Wellicht niet iedereen zal het hebben meegekregen maar op 18 april, de dag na de heren-editie van de KNVB Bekerfinale, werd hetzelfde affiche in damesvorm gespeeld. Namens PSV stond een 19-jarige Lissenaar onder de lat genaamd Lisan Alkemade. Ze leeft al vier jaar toe naar een bestaan als full-prof en staat daarmee symbool voor alle positieve ontwikkelingen in het vrouwenvoetbal. Al zijn er nog steeds stappen te maken: “Nee, mijn shirt hangt bij FC Lisse nog niet in de kantine.’’
‘’Als ik thuiskom zeggen ze wel eens dat ik een Brabander geworden ben.’’ Alkemade is wel degelijk geboren en getogen in Lisse maar heeft de laatste vier van haar 19-jarige bestaan in Eindhoven gewoond en in die tijd de Brabantse tongval haarzelf eigen gemaakt “Dat ik Houdoe zeg, zijn ze inmiddels al van me gewend.’’
Dat een doelvrouw van 15 jaar al wordt gescout en voor haar sport verkast naar een stad ver van haar eigen huis en haard tekent niet alleen het grote talent van Alkemade, maar ook de huidige ontwikkelingen in het hedendaags vrouwenvoetbal. Lisan leeft, net zoals dat voor mannelijke leeftijdsgenoten al decennia niet meer dan normaal is, al op jonge leeftijd toe naar een bestaan in het betaalde voetbal. Hiermee is Alkemade onderdeel van een nieuwe generatie aan voetbalsters die al vanaf jonge leeftijd leven van en voor hun sport. Ze kan het zelf ook nog niet altijd geloven. “Het is nog steeds gek om te zeggen, maar dit is gewoon mijn baan!’’
https://twitter.com/vidbs/status/1394706142748622855
Finale
Haar jarenlange investeringen werden in april beloond met een basisplaats in de bekerfinale. In een zonovergoten Goffert nam Alkemade het met PSV op tegen Ajax. Met zichtbare tegenzin vertelt ze over die ervaring. “Ja we hebben die finale natuurlijk verloren (2-1 red.), dus op dit moment zie ik het nog niet als een bekroning op mijn werk.’’ Ondanks de bittere nasmaak van het verlies ontving de keepster veel positieve reacties op haar optreden. “Ik mag inderdaad een goed gevoel hebben over de wedstrijd, maar door het resultaat is er in het begin weinig ruimte voor positiviteit. Al kan ik inmiddels ook wel inzien dat ik zelf een prima prestatie heb neergezet.’’
Als tweede keepster in de doelvrouwenhiërarchie werden de wedstrijden in de KNVB Beker – zoals dat wel vaker gebeurt – aan Alkemade gegund. In de strijd om een vaste basisplaats moet ze vooralsnog een concurrent van formaat voor zich dulden, namelijk eerste keeper van het Nederlands elftal Sari van Veenendaal. Ze toont veel respect voor haar concurrent. “Je kan het vervelend vinden dat er zo’n grote speler voor je staat, maar zo kijk ik er niet naar. Het is een keepster met veel talent en ervaring waar ik tegen mag knokken en daar kan ik alleen maar van leren.’’
Het respect is groot, maar de persoonlijk ambitie een tikkeltje groter. Als de Lissenaar de keuze krijgt tussen een revanche op de bekerfinale of een basisplek bij PSV weet ze al snel wat ze het liefste wilt: ‘’Basisplaats!’’
‘’Er wordt hard gewerkt en soms ook gevochten om het vrouwenvoetbal meer in de spotlights te krijgen.’’
Ontwikkeling
Wie de beelden van de finale opzoekt ziet dat de Goffert op die dag voor ongeveer de helft gevuld was. Belangstelling in het vrouwenvoetbal is een belangrijk onderdeel van de ontwikkeling ervan maar Alkemade denkt niet in een halfvolle of halflege stadions: “Ik denk dat we in een proces zitten en dat ook een half gevuld stadion onderdeel is van de stijgende lijn. Als je kijkt naar waar we voor het gewonnen EK van 2017 zijn begonnen, dan hebben we onwijs grote stappen gezet. Zowel voor als achter de schermen. Er wordt hard gewerkt en soms ook gevochten om het vrouwenvoetbal meer in de spotlights te krijgen.’’
Als haar persoonlijke ontwikkeling en ambities ter sprake komen, spreidt Alkemade een kleurrijke mix van bescheidenheid en realisme tentoon. “Ik ben bezig met het heden en de toekomst laat ik op zijn beloop. Als ik mijzelf maar goed door ontwikkel.’’ Desondanks loopt Alkemade toch iets meer dan ze zelf wil toegeven op de zaken vooruit door terloops het Nederlands elftal te laten vallen “Ja, daar kan ik ook moeilijk niks over zeggen. Dat is nou eenmaal een droom en iets wat iedereen wilt bereiken.’’
Haar doelen zijn in elk geval kraakhelder en het lijkt een kwestie van tijd voordat in de kantine van FC Lisse het tricot van Barry Opdam een even fameuze buurvrouw krijgt. Laat de kantinebeheerder maar alvast een mooi plekje reserveren.
Tekst: Bas Brouwer
Foto: Orange Pictures