Het is inmiddels in heel Nederland zomervakantie en massaal vinden er volksverhuizingen plaats van hordes Nederlanders die goudgeld betalen om hun heil te zoeken in warmere oorden. Tegelijkertijd bewandeld Bo de Bruijn het omgekeerde pad. Hij verruilt het Spaanse Elde voor het Nederlandse Amstelveen. Deze zomer tekende hij in Lisse om de lokale FC te versterken. ,,Het was geen makkelijke keuze.’’
Leven vlak aan de Spaanse kust, een appartement van de zaak, tweemaal daags uit eten en nog betaald krijgen bovendien. Voor velen een droom, voor de 21-jarige De Bruijn realiteit. Deze subtropische droom kon zelfs met twee jaar verlengd worden. ,,Er lag een tweejarig contract voor me klaar. Toch wilde ik graag terug naar Nederland. Mijn hart ligt nou eenmaal hier en bij de Albert Heijn weet ik tenminste waar alles ligt.’’
Voetbal in Spanje
De kersverse Lissenaar komt over van CD Eldense dat in de Spaanse stad Elda uitkomt op het vierde niveau. ,,Ik ga de voetbalentourage daar enorm missen. Je speelt daar op het vierde niveau gewoon in grote, volle stadions. Die beleving is bizar. Mensen op de tribune schreeuwen als gekken. Ik heb mannetjes van 90 in een rolstoel zien zitten die bij een bal over de zijlijn opeens kunnen opspringen. Als jonge voetballer doet dat wat met je.’’
Uiteindelijk speelde de goedlachse verdediger maar vijf officiële wedstrijden voor het eerste van Eldense. ,,Het niveau was ontzettend hoog. Ik kwam in een team met oud Premier League- en La Liga-spelers. Het niveau is te vergelijken met onderkant Keuken Kampioen Divisie. Voor mijn gevoel kon ik het niveau aan, maar de trainer had het denk ik niet zo met mij. Die koos eerder voor de oudere gasten.’’
,,Dan sta je na je carrière met een leeg cv en met lege handen. Daarom kies ik nu bewust voor Nederland en voor Lisse.’’
Het zag er lange tijd niet naar uit dat de carrière van de Amstelvener zich tot een vierde niveau zou beperken. Als pupil liep hij rond in de jeugdopleiding van Ajax en Real Madrid. Beide grootmachten moest hij vanwege verhuizing vroegtijdig verlaten. Terug in Nederland ging hij voetballen bij vooraanstaande amateurclub AFC en al snel vlogen de betaald voetbalorganisaties als bijen op honing op hem af. Uiteindelijk belandde hij via AZ, waar hij nog teamgenoot was van onder andere Myron Boadu, bij sc Heerenveen waar hij ook zijn officieuze debuut maakte. Daar zou het echter bij blijven.
,,Het voetbal werd fysieker en volwassener en ik kreeg maar geen aansluiting bij het eerste. De coronapandemie werkte ook niet mee. Hierdoor kon ik als speler buiten de eerste selectie geen wedstrijd meer spelen. Dan staat je ontwikkeling stil.’’ Uiteindelijk zocht De Bruijn zijn heil bij andere clubs in het Nederlandse betaalde voetbal. Maar ook daar kon hij mede door de coronabeperkingen niet ten volste laten zien wat hij waard was. ,,Er was een club waar ik op stage mocht komen, maar tijdens de training mochten de spelers geen contact maken. Een partijtje op anderhalve meter afstand. Ga jij mij dan maar uitleggen hoe ik mijzelf als verdediger dan moet laten zien.’’
Toch blijft hij realistisch ,,Corona heeft niet meegeholpen, maar het mag geen excuus zijn. Misschien was ik ook gewoon niet goed genoeg.’’ Uiteindelijk kwam de verlossing vanuit Spanje. Een oude familievriend uit Spanje blijkt makelaar, legt contact en brengt De Bruijn uiteindelijk bij Eldense.
Bewuste keuze
Het Spaanse avontuur blijft beperkt tot een jaar. ,,Op een gegeven moment bereik je de leeftijd om het vervolg van je leven in te richten. Dat kan als voetballer, maar dan sta je na je carrière met een leeg cv en met lege handen. Daarom kies ik nu bewust voor Nederland en voor Lisse.’’
,,Ze willen hier meedoen voor het kampioenschap. Dat is een doelstelling waar ik iets mee kan.”
Daarbij was niet alleen de terugkeer naar Nederland een bewuste keuze, maar heeft hij ook goed nagedacht over waar hij een handtekening zou zetten als voetballer. ,,Ik had genoeg keuzes, ook uit de Tweede Divisie, maar het gevoel bij Lisse was goed. Ik vind het belangrijk om mezelf thuis te voelen bij een club en Lisse geeft me wat dat betreft een goed gevoel. De gesprekken boden een mooi perspectief en de ambities spraken me aan. Ze willen hier meedoen voor het kampioenschap. Dat is een doelstelling waar ik iets mee kan. Daarnaast spelen we hier op natuurgras. Dat mag ook niet onderschat worden.”
De eerste indruk buiten het veld is goed bevallen, evenals de eerste indruk op het veld. ,,Het niveau van ons team ligt hoog. Er spelen hier veel oud-profs die hartstikke goed kunnen voetballen. Voor mijn gevoel ga ik hier qua niveau helemaal geen stap achteruit. Ik verwacht dat we met Lisse niet onder zullen doen tegen mij oude team.’’
En wat kan Lisse en haar achterban verwachten van De Bruijn? ,,Ik ga er alles aan doen om aan het kampioenschap bij te dragen. Ik wil honderd procent geven. Ik weet dat het clichés zijn, maar zo zit het wel. Ik wil gewoon lekker voetballen op een serieuze manier.’’
Tekst: Bas Brouwer
Foto: FC Lisse
Lees ook: Teylingen verliest oefenduel van reserves van Noordwijk