De drie minuten tegen GVVV telden amper mee. Wel voor de statistieken, niet voor z’n herstel. De succesvolle invalbeurt daarentegen tegen IJsselmeervogels voelde al stukken beter aan voor Michiel van Dam. Hij kon weer 73 minuten lang voetballen. Belangrijker vooral: pijnvrij na een lange knieblessure. Back in business. Tot het coronavirus een streep zette door al het voetbal tot en met 6 april.

Ach, Van Dam weet ook dat er momenteel geen andere optie is dan vooral thuis te blijven en er op die manier voor te zorgen dat het virus zich zo min mogelijk verspreidt: social distancing. Hij kan thuis werken als national account executive bij FedEx Express. De verdediger is in goede gezondheid, zoals ook z’n vrouw en kind. ,,Het enige is dat de kinderopvang wegvalt, maar goed, dat vangen we ook wel weer op.”

Ondertussen houdt hij zichzelf fit met het schemaatje dat hij doorgestuurd heeft gekregen van de club. ,,Nu de sportparken zijn gesloten, kunnen we niet collectief trainen. Maar dat is de enige juiste beslissing. We moeten ook met elkaar verantwoordelijkheid nemen. Misschien dat men volgende week meer weet hoe het virus zich ontwikkelt.”

Wedstrijd 250
Door de maatregelen van de overheid om de ziekte in te dammen lijkt de aankondiging om te stoppen met voetballen van Van Dam een beetje naar de achtergrond te verdwijnen. Het moesten juist de maanden nog worden waarin de 31-jarige voetballer verschillende mijlpalen op z’n palmares kon toevoegen.

,,In deze tijd zijn er zoveel belangrijkere dingen dan mijn 250^e wedstrijd.”

Doel nummer één: een kampioenschap. Doel nummer twee: z’n 250^e wedstrijd in het shirt van vv Katwijk. Het had niet veel gescheeld of die jubileumwedstrijd had hij al kunnen afvinken. ,,IJsselmeervogels was wedstrijd 249. Rijnsburgse Boys zou 250 zijn. In de kleedkamers werden er al geintjes gemaakt: ‘ga je die 250 nu wel redden, Michiel?’ De wedstrijd werd natuurlijk op donderdag, een week geleden, een streep door gezet. Toch had ik al eerder het gevoel dat-ie afgelast zou worden. In de week voor Rijnsburgse Boys werd er al gesproken over ‘social distancing’ en dan zouden wij daar even met 3000 uit hetzelfde dorp gaan voetballen? In deze tijd zijn er zoveel belangrijkere dingen dan mijn 250^e wedstrijd.”

Stabiele knie
Z’n 250^e wedstrijd had voor Van Dam zelf de afsluiting kunnen betekenen van een lange herstelperiode. Eind augustus ging het al fout met z’n knie na een ogenschijnlijk onschuldig duel. En dat ook nog in de 88^e minuut thuis tegen ASWH bij een 3-0 voorsprong. ,,Ik voelde wel wat pijn in mijn knie, maar niet meer dan dat”, recapituleert Van Dam die gebeurtenis. ,,Later bleek ik mijn achterste kruisband te hebben afgescheurd en de voorste te hebben ingescheurd. Einde seizoen, dacht ik.”

,,De specialisten hadden gelukkig goed nieuws. Mijn knie was verder stabiel. Een operatie lag niet voor de hand. Ik heb toen zes weken echt helemaal niks gedaan met die knie. Daarna ben ik langzaam weer gaan revalideren. Maar als je tussen september en december weinig kan doen, dan doe je wel een jasje uit. Dat merkte ik na de winterstop wel. Op een gegeven moment was ik voor mijn gevoel wel weer fit. Maar we bleven winnen met Katwijk. Het spel was niet altijd even goed, maar de resultaten waren er wel. Dan kan ik mij wel voorstellen dat je de opstelling hetzelfde houdt.”

Al dan niet ingegeven door de heftige blessure die hij in augustus opliep, maakte hij enkele uren na z’n invalbeurt tegen IJsselmeervogels bekend dat het goed is geweest na dit seizoen. Na elf jaar topsport in Katwijk is het tijd voor een nieuwe generatie, vindt hij.  ,,Ik heb het geluk gehad dat ik een redelijk succesvolle periode speler van Katwijk ben geweest. We hebben de promotie naar de Topklasse meegemaakt met een tweeluik tegen GVVV, we hebben de algehele titel gewonnen bij Achilles ’29. Ook de wedstrijden tegen Quick Boys waren altijd bijzonder.

,,Voetbal kon fantastisch, maar ook keihard zijn”, ratelt Van Dam nog even door. ,,Toen wij degradeerden stond er alsnog een erehaag van supporters voor ons te klappen. Daar krijg ik nog kippenvel van. Dan zie je dat Katwijk voor die mensen meer is dan alleen voetbal. Ook de benefietavond van Sander Molenaar zal mij altijd bijblijven.”

,,Het Katwijk van 11 jaar geleden valt niet te vergelijken met het Katwijk van nu.”

Het is een ultrakorte samenvatting van elf seizoenen Van Dam in Katwijk. Een tijdperk dat hij bij z’n eerste handtekening op De Krom nooit voor mogelijk had gehouden. ,,Er waren toen wel meer clubs die interesse in mij toonden. Het was voor mij toen echt afwachten of Katwijk de juiste keuze zou blijken. Het Katwijk van 11 jaar geleden valt niet te vergelijken met het Katwijk van nu. We hadden toen een kwalitatief minder sterk elftal. De club had ook net middelmatige jaren achter de rug. In m’n eerste jaar werden we zesde, geloof ik. Daarna promoveerden we maar net aan naar de Topklasse. Pas toen we daar een jaar of drie in speelden werden we echt titelfavoriet. Sindsdien zijn we dat altijd geweest, zelfs in het jaar dat we degradeerden. Echt, zelfs toen.”

Cees Bruinink
De verdediger doorliep die elf jaar altijd met Cees Bruinink aan z’n zij. De huidig technisch manager van de club was ook degene die hem van Telstar naar De Krom haalde. ,,Daar ben ik hem nog altijd dankbaar voor. Ik denk dat Dick Schreuder voor mijn carrière bij Katwijk ook heel belangrijk is geweest. Hij heeft ons echt geleerd wat de basis is van voetbal: hard werken. Onder Schreuder waren we allemaal heel erg fit. En we hebben in al die jaren altijd een leuke groep gehad. De selectie ging voor elkaar door het vuur.”

Zodra de coronaperikelen voorbij zijn hoopt Van Dam z’n laatste wens in vervulling te laten gaan: nog één laatste kampioenschap in het oranje. ,,Alles winnen, dat is ons enige doel. Het zal allemaal nog gek genoeg worden de komende tijd. Als alles weer doorgaat, gaan we dan twee keer per week spelen? En hoe verantwoord is dat voor alles en iedereen? Gaan we dan zonder publiek spelen? Het is allemaal koffiedikkijken. Laten we ons de komende tijd vooral houden aan de maatregelen die zijn afgekondigd.”

Archieffoto: Peter Teunissen
Visual: Forza Katwijk

Lees ook: ‘Boelee: ,,Dit is hopelijk geen vaarwel, eerder een tot ziens”‘