Van Nispen-speler Max Oostenrijk stopt volgend seizoen met voetballen. Datzelfde geldt hoogstwaarschijnlijk voor Tom van Ruiten, middenvelder van SV Hillegom. Beide spelers kampen met chronisch blessureleed. Oostenrijk heeft al lange tijd knieklachten, terwijl bij Van Ruiten zijn enkel de boosdoener is.
Oostenrijk kondigde het vorig jaar maart al aan. Als zijn knie weer zou gaan opspelen, dan zou hij er definitief mee stoppen. De linkspoot, voormalig speler van VVSB en Quick Boys (jeugd), was toen net terug van negen maanden afwezigheid. Oostenrijk onderging een operatie, waarna de artsen hem adviseerden te stoppen met voetballen. De Zilker besloot toch nog een poging te wagen en keerde eerder dan verwacht terug. Na een hoopvol begin is hij inmiddels weer terug bij af.
Daardoor is zijn rol binnen de selectie ook veranderd. „De laatste tijd speel ik alleen nog wanneer dat echt nodig is, want ik heb teveel last van mijn knie. Ik train nog maar hooguit één per week. Ik ben helaas tot het besluit gekomen dat het beter is om na dit seizoen te stoppen met selectievoetbal voor mijn knie.”
Oplossing simpel
Ook voor Van Ruiten is het ‘zo goed als zeker’ einde verhaal. ,,Ik heb weer last van die chronische blessure. Net voor de winterstop kreeg ik na elke training weer last. En waarschijnlijk moet ik voor de derde keer worden geopereerd. Dan is de oplossing simpel, want mank lopen zoals ik sommige oud-voetballers zie doen, is het mij niet waard.”
Van Ruiten, die hiervoor bij SJC speelde, heeft dus al twee operaties achter de rug. Hij kampt al jaren met stukjes loszittend bot en overtollig botweefsel. ,,Een veel voorkomende blessure, zegt de dokter. Maar als het kraakbeen gaat verdwijnen, ben ik verder van huis. Dan blijf je je hele leven pijn houden. Dat wil ik niet.”
Voor Van Ruiten komt met de blessure een einde aan een veelbelovende voetbalcarrière, die startte bij Hillegom en leidde naar eersteklasser SJC. ,,Het ging hartstikke lekker. Maar als je lichaam niet meewerkt, houdt het gewoon op. Als ik niet geopereerd hoef te worden, en ik ben pijnvrij zou het heel misschien kunnen dat ik het nog in een vriendenteam probeer. Maar die kans is nihil. Over twee weken weet ik meer na een nieuw bezoek aan het ziekenhuis.”
Foto: Trudy van den Berg