Maar liefst 403 dagen zat Max Hudepohl in de lappenmand. De zomer ging voorbij aan de aanvaller en in de tussentijd maakte de 23-jarige speler zelfs twee jaarwisselingen mee. Rijnsburgse Boys veranderde inmiddels van trainer. Wilfred van Leeuwen stopte ermee en daarvoor in de plaats kwam Henk Wisman. Daarnaast zag de Hagenees spelers vertrekken en weer nieuwe gezichten binnenkomen op Sportpark Middelmors. Maar op 20 februari was het voor Hudepohl eindelijk zover. Hij deed weer mee in een oefenwedstrijd van het eerste tegen uitgerekend zijn oude ploeg, Quick. „Dat was heel speciaal’’, bekent de 23-jarige voetballer.

In de afsluitende training voor de wedstrijd tegen IJsselmeervogels, in het laatste duel voor de winterstop van seizoen 2018-2019, verdraaide de buitenspeler zijn knie zonder dat er een speler in zijn buurt stond. Hudepohl maakte de training ‘gewoon’ af en ook in de competitiewedstrijd tegen de ploeg uit Bunschoten-Spakenburg speelde hij de volle negentig minuten. 

Blessure
„Daarna begonnen de eerste klachten zich voor te doen. Ik had volgens de doktoren last van zogenoemde slotklachten. Mijn gewricht stond letterlijk op slot. Dat was eerst steeds nog maar heel even. Maar na het trainingskamp en de allereerste wedstrijd na de winterstop tegen GVVV, kreeg ik hem helemaal niet meer in beweging. Voor het eerst had ik het gevoel dat het écht een serieuze blessure zou kunnen zijn.’’

„Daarna was het wel pijnlijk om te zien dat ik opeens kinderlijke bovenbenen had in plaats van voetbal bovenbenen.’’

De aanvaller ging samen met Rijnsburgse Boys een medisch traject aan. Na het eerste onderzoek dachten de artsen nog dat zijn kruisband afgescheurd was. Maar dit bleek niet het geval. Een kijkoperatie zou ook maar één tot drie procent garantie geven op volledig herstel. Daarom besloot de ex-speler van Quick om een second opinion aan te vragen. 

„Daaruit bleek dat de buitenkant van mijn meniscus volledig los zat, omdat er een aantal pezen waren afgescheurd. Na een hoop tijd te hebben verloren, kon ik na een half jaar op vijf juli eindelijk onder het mes. Gelukkig had ik geen extra schade opgelopen aan mijn knie doordat ik nog een tijdje door heb gespeeld.’’

Revalidatie
Het revalidatietraject kon begin juli dan eindelijk beginnen. Met een brace om zijn knie mocht de aanvaller zo min mogelijk bewegen. Zijn eigen appartement op drie etages hoog, bood daarvoor geen oplossing. Daarom trok Hudepohl weer voor twee maanden in bij zijn ouders. „Daarna was het wel pijnlijk om te zien dat ik opeens kinderlijke bovenbenen had in plaats van voetbal bovenbenen.’’

Een lange revalidatie volgde, maar nooit had de buitenspeler de gedachte om te stoppen met voetbal. De 23-jarige speler ging naar andere dingen uitkijken. De aanvaller was namelijk net verhuisd en afgestudeerd. Hij begon aan een nieuwe fase in zijn leven. 

Daarnaast hield hij altijd in gedachte dat voetbal hobby nummer één was voor de geboren Hagenees. „Daar kan ik niet zomaar mee ophouden. Voor mijn blessure speelde ik alles. Ik voelde toen hoe het was om basisspeler te zijn. Datzelfde gevoel wilde ik weer herleven.’’ 

Rentree
Langzamerhand kwam het moment van spelen steeds dichterbij. Na vier wedstrijden in het tweede elftal was het vorige week zover. In een oefenduel tegen zijn oude club Quick maakte Hudepohl zijn rentree voor het eerste. In de met 7-0 gewonnen wedstrijd scoorde de buitenspeler ook nog eens twee keer. 

„Ik weet dat ik elke dag 120 procent heb gegeven om te herstellen. Daarom ben ik heel trots op mezelf en mijn ouders die me hebben ondersteund.’’

„Het was een prachtig moment om naar uit te kijken. Alles kwam even bij elkaar. Ik weet dat ik elke dag 120 procent heb gegeven om te herstellen. Daarom ben ik heel trots op mezelf en mijn ouders die me hebben ondersteund.’’

In het seizoen 2017-2018 was Hudepohl ook al een tijdje geblesseerd. Destijds gooide een schop tegen zijn enkel roet in het eten. Dat de buitenspeler nu weer geblesseerd was, maakt hem naar eigen zeggen niet meteen blessuregevoelig. 

„Dat is pure pech. Het kan elke speler overkomen. De artsen hebben me zelfs verteld dat ik een heel gezond lichaam heb. Ik leef voor mijn sport. Als sportdocent wil ik ook het goede voorbeeld geven.’’

Nu de aanvaller inmiddels zijn rentree in het eerste heeft gemaakt, is het tijd om vooruit te kijken. De Rijnsburgers draaien een goed seizoen en doen nog altijd mee om de bovenste plekken in de Tweede Divisie. Hudepohl zal daarom moeten wachten op zijn kans. „Het is aan mij om te bewijzen dat ik in de basiself hoor. Voor mijn gevoel ben ik er in ieder geval klaar voor.’’

Archieffoto: Hans Heemskerk

Lees ook: Van der Slot staat voor terugkeer: „Als je zo lang aan de kant staat ben je er af en toe klaar mee’’