Roy Schulpzand zal het gevoel hebben gehad in een spagaat te hebben gezeten de afgelopen maand. Aan de ene kant wilde hij de zondagselectie van Van Nispen naar een hoger plan tillen als eindverantwoordelijke. Aan de andere kant trok z’n oude liefde SJC nadrukkelijk z’n aandacht. Of een terugkeer niet wat voor Schulpzand was, luidde de boodschap uit Noordwijk? Hij zou dan de rechterhand worden van de nieuw aangetrokken hoofdtrainer, Marcel IJzendoorn. 

Een maand had Schulpzand uiteindelijk nodig om alles op een rijtje te zetten. Om Van Nispen niet tegen het zere been aan te trappen en om met SJC een duidelijk pad uit te stippelen. De gesprekken waren lang in De Zilk en Noordwijk. Zwaar soms. Maar het afgelopen weekend werden symbolisch de handen geschud.

Z’n twijfel had ook te maken met de huidige status van de zondagtak van Van Nispen. Niet zozeer de plek op de ranglijst, maar vooral de exodus die de ploeg -weer- boven het hoofd hangt. De hang naar het zaterdagvoetbal is ook in De Zilk groot. Vorig jaar al had Schulpzand het als hoofdtrainer zwaar om voor twee selectie-elftallen genoeg aantal jongens op de been te krijgen.

Voorschot
Dat probleem lijkt dit seizoen alleen nog maar groter te worden. ,,Vorig jaar was op het veld een goed en leuk jaar”, begint Schulpzand de situatie uit te leggen. ,,We wisten toen alleen al wel dat er aan het einde van het seizoen een aantal belangrijke jongens mee zouden stoppen. Jongens zoals Tom van Maris, Dick Verhoeve, Mike van Haaster en ga zo maar door.”

,,De trainer van het tweede, Samir Krupic, stopte er ook mee. We moesten zelf uiteindelijk twaalf nieuwe jongens inbrengen. Dat is nog aardig gelukt. We konden in september met 34 jongens aan de slag in Van Nispen 1 en 2. Maar daarvoor moesten we zelfs spelers uit bijvoorbeeld het vierde halen. We zijn zelfs tot in de mooiweermaanden bezig geweest om er toch voor te zorgen dat er nog wel belangrijk jongens als Jelle Vleugel en Joost Verwer bij ons bleven voetballen.”

,,Als ze niet voor dat beleid hadden gekozen, hadden wij nooit met elkaar om de tafel gezeten.”

Het bleek een voorschot op wat er dit seizoen aan de hand is in De Zilk. De lokroep van het zaterdagvoetbal hangt als een donkere wolk boven de zondagselectie. Met man en macht probeert de jonge trainer z’n spelers te doen overtuigen dat die overstap niet zo simpel is. ,,Het zaterdagteam van Van Nispen gaat door. Als er spelers  naar de zaterdag gaan, dan komen ze gewoon op een lager niveau terecht en niet direct in het eerste elftal. Tot nu toe zijn er slechts dertien tot veertien man die hebben aangegeven te willen blijven spelen op zondag.”

Het begin op Sportpark Wassenaar was nog veelbelovend. Sinds Schulpzand in 2018 het stokje overnam van René Ras werd hij in z’n eerste seizoen vooral overladen met complimenten. De ‘peoplemanager’ in de dertiger sloeg aan in De Zilk. En dat in een seizoen dat werd gekenmerkt door een splitsing van de Derde Klasse halverwege het jaar. Hij plaatste zich met Van Nispen (zon.) net niet voor de promotieklasse, maar verloor hij geen enkele wedstrijd in de degradatiepoule. En hoewel hij dus achter de schermen voornamelijk bezig was met het op orde brengen, genoot hij van z’n seizoenen als eindverantwoordelijke.

Spelers beter maken
,,Het ging ons niet altijd voor de wind, maar daardoor heb ik ook veel geleerd de afgelopen twee jaar. Ik ging nooit iets uit de weg. Maar in de afgelopen tijd heb ik veel met Ruud de Klerk (bestuurslid Voetbalzaken, red.) gezeten en ook uitgelegd dat ik graag aan een elftal wil bouwen. Alleen als er nu ook weer tien tot twaalf man stoppen, dan kom je in twee jaar tot 24 gestopte spelers. Dat is gewoon niet te doen. Dus wellicht is mijn missie niet helemaal gelukt”, is Schulpzand ook zelfkritisch. ,,Maar ik denk dat ik dit jaar ook wel spelers individueel beter heb kunnen maken. En dat we dit jaar redelijk laag staan, heeft ook met de afwezigheid van de oudere spelers te maken gehad.”

Schulpzand in een eerdere periode bij SJC

Met het verhaal in De Zilk in het achterhoofd is het logisch dat de lokroep van z’n oude club misschien wel harder binnenkwam dan verwacht. De overstap naar de hoofdklasser lijkt qua functie een stapje terug: Schulpzand wordt van eindverantwoordelijke weer een assistent. Toch is het juist de toekomst in Noordwijk die hem meer toelacht, dan in De Zilk.

Toekomstperspectief
,,SJC wilde mij graag terug als assistent. Ik heb zelf nog geen UEFA A-diploma, maar wil ‘m wel graag halen. De club gaat mij daarin helpen. Wellicht kan ik in de toekomst nog hoofdtrainer worden van SJC. Voor de buitenwacht lijkt het een stapje terug, dat ik nu assistent word, maar ik zie het juist als een investering.”

Daarnaast is de Noordwijker ook gewoon blij met de interesse van z’n oude club. Hij was er al eerder trainer van het tweede elftal van JO19-1. Ook het ingezette beleid van SJC, kan op goedkeuring rekenen van Schulpzand. ,,Je ziet dat SJC weer terug wil gaan naar z’n eigen identiteit. En dat vind ik juist mooi: dat je F-junioren opleidt om uiteindelijk in je eerste elftal te laten spelen. Als ze niet voor dat beleid hadden gekozen, hadden wij nooit met elkaar om de tafel gezeten.”

,,Als we naar elkaar een open houding hebben en alles tegen elkaar kunnen zeggen, komt het goed.”

Hij is vooral blij dat SJC nu gewoon een eenduidige keuze heeft gemaakt in welke richting ze op willen gaan. ,,Als je Hoofdklasse speelt, dan moet je ook een keuze maken; of je gaat spelers halen en gaat vol voor de Derde of Tweede Divisie of je doet het met eigen jongens en gaat proberen een rol te spelen in de Hoofdklasse.”

,,Toen ik zelf nog voor SJC speelde, kwamen we uit in de Eerste Klasse. De club heeft de afgelopen jaren zo’n mutatie ondergaan. Dan vind ik het goed dat ze nu gewoon deze keuze maken. Ik heb zelf vier jaar als trainer bij SJC gezeten. Eigen jongens uit het tweede of derde hebben ons doen verbazen in het eerste elftal. Dat is juist mooi om te zien. Ook voor de club zelf.”

Schuin oog
Omdat het nieuws nog zo vers is, sprak hij nog niet met z’n collega trainer op de bank: IJzendoorn. ,,Maar ik heb wel wat navraag gedaan. De informatie die ik over Marcel kreeg, was alleen maar positief”, klinkt Schulpzand tevreden. ,,Ik hoor constant het woord ‘mensenmens’. Daar pas ik bij. Ik werk graag met mensen. Als we naar elkaar een open houding hebben en alles tegen elkaar kunnen zeggen, komt het goed. Ik ben inmiddels al in allemaal appgroepen gezet, dus achter de schermen is iedereen al druk bezig met volgend seizoen.”

Voor Schulpzand zelf is het nu nog even het combineren van twee zaken. Voor hij in Noordwijk begint, wil hij het hoofdstuk Van Nispen op een waardige manier afsluiten. ,,Absoluut. Ik wil die club op een goede manier achterlaten. We gaan er keihard voor strijden dat de jongens gewoon op zondag willen blijven voetballen. Maar dat neemt niet weg dat ik met een schuin oog af en toe naar SJC moet kijken.”

Foto’s: Trudy van den Berg en Johanna Oskam

Lees ook: ‘Schulpzand keert terug op vertrouwde grond’