De recente bekersuccessen van VVSB kennen een lange aanloop. Bijna veertig jaar geleden schakelde Noordwijk in twee uitwedstrijden even zoveel profclubs uit om vervolgens in eigen huis haar bekerwaterloo te vinden tegen eredivisionist Volendam. In het duel, in de tweede bekerronde in oktober 1978, schreven de roodwitten op een bijzonder mistige zaterdagmiddag historie tegen het inmiddels ter ziele gegane Haarlem, dat destijds in de Eredivisie uitkwam.

De Haarlem-spelers, getraind door de legendarische Barry Hughes, denken het Noordwijkse varkentje deze middag met gemak te kunnen wassen. Met de excentrieke oefenmeester voorop. ,,Noordwijk? Geen probleem!’’, laat de Welshman in aanloop naar het bekerduel weten. Die uitspraak is echter koren op de molen van de Noordwijk-spelers. Met daarbij doelman Dick Dortmundt, die enkele maanden eerder Haarlem voor Noordwijk had verruild, en met Noordwijk-trainer John Eelman, die naast een verleden met Haarlem, ook al eerder met eerder met Hughes samenwerkte, lopen er bovendien nog een paar lijntjes tussen beide clubs.

Penaltykiller
Noordwijk, dat in die jaren de kampioenschappen met speels gemak aaneenreeg, toonde zich in de eerste ronde te sterk voor de toenmalige eerstedivisieclub Vlaardingen ’74, dat in eigen huis via een 1-2 nederlaag uit het bekertoernooi werd geknikkerd. Nadat John van Dijk Noordwijk nog voor rust op voorsprong had gezet, kwamen de profs na de thee nog wel langszij. De 1-2 van Ruud Bröring bleek voldoende voor een uitwedstrijd tegen toenmalig eredivisionist Haarlem. Dat was mede te danken aan penaltykiller Dormundt, die in dat duel een strafschop van (oud teamgenoot) Ted Hesling onschadelijk wist te maken.

Dolgraag spelen
In Haarlem werd het gemak waarmee de thuisploeg Noordwijk tegemoet trad al snel afgestraft. Tot ergernis van Hughes kijkt zijn ploeg al na twaalf minuten tegen een achterstand aan, omdat verdediger Hans Plaatzer na een vrije trap de wanorde in de Haarlem-defensie met een rake trap afstraft.  Die vroege tegengoal komen de gastheren maar moeizaam te boven. Toch is het Martin Haar die kort voor rust met een rake kopstoot de 1-1 op het scorebord zet.

Noordwijk blijft daarna gemakkelijk op de been en komt halverwege de tweede helft via Bröring opnieuw op voorsprong. De gelijkmaker van Haarlem-spits Piet van den Berg laat niet lang op zich wachten. Noordwijk houdt in de resterende speeltijd stand tegen de aandringende thuisploeg en dwingt daarmee een verlenging af. Terwijl de mist zo mogelijk nog dichter wordt, wordt er ook in het extra halfuur niet gescoord.

,,Het zicht was gedurende de wedstrijd net voldoende, dat ik nog net kon zien wat er zich aan de overzijde afspeelde. Maar het hield niet echt over”, herinnert Dortmundt zich zo veel jaar na dato nog. ,,Voor mij was het helemaal een bijzondere wedstrijd. Bij Haarlem had ik destijds Rob Boersma voor me. Die heb ik nog wel vervangen toen hij geblesseerd was, maar vaste doelman worden en daardoor spelen in de Eredivisie zat er niet in. Ik wilde dolgraag spelen en daarom heb ik na vier jaar besloten de overstap naar Noordwijk te maken”, vertelt de inwoner van Santpoort.

Memorabel moment
Het speciale tintje dat deze bekerwedstrijd voor de goalie had, kreeg na de verlenging een prachtig vervolg. Strafschoppen moesten uiteindelijk de beslissing brengen. Daar waar Van den Berg in de wedstrijd zelf nog trefzeker is, ranselt Dortmundt de eerste elfmetertrap uit zijn heiligdom. Vervolgens scoort Noordwijk viermaal op rij, terwijl Haarlem daar drie tegentreffers tegenover stelt.

Bij de vijfde Haarlemse strafschop van Haar reageert Dortmundt opnieuw katachtig en is Noordwijk door. Met de handen zegevierend in de lucht geheven wordt de goalie door zijn medespelers op de schouders genomen en in triomf richting de middenstip gedragen.

Dan volgt het volgende memorabele moment van het duel. Hoewel Noordwijk de serie van vijf strafschoppen met 4-3 winnend heeft afgesloten, besluit arbiter Klint dat Noordwijk ook nog een vijfde strafschop mag nemen. Een elfmetertrap die niet meer ter zake doet, maar die alsnog aan de reeks wordt toegevoegd door de leidsman.

Flink de pest in
Op het lijstje van Eelman staat de naam van Dortmundt als vijfde speler die vanaf de stip gaat schieten genoteerd, zodat het feestvarken hoogstpersoonlijk de triomf compleet kan maken. ,,Ik werd als het ware op de schouders richting strafschopstip vervoerd. Een prachtig eerbetoon. De penalty zelf had genoeg vaart, maar Rob Boersma wilde zich niet laten kennen en stopte die pingel. Hij kende mijn hoek blijkbaar nog en won deze tweestrijd.”

,,Het feest was er na afloop echter niet minder om”, vervolgt hij. ,,Ik vergeet nooit dat Hughes, die er na afloop toch flink de pest in had, hoogstpersoonlijk in onze kleedkamer zijn felicitaties kwam overbrengen. Dat was tekenend voor hem. Dat Barry zijn eigen spelers direct na afloop een straftraining in het vooruitzicht stelde, viel bij ons in de kleedkamer in ieder geval niet van zijn gezicht te lezen. Natuurlijk werd het door die penaltyreeks mijn wedstrijd, maar eigenlijk had ik het te danken aan mijn medespelers. Zij hebben die middag alles gegeven om zover te komen.”

Teleurstellend

In de aanloop naar de volgende ronde, Noordwijk lootte een thuiswedstrijd tegen Volendam, was de media-aandacht gigantisch. Op de cover van VI prijkte in de week voorafgaand aan dat duel op de voorpagina een foto van de op de Duinwetering trainende Noordwijk-selectie. In het blad zelf wordt in een uitgebreid artikel verder ingegaan op het naderende bekerduel. Die wedstrijd zelf verloopt vanuit roodwit perspectief teleurstellend. Na een 0-1 ruststand loopt Volendam weg naar 0-3, waarna Jan Willem Bogers in de voorlaatste minuut de traditionele eer nog wel weet te redden. Daarmee zit het bekeravontuur ervoor Noordwijk op.

Dortmundt zelf staat twaalf seizoenen onder de lat bij Noordwijk waarmee hij in 1980 beslag weet te leggen op de landstitel. In 1983 volgt nog een afdelingstitel. Als bezoeker is de voormalig doelman nog regelmatig op de Duinwetering terug te vinden.