Eerder op de zaterdag publiceerde VIDB al het bericht dat FC Lisse-icoon Rik Vermeulen (34) stopt met voetballen op het hoogste niveau. Wij spraken Mister Lisse deze week over zijn afscheid en blikten terug op zijn carrière aan de hand van een aantal thema’s. ,,Niek Oosterlee zei na de titel in 2008 al dat ik voorgoed was verpest.”

Bevoorrecht
,,Ik ben heel erg bevoorrecht geweest dat ik met familie heb mogen spelen, en met heel goede vrienden zoals Kevin Weijers, Mark van Marrewijk, en dus neven Jeroen van der Zijden en Michael van der Laan. Dat kunnen niet heel veel mensen zeggen in hun leven. Dat is ook wel een beetje de Lisse-cultuur, vind ik. Daarom voelde het voor mij altijd als thuis. Ik had er alles. Ook later en nu nog.”

,,Onze aanvoerder Tom Zoontjes zei dat altijd goed: ,,We zijn voetbalvrienden. Zo was het ook. We kenden elkaar niet allemaal, maar het klikte goed. Ook op het veld heb ik het hoogste mogen behalen: de algehele zaterdagtitel in 2008. Dat is het allerhoogste in onze tak van sport. Niek Oosterlee zei toen al: ‘je bent nu al verpest’. En zo was het natuurlijk ook. Daarna is het ook nooit meer gebeurd. Ik weet ook niets meer van dat seizoen. Ik weet eigenlijk vrij weinig van vroeger. Kampioenswedstrijden kan ik niet meer herinneren. Ja, als oudere jongens het erover hebben, komt het wel terug. Maar toen was ik blij dat ik speelde, en deed ik m’n ding. Nadenken op het veld en over wedstrijden kwam pas op latere leeftijd.”

,,Het was een voorrecht om in Lisse 1 te mogen spelen.”

,,Maar ook de promotie naar de Tweede Divisie was heel knap, net zoals de vele derby’s in de regio. Dat waren de mooiste wedstrijden. De eerste tegen Rijnsburgse Boys in 2007 blijft voor mij de meest speciale. We wonnen met 3-2 en het was de eerste keer dat ik zoiets meemaakte. Zoveel mensen langs de kant. Ik ben dat altijd voor me blijven houden. Dat ik daar stond, terwijl de helft van de mensen wellicht hetzelfde had gewild, maar die stonden langs de kant. Het was een voorrecht om in Lisse 1 te mogen spelen.”

Vermeulen als een regisseur dirigerend op het middenveld

Dieptepunten
,,Dan denk ik gelijk aan de dierbaren die me zijn ontvallen op de club. Han de Haan en Kees van Wieringen. Clubmensen tot en met. Mensen waar ik een heel goed band mij had, zij hadden ook dat Lissa-DNA van binnen. Dat heeft veel met de club en de spelers gedaan. Dat heeft lang nagedreund en nog denk ik.”

,,Dat doet mij logischerwijs veel meer dan een degradatie of een nederlaag, al was de degradatie naar de Derde Divisie niet leuk. Maar goed als je na 34 wedstrijden op die plek staan, had je het beter moeten doen. Waar dat aan lag, maakt dan niet zoveel uit. Het liep niet dat seizoen, er gebeurde van alles, maar dat speelt geen competitie lang.”

,,De gemiste titel van 2006 heb ik niet op het veld meegemaakt. Toen zat ik op de tribune. Ik zat toen wel bij de selectie en was al een paar keer ingevallen, maar die bewuste wedstrijd zat ik niet bij de selectie. Ik was pas 20, voor mij kwam die klap niet zo hard aan. Ik was sowieso iemand die de wedstrijd heel gauw was vergeten. Eigenlijk het moment dat ik het veld afstapte was ik het kwijt. Lekker voor mezelf, maar misschien moeilijker voor anderen. Die dachten misschien dat ik er niet mee bezig was. Maar wat heb je er aan? Het is gebeurd, en je kan het de week erop alleen maar beter doen. Ik was op het veld gebrand tot het uiterste. Dat probeer ik die jongens van nu ook mee te geven. Geniet van het spelletje. Zie het als hobby, waar je wellicht ook nog leuk iets mee kan bij verdienen.”

Medespelers
,,Ik heb met heel veel speciale voetballers samengespeeld. Maar ik kom toch altijd uit bij Kevin Winter. Die staat echt op een. Eigenlijk had Kevin als voetballer alles. Zijn inzicht, rust en techniek zag je bij geen een andere voetballer. Tot het moment dat hij stopte was hij nog bepalend. Maar ook van Martin van Eeuwijk kon ik om zijn techniek erg genieten.”

,,Soms kon ik daarin wel hard zijn, als een gozer er echt niks van kon. Dat zei ik daar weleens wat van.”

,,Van het kampioenselftal moet ik dan ook nog Michael van der Heijden, Arjan van Heusden, en Michael van der Laan noemen. Van Heusden was een keeper, maar ook een echte persoonlijkheid. De twee Michael’s waren in verdedigend en op het middenveld van grote waarde. Ik heb het geluk gehad dat ik al jong met heel veel goede spelers heb mogen spelen. Dan ga je anders naar het spelletje kijken. Ook hierin ben ik verwend.”

Kevin Winter wordt geknuffeld bij z’n afscheid als speler

Beste tegenstander ooit
,,Dat zijn dezelfde jongens als die ik hierboven beschreef. Tegen Kevin en Martin voetballen wist je dat je een moeilijke middag tegemoet ging. Het zijn ook spelers waarvoor ik zelf naar een potje voetbal ga kijken. Ik was in het veld nooit zo bezig met tegenstanders. Ging altijd uit van onze eigen kracht. Een wedstrijd moet gespeeld worden, en alles kan gebeuren.”

,,Ik vind bijvoorbeeld Robbert Susan ook een geweldige speler, al ga ik niet specifiek voor hem naar een wedstrijd. Maar om tegen te spelen of in je team te hebben, is het of heel fijn, of juist niet. Ik ben dat soort types later wel meer gaan waarderen. Jongens die voorop gaan in de strijd en altijd willen winnen. Die heb je echt nodig. Soms kon ik daarin wel hard zijn, als een gozer er echt niks van kon. Dat zei ik daar weleens wat van.”

IJsselmeervogels
,,Vrienden van mij heb ik dit verhaal wel eens verteld, maar ik was ooit met een club heel ver in onderhandeling. De enige keer dat ik op het punt heb gestaan om FC Lisse te verlaten. Dat was met IJsselmeervogels. Maar ik heb op het allerlaatste moment afgezegd. Dat vond en vind ik nog steeds niet zo netjes van mezelf. De reden houd ik voor me. Maar ik denk niet dat ze in Spakenburg lang ervan wakker hebben gelegen. Dat heb ik in de loop der jaren wel geleerd. Niet alles gaat even netjes in de voetballerij. Soms ben je ook maar een nummer. Dat zal ik niet missen. Er zijn altijd incidenten in een seizoen. Hoe daar mee om is gegaan, alleen maar om een sportief zo goed mogelijk resultaat te boeken, daar had ik vaak wel grote moeite mee.”

Een scorende Rik Vermeulen. 

Toekomst
,,Nu eerst even een tijd helemaal niets. Lekker een paar seizoenen ballen met mijn broers in het vijftiende, en daarna kijken bij het eerste en een biertje drinken. Andere dingen zijn nu belangrijker. Dat is een andere fase in het leven die nu aanbreekt, met een vrouw en een kleine. Meer vrije tijd doordeweeks ook. Niet meer hoeven te haasten. Ergens ben ik ook wel blij dat ik er nu even helemaal niets meer mee te maken heb. Laat ze het maar even zelf uitzoeken. Ik bekijk het voorlopig van een afstandje. Ik heb zolang deel uitgemaakt van die kern, dan is het goed om een stap terug te doen. Ik zie mezelf in de toekomst zeker wel een rol spelen bij het eerste, wanneer dat is weet ik niet. Of er een trainer in mij schuilt? Ook dat moet de tijd leren.”

Foto’s: Hubert Habers