek gezegd dat ik altijd welkom was. Toen ben ik goed gaan nadenken. Ik heb niks te klagen gehad over mijn periode bij Valken ’68, maar uiteindelijk koos ik toch weer voor mijn vrienden.”

Chris Guijt in z’n eerdere periode bij Foreholte

En die waren eigenlijk positief verrast met de terugkeer van de ‘verloren zoon’. Tot vlak voor de bekendmaking van z’n transfer had Guijt nog niks gezegd tegen z’n makkers. ,,Ik zei altijd: ik weet het gewoon nog niet. Op vrijdag 3 april maakte Foreholte het bekend en op die dag heb ik het ook aan mijn vrienden verteld. Ze waren super enthousiast. Maar wanneer ik nu weer met hun op het veld kan staan durf ik niet te zeggen. Ik houd het nieuws over het coronavirus een beetje in de gaten en hoop gewoon dat we in zomer langzaam weer alles kunnen opstarten.”

In de tussentijd ‘vermaakt’ de aanvaller zich met hardlopen. Als is vermaken misschien niet de juiste woordkeuze. ,,Ik vind er niks aan. Behoorlijk saai zelfs. Ik houd van wedstrijdelementen in een sport. Dat heb ik niet met hardlopen. Verder kijk ik wat oude wedstrijden terug. Zo kom ik mijn dagen wel een beetje door.”

,,Ik zou een beweegplan schrijven voor kinderen met een verminderde motoriek. Maar alle scholen en BSO’s zijn dicht.”

Veel anders kan hij niet doen, want ook met z’n studie merkt Guijt veel van de coronamaatregelen. De aanvaller liep stage bij het welzijnskwartier in Katwijk, maar moet nu noodgedwongen thuisblijven. ,,Ik zou een beweegplan schrijven voor kinderen met een verminderde motoriek. Maar alle scholen en BSO’s (buitenschoolse opvang) zijn dicht. Daarom werk ik maar een beetje bij in de bollen.”

Doelstelling Foreholte
Mochten de competities het einde van de zomer toch weer opgestart kunnen worden, dan wil de aanvaller met Foreholte weer mee strijden om de bovenste plekken in de Tweede Klasse. ,,Dat is een vereiste voor deze selectie”, stelt Guijt vast. ,,De doorstroming van de jeugd is bij de club ook altijd goed geweest. Dan mag het niet zo zijn dat je met Foreholte onderaan bungelt in de competitie. Het is alleen de vraag hoe de competitie straks ingedeeld gaat worden. Als Hillegom bijvoorbeeld naar de Eerste Klasse gaat vanwege hun koppositie is er in ieder geval één sterke club uit. Dan is de Tweede Klasse misschien wat meer in evenwicht.”

Foto’s: Saam de Mooij en Jeannette Kloet

Lees ook: ‘Drie jeugdspelers krijgen kans op Middelmors’